Wanneer de wortels worden gelegd om iets te creëren, leg je onvermijdelijk verwachtingen die wegen op dat ding. Wanneer je met die leraar hebt gestudeerd, wie je op het pad en de vormen heeft gebracht, van die meester zul je evolutie of involutie zijn met de toevoeging van je blik. Ze lijken logisch redenerend, zo weinig taoïstisch. Of liever gezegd, ze zijn logisch, daarom voel ik ze zo weinig taoïstisch.
De afwisseling en de opeenvolging van meesters moeten in plaats daarvan geldig zijn, zonder vooruit te lopen op wat in het hart de vonk doet toeslaan, wat wordt aangetroffen wanneer niet alleen het lichaam klaar is, naar mijn mening.
Geld en vechtsportonderwijs
Het is noodzakelijk om de angst om geld te verdienen te vermijden, met krijgskunst, zoals vaak gebeurt met pure dingen, maar goed wetend wat is wat wordt uitgezonden en dat aan ons is doorgegeven.
Als het doel is om een systeem van gebaren te krijgen of te structureren dat de student tot modules, jaren, ranglijsten, maandelijkse betalingen dwingt, zullen de lessen een werk worden zonder een glimlach of lichtheid, dan zijn ze allemaal thuis om te binge omdat ze denken dat ze zweet hebben uitgegeven en calorieën.
De winst is evenredig met tijd en toewijding . Maar op dit punt zal ik nog steeds willen reflecteren.
Natuurlijk moeten we kijken naar wie voor ons staat. Bekijk het goed en helemaal niet. Bewaar het op een voetstuk en ondergronds, net zoals een meester met zichzelf doet. En de adem om de student de schoonheid te geven het van binnen te voelen, niet in een mechanische in / uit.
Vechtsporten tussen mannen en vrouwen: de belangrijke rol van de leraar om onbehagen te overwinnen
Vormen van martial racisme
In krijgskunst, in scholen, bedoel ik, als je met verschillende leraren hebt gestudeerd, kijk je al verkeerd. Kortom, die beweging wordt vies en jij een opeenhoping van fouten. Ik voel hoe moeilijk het is om een vorm te behouden zonder hem te vervuilen, met je spullen of afgeleiden, vooral van andere stijlen.
Maar hier is de discussie breder. We moeten begrijpen hoe de classificatie van stijlen geschikt is voor de markt, de marktlogica, sector, waar het idee van het waterdichte compartiment pretendeert professionaliteit te waarborgen, terwijl we vergeten dat de twee dingen niet hand in hand gaan, integendeel: vaak een afwezigheid van confrontatie genereert een stagnatie in de formatie.
Onlangs, bijvoorbeeld, ontdekte ik dat tai chi zonder chi kung is als ... Ik weet niet hoe moeilijk het is om het voorbeeld te vinden. Misschien is dit: tai chi zonder chi kung is als vrijen zonder magie, het is als een lichaam dat vitamine C nodig heeft (het lichaam produceert het niet alleen) maar eet niet het voedsel dat het bevat, het is als het schrijven van een boek zonder intentie, mentale beelden, liefde. Het lichaam heeft me deze waarheid verteld en ik wil chi kung op een diepe manier bestuderen, ik zet het geld hiervoor opzij, de intentie is stevig. Ik kon niet anders.
Wanneer een student je vraagt waarom dat gebaar zo is, betekent dit dat hij je ook zou kunnen vragen: "Waarom niet zo?" En in dat geval (tenzij stilte de rationele stroom blokkeert), zou de meester in staat moeten zijn om te weten, weten. Welk orgaan acteert, welke energieën in beweging zijn.
Martial effectiveness is zo veel toepassingen uitproberen, op zoek naar een perfecte lichaamsbouw, een sterke taoïstische basis verkennen, die veel zegt over hoe krijgskunst voor jou is en hoe effectief je jezelf kunt meten op een moment dat dit nodig is.
Anders ... Waar zou je behendigheid, je heldere geest, je volledige leegte zijn?
Waar is je gebaar dat van delicate dodelijk kan worden?
Waar is je ironie, jouw gelach dat ten val komt?
En vooral, hoe kon je aan je studenten overbrengen wat je zelf niet hebt gecultiveerd?
