Wat in de Indiase traditie Sanatana Dharma wordt genoemd , of eeuwige wet, wordt opnieuw geïnterpreteerd in elk menselijk tijdperk volgens de bewustzijnsstaat van de mensheid, in een soort continue en ononderbroken creatieve manifestatie van dezelfde zelfde basiswaarheid.

Er zijn geen heilige boeken en onfeilbare formules, er is een waarheid die van tijd tot tijd opnieuw wordt uitgedrukt vanuit verschillende perspectieven en voor verschillende contexten. In die zin hebben de Purana's een speciale plaats in de Indiase wijsheidstraditie en in yoga, omdat ze een fase in de evolutionaire manifestatie van de eeuwige wet volgen.

In het begin waren er de Veda's, beschouwd als de hoogste autoriteit uitgedrukt in een zeer symbolische en intuïtieve taal, bijna mysterieus en archetypisch; later gevolgd door de Upanishads, of de metafysische en filosofische herschikking van Vedische waarheden, daarom meer gebaseerd op reflectie dan op intuïtie.

de Purana's vertegenwoordigen dezelfde fundamentele waarheid onder een ander mom, veel meer emotioneel, fantastisch, met niet-gepubliceerde devotionele pieken .

Het is in feite in puranische tijden en dankzij de verhalen van de gebeurtenissen van sommige goden en speciale karakters die de bhakti- stroom ontwikkelt en materialiseert, is dat de zoektocht naar het goddelijke gericht op toewijding.

In feite, na de Vedische en Vedantische tijdperken gericht op kennis, vindt dankzij de Purana's de eeuwige wet asiel in het hart .

Wat we vinden in de Purana's

De poëzie van de Purana's is niet zo mystiek en cryptisch als die van de Veda's, noch speculatief noch upanishadica; het is een lief en episch gedicht, dat vele klassieke verhalen en legendes ontwikkelt die vorm geven aan goden en karakters.

De godheden hier zijn minder symbolisch en abstract en nemen psychologische karakters aan met een constante interactie met alle niveaus van het menselijk leven.

De Vedische schepper Brahmanaspati wordt Brahma, heer van het bestaan; Vishnu, heer van het geweten, wordt hier bekend bij iedereen vanwege zijn incarnaties bij mensen, allereerst die van Krishna, die het onvervangbare steunpunt van de devotionele yoga zal zijn ; uiteindelijk neemt de Vedische Rudra, een tijdige en onhoudbare machtsheer, definitief de vorm aan van Shiva .

Vandaar de verschillende Shivaistische en Vishnuite tendensen in de Hindoe traditie. In tegenstelling tot archetypische mystiek en filosofische speculatie, is de waarheid uitgedrukt in de Purana's veel toegankelijker voor de massa's, kinderen en eenvoudige harten .

Natuurlijk vinden we zelfs binnen de Purana's sublieme en complexe metafysische gebouwen en uiterst intuïtieve eeuwige symbolen.

De beroemdste verhalen van de Purana's

De bekendste en meest representatieve verhalen van de Purana's, die het waard zijn om te onthouden, zijn er 36 (althans degenen die onder ons zijn erkend).

Een van de bekendste, ongetwijfeld degene die het verhaal vertelt van een jonge Krishna die zich in Vrindavan bevindt, juist in de Bhagavata Purana, die de basis zal zijn van de devotionele stroming vertegenwoordigd door Radha en andere hopeloos verliefde met Krishna (het goddelijke) en dat cultureel het vertegenwoordigt een sterke traan van de oude zuiver meditatieve houding van ascetisme en onthechting in de poging om het absolute te naderen .

Met deze tekst neemt het onpersoonlijke Absolute een naam aan die moet worden gezongen en een lichaam dat moet worden omarmd: het wordt persoonlijk . Echter, het eerste zaad van bhakti, of toewijding, we vinden het in het verbazingwekkende verhaal van Prahlada, de zoon van de koning der demonen, en absolute meester van toewijding aan Hari (Vishnu), de bittere vijand van zijn vader.

In dit verhaal neemt Vishnu de vorm aan van de avatar Narasimha, half man en half leeuw. Alleen de formulering van de tien avatars ( Dashavatara ) goed gedefinieerd om de evolutie in manifestatie te symboliseren, vinden we in de Purana's.

Hier worden de 10 opeenvolgende incarnaties of afdalingen van Vishnu onder mensen beschreven, op kritieke momenten in de geschiedenis, om de evolutie te helpen verlopen. Juist het evolutionaire principe, vaak verworpen in andere religies, komt heel sterk naar voren in de beschrijving van de 10 avatars .

De eerste, Matsya, is een vis, en leven in water vertegenwoordigt een nog steeds onbewust bewustzijn; de tweede, Kurma, is de schildpad, de spil van het universum en een wezen dat zowel in als uit water kan leven; de derde is het Varaha-zwijn, een zoogdier, cometamente-aards en rijk aan seksuele energie, daarom submentaler.

Verdergaand, de vierde is Narasimha, half leeuw en half mens, om een ​​principe van mentalisatie van dierlijke instincten te vertegenwoordigen; de vijfde is Vamana de dwerg, zonder dierlijke attributen maar nog niet volledig ontwikkeld; de zesde is Parashurama, een complete maar heftige man ; de zevende is Rama, de ethische man die zichzelf beheerst; de achtste is Krishna de spirituele man die buiten de ethiek staat; de negende is Boeddha, de slanke man voorbij alle tegenstellingen ; ten slotte is de tiende Kalki, de onhoudbare vernieuwer van een voltooide cyclus.

Lees ook Vedische zang, de voordelen >>