Curator van Giada Bevilacqua, onderzoeker en danser

Door middel van neuro-fysiologische rijping en de assimilatie van sensorische informatie (visueel, tactiel, auditief, olfactorisch, smaakvol, kinesthetisch) die geleidelijk worden verwerkt, verwerft het kind progressief het bewustzijn van zijn eigen lichaamsschema, leert grenzen te herkennen en mogelijkheid van je eigen lichaam en wordt verantwoordelijk voor je eigen gebaren. We ontdekken de stadia van de pre- en postnatale rijping.

Rijping voor de geboorte tijdens de zwangerschap

De transformaties die plaatsvinden na bemesting betreffen zowel de moeder als het nieuwe individu.

Het bevruchte ei evolueert in een meer complexe structuur door de volgende fasen:

• fase genaamd germinal (zygote, blastomeres, morula, blastocyst)
• embryonale fase (na de implantatie van de blastocyst in de baarmoeder van de moeder)
• foetale fase (vanaf de derde maand neemt het embryo de naam van de foetus aan).

In dit proces dat ongeveer 280 dagen duurt, streeft het zoeken naar evenwicht naar een maximale ontwikkeling die in staat is om te overleven in wat de toekomstige omgeving van de foetus, de extra-uteriene omgeving, zal zijn.

De foetus wordt in deze reis geleid door zijn vegetatieve en sensorische motorische functies en door de dichte dialoog die op verschillende niveaus tussen de moeder en de foetus tot stand wordt gebracht.

Dit zijn vroege moeder-kind interacties die zowel biologische als affectieve uitwisselingen betreffen. De manier van bewegen of niet bewegen van de moeder, haar houding, haar ademhaling, de toon van haar stem, haar emotionele en spanningstoestand, zijn de elementen van een communicatie die zich vanaf het begin afspeelt tussen de moeder en de moeder. foetus. In Frankrijk is er vandaag een nieuwe tak van Neonatologie genaamd Foetale Antropologie, die de aard van deze vroege interacties bestudeert en waarvan het onderzoeksveld zeer vruchtbaar blijkt te zijn.

De sensorische ontwikkeling van de foetus

De ontwikkeling van tactiele receptoren begint rond de elfde week en strekt zich uit rond het gehele huidoppervlak rond de twintigste week. Smaakreceptoren zijn vanaf de twaalfde week onder de tong aanwezig en hun aantal neemt geleidelijk toe. De neuro-receptoren van de reuk mucosa zijn aanwezig vanaf de zeventiende week.

Het kijksysteem, omdat het minder wordt gestimuleerd door de donkere omstandigheden van het verblijf in de baarmoeder, zal moeten wachten op de geboorte voor de ontwikkeling van de fotoreceptoren.

De rijping van het labyrintsysteem dat, samen met de verschillende receptoren, bijdraagt ​​aan het behoud van het evenwicht, is de oorzaak van de bewegingen die de foetus vroegtijdig maakt (ongeveer 4 maanden). Deze bewegingen veroorzaken op hun beurt dat de maternale baarmoeder samentrekt en ontspant.

Het is daarom een ​​communicatie die op zoveel niveaus plaatsvindt; de foetus reageert, past zich aan en heeft betrekking op de stimuli afkomstig van het lichaam van de moeder .

De factoren die de kwaliteit van deze relatie kunnen verstoren, zijn genetisch-fysiologische, externe factoren zoals drugsmisbruik, alcohol, tabak; of nogmaals, psychologische factoren zoals een depressieve of post-traumatische toestand van de moeder.

De geboorte van het kind

Met de geboorte wordt de pasgeborene gekatapulteerd in een luchtige omgeving waarin de zwaartekracht die zijn lichaam treft nog onvoorbereid is om het onder ogen te zien domineert. De pijn veroorzaakt door de eerste inademing van lucht die de longen binnendringt, de pijn in de ogen veroorzaakt door het licht, die van de geluiden en de kou op de huid die niet langer wordt beschermd door het vruchtwater, draagt ​​bij tot het tot nu toe onbekende gevoel van honger en dorst.

Aldus begint de pasgeborene de lichamelijke gewaarwordingen te leren die verband houden met het ontstaan ​​van zijn behoeften, en die gerelateerd zijn aan hun vervulling wanneer ze tevreden zijn. Degenen die de gelegenheid hebben gehad om een ​​pasgeboren baby te observeren die worstelt met honger zullen gemerkt hebben hoe urgent en op geen enkele manier het verzoek om de opgedoken behoefte te bevredigen, kan worden uitgesteld.

En, in feite, Winnicott citerend, kent een voldoende goede moeder dit mechanisme intuïtief en empathisch, en slaagt er zo in om in te spelen op de behoeften van de pasgeborene, zelfs anticiperend op de verzoeken.

Je kunt ook de stadia van de groei van het kind verkennen

Geboortehorse tijdens de eerste maanden

De motorontladingen die kunnen worden waargenomen bij een pasgeboren baby van een paar dagen, en die tot de eerste drie maanden of zo blijven, zijn het resultaat van het proces van myelisatie (rijping van de omhulling die de zenuwen omhult) die nog niet zijn voltooid en waarvan de rijping meer zal toelaten. late modulatie van de spierspanning in beweging.

Moeder-kindinteracties kunnen ervaringen vertegenwoordigen die onmiddellijk als aangenaam of onaangenaam worden ervaren (zoals in het geval waarin de volwassene te lang duurt tussen het ontstaan ​​van een behoefte en de vervulling ervan). Later zal de verwerving van het vermogen van het kind om te wachten hem in staat stellen om de behoefte uit te stellen, maar alleen als het kind voldoende gerustgesteld is door ervaringen uit het verleden, en als hij altijd naar zijn verzoeken heeft geluisterd.

Kort samengevat, zien de eerste 8 maanden dat de pasgeborene een relatie opbouwt van wederzijds vertrouwen met de volwassenen die voor hem zorgen.

De archaïsche reflexen (Galant's reflex, Grasping's reflex, Moro's reflex) aanwezig bij de geboorte zullen geleidelijk verdwijnen rond de zesde maand om plaats te maken voor motorisch leren.

Wanneer later de grijpreflex of Grijpvinger de plaats zal verlaten om het te kunnen nemen, zal het kind, als het gerustgesteld wordt door de omringende omgeving, de externe wereld beginnen te ontdekken. Hij zal alle ontdekkingen die hij initieel heeft gemaakt op zijn eigen lichaam (ik) en op het lichaam van de moeder (anders dan ik) geleidelijk aan de objecten overdragen.

De mogelijkheid om nieuwe houdingen aan te nemen, zal nieuwe territoriale veroveringen mogelijk maken en nieuwe mogelijkheden bieden om een ​​relatie met de buitenwereld aan te gaan.

De eerste contacten met andere kinderen, en in het algemeen de vormen van primaire en secundaire socialisatie, zullen de gelegenheid zijn om te experimenteren met nieuwe relationele schema's om een ​​kennis te stratificeren, of om een ​​nieuw relationeel schema te herformuleren en bij te werken.