Zichzelf van slaap beroven: de risico's

De huidige wereld is uit, beschikbaar, alles om van te genieten. De lichten gaan niet uit en de ritmes vertragen niet. Als we echter allemaal boeren waren, zouden we in de winter om vier uur 's middags al naar de nacht gaan keren; we zouden de werktuigen verlaten om ons naar huis te brengen en een vuur aan te steken. Het voorbeeld is extreem, maar we hebben het nodig om te begrijpen dat degenen die met de aarde werken, het ritme ervan volgen. Na het eten is er een boek of een gesprek, een kaartspel, iets warms om te drinken en dan het kussen.

Hoeveel te slapen ? Maar eerst en vooral, waarom?

Zichzelf van de slaap beroven betekent het veranderen van de productie van cortisol, vooral als er een opeenhoping van uren zonder slaap is. Wanneer cortisol in de war raakt, ontvangt het lichaam berichten van versnelde veroudering : metabolismestoornissen, slechte fysieke prestaties. Niet alleen: als we niet slapen, stellen we het immuunsysteem bloot aan een aantal tamelijk ernstige chronische pathologieën, we houden ons bezig met de overmatige consumptie van suikers en dus met vormen van overgewicht, obesitas, circulatieproblemen. Om met slaperigheid om te gaan, dat is het normale gevolg van een gebrek aan slaap, nemen we stimulerende middelen die een oorzaak van slapeloosheid worden .

Iedereen die dan een constante training volgt, lijdt onmiddellijk aan een gebrek aan slaap; James B. Maas, professor in de psychologie aan de Cornell University, heeft laten zien hoe het gebrek aan slaap het immuunsysteem van de atleet kan aantasten en zijn neuromusculaire capaciteiten kan verminderen, wat leidt tot verschillende gevolgen, zoals bijvoorbeeld l verhoging van de energiekosten van het atletische gebaar en de wijziging van de basishartfrequentie, samen met de afname van de concentratie van glycogeen in de spieren.

Bezorgdheid, externe stimuli, willekeurige keuzes door gebrek aan contact met zichzelf zijn allemaal factoren die de ritmen van de slaap verstoren. Maar het ritme van de slaap is de zoon van de constante dialoog tussen ons innerlijke ritme en wat we gebruiken om te bewegen in de wereld .

Slaap: een kwestie van ritme

Wat heilig is, wordt niet willekeurig, zorgeloos en onzorgvuldig aangeraakt. Als je slaap een metaforische plek maakt om met zorg te bezoeken, varieert de aanpak van de vraag al. Het heeft geen zin om te zeggen dat iemand moet slapen of zichzelf strenge regels moet geven om te begrijpen hoeveel hij moet slapen; het is het lichaam zelf dat wil slapen. Mythologie legt uit dat de beschermgod van slaap, bij de Grieken bekend als Hypnos en de Romeinen als Somnus, de zoon van de nacht is . 'S Nachts zou het daarom goed zijn om te slapen. Het is echter waar dat sommige personen bepaalde hoeveelheden slaap hebben die samenvallen met het midden van de nacht of niet. Ieder van ons heeft zijn eigen ritme en moet ontdekt worden zonder iets te schenden of te forceren. Dit is net zo waar als de waarheid is dat de hoeveelheid niet de kwaliteit van de slaap garandeert.

Als je eenmaal je eigen tempo hebt gevonden, is het in feite goed om die slaapuren als heel kostbaar te beschouwen, eigenlijk in feite. Een goed boek van Wilfred R. Pigeon, 'Handboek van een goede nachtrust', legt uit hoe je een perfecte rust kunt bereiken. Het boek bestaat uit twee delen: de eerste analyse slaap in relatie tot de functies van het organisme en onderzoekt stoornissen gerelateerd aan slaapgebrek, terwijl het tweede deel de lezer helpt om de kwaliteit van zijn slaap te beoordelen en leert hem om het te verbeteren door oefeningen, natuurlijke remedies en medische interventies.

Afbeeldingen | Flickr