Amandelolie: de bondgenoot van de huid

Amandelolie is de meest bekende plantaardige olie die wordt gebruikt in natuurlijke cosmetica, vanwege de verzachtende, verzachtende, voedende en verzachtende eigenschappen voor de volwassen huid, maar ook voor de delicate van kinderen en baby's.

Er zijn twee variëteiten van de plant: zoete amandelen en bittere amandelen . De laatste bevatten een glucoside (amygdalin) en een enzym (emulsine), die bij het pletten, bevochtigen of kauwen van de amandel gecombineerd worden, waarbij blauwzuur (blauwzuur) vrijkomt dat zeer toxisch is.

De dodelijke vergiftiging voor de volwassen man vindt plaats na inname van 7-5 ml bittere amandelolie met de aanwezigheid van 2-4% van dit zuur. Een etherische olie wordt gedistilleerd uit bittere amandelen, die worden gebruikt in de likeur en de farmaceutische chemie, volgens de stoomstroommethode.

Eigenschappen en voordelen van amandelolie

Zoete amandelolie wordt verkregen door koud persen van het olieachtige zaad dat zich in de vrucht van de plant bevindt zonder het gebruik van chemische oplosmiddelen, en wordt gebruikt zoals het is verkregen, puur.

Het heeft een van de hoogste percentages onverzadigde en meervoudig onverzadigde vetten, die de plant zijn bekende eudermische eigenschappen geven .

Bovendien maakt de aanwezigheid van vitamine E en B, aminozuren, koolhydraten en minerale zouten het een uitstekende remedie tegen huidveroudering en draagt het bij aan de celvernieuwing .

- Droge en geïrriteerde huid: aanbevolen in alle gevallen waarin de huid droog en uitgedroogd is, de zoete amandelolie moet worden aangebracht met een lichte massage, bij voorkeur na het bad (als de huid nog vochtig is) om ervoor te zorgen dat de moleculen van de olie emulgeert met die van water, waardoor de opname ervan wordt vergemakkelijkt. De verzachtende en verzachtende werking maakt het zeer geschikt voor de behandeling van droge en geïrriteerde huid en om jeuk te verminderen in het geval van varicella en eczeem.

Ontdek ook de eigenschappen van natuurlijke verzachtende crèmes

- Zwangerschap : zoete amandelolie is vooral beroemd als een natuurlijk middel tegen striae, vooral als gevolg van zwangerschap: vanaf de derde maand is het raadzaam om het dagelijks toe te passen op de buik, borsten, heupen en dijen tot het einde van het geven van borstvoeding. Dankzij zijn elastische eigenschap voorkomt het dat de dermis wordt gescheurd, waardoor lelijke scheuren of strepen op de huid van zwangere vrouwen ontstaan. Om deze reden wordt het ook tijdens afslankdiëten aangegeven om verzakking van de huid na gewichtsverlies te voorkomen.

- Haar : dankzij haar voedende werking is het de hoofdrolspeler bij de behandeling van zeer droog, kroeshaar, uitgeput door de zon en zoutheid . Een compressie van 20-30 minuten op droog haar, vóór het wassen met shampoo, zorgt ervoor dat het haar zacht wordt. Het kan ook op het strand worden gebruikt in plaats van gel, om het zogenaamde "natte effect" te hebben; op deze manier wordt het haar beschermd tegen de inwerkende werking van zon en zout.

- Massages: de olie kan ook worden gemengd met een paar druppels etherische oliën, om een zeer aangename en voedende, persoonlijke massageolie voor de huid van het lichaam te verkrijgen. Op deze manier verkrijgt het ook de therapeutische eigenschappen van de essentiële olie die wordt gebruikt (bijvoorbeeld voor gewrichtspijn, voor massages van sportspieren, enz.).

- Kinderen : het gebruik ervan is zeer geschikt om de gevoelige en gevoelige huid van kinderen te beschermen, altijd blootgesteld aan roodheid, krassen en irritatie.

- Gezicht : zoete amandelolie is ook een uitstekend alternatief voor reinigingsmelk, in staat om alle onzuiverheden die zich dagelijks op de huid afzetten perfect te verwijderen zonder de natuurlijke hydrolipidenbalans minimaal te veranderen: een paar druppels op een wattenschijfje laten toe om de meest hardnekkige make-up te elimineren.

Beschrijving van de plant

Prunus dulcis - Rosaceae

De amandelboom is een plant afkomstig uit Centraal-West-Azië en, marginaal, naar China. Het werd op Sicilië geïntroduceerd door de Feniciërs, afkomstig uit Griekenland, zodat de Romeinen het "Griekse walnoot" noemden. Later verspreidde het zich ook naar Frankrijk en Spanje en naar alle mediterrane landen. In Amerika kwam het in de zestiende eeuw.

Het is een kleine boom tot 5 meter hoog; het heeft wortels met een penwortel en een stengel die recht en glad is en grijs van kleur, vervolgens verwrongen, gekloofd en donker. De bladeren, tot 12 centimeter lang, zijn lancetvormig en gesteeld. De bloemen, wit of lichtroze en met een diameter tot 5 centimeter, hebben 5 kelkblaadjes, 5 bloembladen, 40 meeldraden (aangebracht op drie kransen) en een stamper met semi-inferieure eierstok. De bloemen bloeien meestal aan het begin van de lente, en als het klimaat mild is, zelfs tussen januari en februari.

De vrucht is een steenvrucht met een vlezig exocarp, groen van kleur, soms met roodachtige tinten, vaker behaard maar ook kaal, en houtachtige endocarp die het zaad of de amandel bevat, waaruit olie en amandelmelk wordt verkregen.