Zeezout is een onmisbaar kruid als nuttige neurologische geleider tegen cellulitis, huidziekten en bronchitis. Laten we het beter uitvinden.

beschrijving

Zeezout is een specerij samengesteld uit natriumchloride (NaCl) opgelost in zeewater samen met andere stoffen. Natriumchloride is het natriumzout van zoutzuur. Bij kamertemperatuur is het een kleurloze kristallijne vaste stof met een karakteristieke geur en smaak. Zeezout wordt verkregen door spontane en fractionele verdamping van zeewater.

Zonneverdamping maakt de winning van zeezout mogelijk, gemaakt in inrichtingen die zoutpannen worden genoemd . Zeewater wordt verzameld in grote ondiepe tanks; het water verdampt en de pekel blijft achter, die zich concentreert en wordt overgedragen, terwijl het zich concentreert, in verschillende tanks, om uiteindelijk in de kristallisatietanks te komen, waar het natriumchloride "neerslaat" en vervolgens wordt verzameld.

Er zijn twee soorten zeezout: geraffineerd of heel, waardoor de eigenschappen van andere stoffen behouden blijven, zoals jodium, magnesium, kalium en andere micro-elementen. Zeezout wordt gebruikt als smaakversterker, bekend en vermarkt sinds de oudheid, veel gebruikt in de keuken, voor het bewaren en bereiden van voedsel (vlees, kaas, groenten, kruiden). Zeezout wordt ook gebruikt om bepaalde ziekten te voorkomen, zoals struma of hypertensie.

Het wordt vervolgens gebruikt in de chemische industrie, eenmaal voor het looien van leer en stoffen, nu voor verzeping, of als een natuurlijke antivries.

Eigenschappen en voordelen van zeezout

Natriumchloride is een geleider, niet alleen van elektriciteit, maar ook van neurologische transmissie. Zout is in feite een fundamentele stof voor de ontwikkeling van vitale fysiologische mechanismen, zoals de overdracht van zenuwimpulsen, de uitwisseling van vloeistoffen en de regulatie van druk. Natriumchloride is in feite essentieel voor het leven op aarde: de meeste weefsels en vloeistoffen in levende wezens bevatten een bepaalde hoeveelheid zout.

De fysiologische oplossing die wordt gebruikt in de geneeskunde, die een bepaald percentage natriumchloride bevat, wordt gebruikt voor de behandeling van uitdroging; maar als u meer dan 5 gram zout per dag gebruikt, kunt u ziekten zoals beroertes, nierproblemen en hartproblemen krijgen .

Als het in plaats daarvan extern wordt gebruikt, kan het een geldige bondgenoot zijn om oedemen en cellulitis te bestrijden en om weefsels te zuiveren: baden, kompressen, pleisters van zout laten leeglopen, waterstagnatie verminderen, weefsels ontgiften. Beter als u integraal zeezout gebruikt: raffinage berooft het zout van tal van nuttige elementen voor het lichaam.

Zoutbehandelingen zijn ook nuttig om bronchitis, astma, verkoudheid, mycose en psoriasis tegen te gaan.

Zoute en bewuste voeding

Gebruik in de keuken

Zeezout is altijd gebruikt om levensmiddelen, zoals vlees en vis, en specerijen te aromatiseren en te bewaren, maar ook om ze te koken . We moeten aandacht besteden aan het gebruik van zeezout in de keuken: peulvruchten moeten pas aan het einde van het koken worden gezouten, anders zullen ze verharden, evenals gekookte of gestoomde groenten, zodat ze hun voedingsstoffen niet verliezen.

Het gegrilde vlees moet eerst worden gezouten, terwijl het ene in de pan na het koken. Door courgettes en aubergines af te stoffen en te laten rusten met zout, verliezen ze water en dus de bittere smaak van aubergines.

In Italië wordt het zout van Cervia als een speciaal zout beschouwd, omdat het "zoet zout" is omdat het een klein percentage aan bitterstoffen bevat. De zoutpannen van Cervia verkopen ook een tegel van puur zoet zout uit Cervia om de gerechten direct te bereiden: het voedsel absorbeert de juiste hoeveelheid zout die ze nodig hebben, en zoutt zichzelf. De kooktijd is korter en de keuken is absoluut diëtisch.

De fleur de sel, de zoutbloem, is een soort Frans rauw zout uit de zee, kenmerkend voor Zuid-Bretagne, zeer delicaat, dat de smaken niet dekt, maar het verhoogt.

Nieuwsgierigheid over zeezout

In Italië zijn de grootste zoutpannen te vinden in Margherita di Savoia, in Puglia; op Sardinië, in de buurt van Cagliari en op Sicilië, in de buurt van Trapani; in Romagna, in Cervia. In de oudheid was zout zo belangrijk dat het ook een munteenheid was, daarom is Italië vol met "zoutwegen" : de Via Salaria bijvoorbeeld, die naar de haven van Ostia leidde; de Via del Sale die de Ligurische kusten met de Lombardische vlakte verbond; en opnieuw de zoutroutes van Piemonte en Emilia. Het woordsalaris is afkomstig van salarium, de hoeveelheid zout die werd gegeven aan soldaten die naar buitenlandse buitenposten vertrokken. Het naslagwerk is "The Miraculous Sea Salt" van Giuseppe Maffeis .