Biologisch voedsel heeft ten minste 95% van de ingrediënten die het volgens de "organische methode" samenstellen. Laten we het beter uitvinden.
Wat zijn biologisch voedsel
Een voedingsmiddel kan worden geëtiketteerd en geadverteerd als een " biologisch geproduceerd product " wanneer ten minste 95% van de ingrediënten zijn geproduceerd volgens de "biologische methode" op basis van de toepassing van teelt- en kweektechnieken met een lage milieu-impact en vervolgens onderworpen aan inspecties gepland door het Europese controlesysteem in de gehele productieketen: van zaden tot verpakking, tot de verkoop van het bulkproduct.
Zo moeten verwerkings-, opslag- en conditioneringssystemen kunnen garanderen dat de verwerking van producten uit biologische landbouw los van conventionele producten plaatsvindt en een duidelijke identificatie en traceerbaarheid van de grondstoffen en het eindproduct mogelijk maken.
Biologische landbouw is daarom een landbouwproductiesysteem dat de gezondheid van de mens en het milieu ten goede komt, waarbij het hele ecosysteem wordt gerespecteerd, en dus ook een model van duurzame ontwikkeling vertegenwoordigt en zodoende twee doelstellingen bereikt:
- een voordeel voor de gemeenschap (gezondheid, milieu);
- het besparen van niet-hernieuwbare hulpbronnen door ook plantaardig en dierlijk afval te recycleren, om de bodemvruchtbaarheid te verbeteren en te behouden.
Dit alles omdat het dezelfde variëteiten van traditionele landbouw gebruikt, maar het onderscheidt zich door het verbod op synthetische chemische interventies (met name van een reeks pesticiden en plantengroeiregulatoren) en omdat het voorziet in het gebruik van GGO-planten tot een drempel van 0, 9% (EU-besluit van juni 2007), zoals voor de traditionele landbouw.
In vergelijking met de laatste, worden extensieve landbouwtechnieken, organische of groene mest meststoffen gebruikt en in het bijzonder, voor de verdediging van gewassen, worden preventieve technieken gebruikt (rotatie, intercropping, selectie van resistente rassen, hagen als fysieke barrières voor externe verontreinigende stoffen) of stoffen natuurlijk toegestaan (plantenextracten, insecten die op ongedierte jagen, mineralen om de grond te corrigeren).
In de fokkerij is het gebruik van hormonen, antibiotica, andere stoffen die de groei of de productie van melk stimuleren niet toegestaan, terwijl ze vrije beweiding, extensieve landbouw, aandacht voor dierenwelzijn mogen toestaan (omgevingen en gezonde schuilplaatsen), korte en niet vermoeiende transporten, het vermijden van het gebruik van kalmerende middelen, het slachten door het beperken van de spanning, enz.), een uitgebalanceerd dieet met biologische landbouwproducten, voorkeur voor inheemse rassen, enz.
Hoe herken je een product van biologische landbouw?
Op de gedrukte etiketten die beginnen op 1 juli 2010, is het nieuwe "logo van de Europese Unie voor de productie van biologische producten" weergegeven , dat de kenmerken moet hebben die zijn uiteengezet in Verordening (EU) 271/2010.
Het etiket moet, naast de minimale wettelijke bepalingen voor alle levensmiddelen, specifieke aanduidingen bevatten:
- " Product verkregen met biologische productiemethode " of " Product van biologische landbouw " of " in omschakeling naar biologische landbouw " (alleen voor plantaardige producten);
- gecontroleerd door ( naam van het controleorgaan dat uitdrukkelijk is gemachtigd door het Ministerie van Landbouw-, Voedsel- en Bosbouwbeleid) en Aut. Min. (N. ______________ van __ / __ / ____);
- lotidentificatiecode (16 tekens: IT - afkorting van de staat waarin de certificering plaatsvindt _ _ _ - afkorting van het controleorgaan _ _ _ _ - code van de biologische operator F / T - vers of verwerkt product _ _ _ _ _ _ - identificatienummer van het etiket);
- Communautair logo voor de etikettering van producten die afkomstig zijn van de biologische landbouw (die echter facultatief is).
Organische cosmetica: toegestane en verboden ingrediënten
De voedingswaarden van biologische producten
Veel onzekerheden bestaan nog steeds over de kwaliteit van producten uit de biologische landbouw . De resultaten van de studies in de literatuur over dit onderwerp zijn vaak tegenstrijdig: in het licht van ervaringen die aangeven dat de biologische landbouwmethode geen verbetering van de voedingswaarde van landbouwproducten impliceert, hebben anderen hun hogere gehalte aan droge stof aangetoond ( minder water), een grotere aanwezigheid van sommige vitaminen (zoals C en soms E), minerale zouten en in het bijzonder antioxidanten.
Samenvattend kan worden gesteld dat de hogere kwaliteit van biologische producten niet gerelateerd is aan het gehalte aan macronutriënten, maar aan de lagere aanwezigheid van chemische contaminanten en aan het hogere gehalte aan sommige micronutriënten en antioxidanten (vooral carotenoïden en flavonoïden).
Het nationale onderzoeksinstituut voor voedsel en voeding (INRAN) heeft een voedingsmeerderheid gevonden, bijvoorbeeld in perziken, appels en biologische kiwi's die een grotere consistentie hebben en een grotere hoeveelheid voedingsstoffen en antioxidanten bevatten, zoals natuurlijke suikers, vitamine C, bèta-caroteen en polyfenolen. Bovendien geven de bestudeerde tomaten aan dat de kwaliteit van de grond een sleutelfactor is, maar niet de enige: bijvoorbeeld, de pulp van biologisch fruit bevat minder water en heeft daarom een hogere nutriëntenconcentratie.
Natuurlijk, als we ook van mening zijn dat de afwezigheid van pesticiden in biologische groenten en fruit ons in staat stelt om de schil veilig te kunnen gebruiken en dat het juist in de schil van groenten is dat de grootste hoeveelheid vitamines en biologisch actieve stoffen wordt geconcentreerd, kan dit mensen aan het denken zetten.
Een ander voedingskenmerk is dat in verwerkte producten, verkregen uit de biologische landbouw, alleen additieven, excipiënten en hulpstoffen uit de biologische landbouw zijn toegestaan of, indien technologisch, alleen die welke onschadelijk worden geacht door de EU-commissie (bijv. Citroenzuur, ascorbinezuur, anhydride) zwavelhoudend), aangegeven in specifieke lijsten.
Van de aroma's is alleen het gebruik van natuurlijke aromastoffen toegestaan, terwijl het gebruik van synthetische kleurstoffen en alle ingrediënten die zijn verkregen of zijn afgeleid van GGO's verboden is.
Wist u dat betere voeding meer dan een derde van de kankers kan voorkomen? Ontdek hoe!
Welke verschillen met de traditionele methode?
De vier verschillen met de traditionele productiemethode kunnen worden samengevat in het niet-gebruik van:
- chemische meststoffen die op termijn de planten uitputten van stoffen zoals eiwitten en sporenelementen (stikstofmeststoffen), magnesium en minerale zouten (kaliummeststoffen), vitamines (fosfaatmeststoffen);
- pesticiden / pesticiden die worden beschuldigd van het verlagen van de biologische afweer, het veroorzaken van allergieën en het beschadigen van de overdracht van zenuwimpulsen;
- conserveermiddelen en kleurstoffen waarvan wordt vermoed dat ze kanker veroorzaken (nitrieten, nitraten, benzoaten), van irriterende stoffen (zwaveldioxide), van het veroorzaken van allergieën, toestanden van rusteloosheid, leermoeilijkheden en verhoging van het cholesterolgehalte bij adolescenten;
- genetische manipulatie waarvan de risico's carcinogeen zijn, verandering van ecosysteem en andere onvoorspelbare effecten.
Als we aan de ene kant een lage productiviteit, gevoeligheid voor ongedierte, verhoogde aanwezigheid van mycotoxinen van voedselproducten verkregen met organische methoden hebben in vergelijking met traditionele, dan garandeert het voedingsproduct dat met deze methode wordt verkregen een lager gebruik van fytosanitaire producten en daarom een lagere aanwezigheid van residuen in voedsel, leidend tot gemeenschapswelzijn en dierenwelzijn.
