Er ontstaan ​​vragen als spruiten als je tegenover een herborist bent die haar handel met passie beoefent. Interview met Alessandra Romeo, kruidkundige en bloemtherapeut, opgeleid aan het MC Visconti Hoger Onderwijs Instituut in Rome. Hij werkt al 11 jaar als kruidengenezer in Rome. Met passie, transparantie en zorgzaamheid . Op dezelfde manier beantwoordde hij onze vragen; van de Europese richtlijn over kruiden, tot de principes van de kruidengeneeskunde en de kruidengeneeskunde, het passeren van Paracelsus, het aankomen bij een geheim dat alleen aan het einde wordt onthuld.

Fytotherapie en fytotherapie. Is er een verschil?

Met "kruidengeneeskunde" wordt bedoeld dat een deel van het kruidengeneesmiddel dat planten en hun derivaten gebruikt, wordt voorzien van weinig of geen toxiciteit, om de juiste fysiologische functies van het organisme te handhaven of te herstellen.

De "fytotherapie" is de discipline die kruiden en medicinale planten en hun derivaten gebruikt voor medisch-therapeutische doeleinden .

Zodra de kruidkundige wist hoe hij planten moest herkennen, cultiveerde hij ze, verzamelde hij ze en bewerkte hij ze persoonlijk, om ze te gebruiken voor farmacologische, curatieve, cosmetische en voedingsdoeleinden.

Tegenwoordig is de kunst van de kruidkundige echter beperkt tot de manipulatie, dat wil zeggen, de geïmproviseerde vermenging van planten (de bereiding van kruidentheeën) die al zijn geoogst, verwerkt en verpakt door de herboristenindustrieën volgens strikte criteria, gedicteerd door de Italiaanse staatsvoorschriften. Momenteel is herbalism ook de " plaats " waar losse kruiden worden verkocht voor de bereiding van kruidentheeën, kruidenremedies voorverpakt door kruidkundigen (zoals moedertincturen, etherische oliën, enz.), Natuurlijke producten (honing, koninginnengelei, enz.), cosmetica op basis van planten en biologische voedingsmiddelen.

Stel je voor dat je de Europese Richtlijn over kruidengeneesmiddelen van 1 mei 2011 aan een kind moet uitleggen en verdere ontwikkelingen moet verduidelijken.

Tegen een kind zou ik zeggen dat speculatieve belangen en grote sommen geld achter dergelijke richtlijnen schuilen. De farmaceutische bedrijven proberen, met het excuus om de gezondheid van de burgers te beschermen, de toxiciteit van planten te bewijzen, gebruikt en getest voor duizenden jaren van kruidenpraktijken, om een ​​daling van de verkoop van door hen gepatenteerde geneesmiddelen te voorkomen, met hetzelfde therapeutisch effect; om die kleine kwalen te verlichten die stress en de kwaliteit van leven veroorzaken die we in veel van ons veroorzaken.

Zou je je werk in het buitenland doen? Zo ja, waarom?

Nee, er zijn geen herboristen in het buitenland. De laatste bastions van deze oude kunst zijn ons en Spanje gebleven. In de Angelsaksische landen zijn er gezondheidscentra, een soort kruidendokterswinkels waar ze kunnen worden gevonden van homeopathische producten tot biologische kruideniers, maar zonder de figuur van een kruidendokter die je volgt en adviseert. Terwijl in Frankrijk en Duitsland herbalists door apotheken zijn geassimileerd.

De klant komt in de kruidengeneeskunde. Om de stoornis die hem teistert uit te drukken, moet hij dit verbaliseren. Vind je nuttige informatie ook in de houding of in de woorden die de cliënt typeren die om een ​​natuurlijke remedie vraagt?

Absoluut ja. Sinds het overschrijden van de drempel van de winkel tot het einde van de beschrijving van de aandoening, verschaft het mij onbedoeld een reeks aanwijzingen en informatie (houding, handen, gezicht, lichaamsstructuur, aanwezigheid of afwezigheid van couperose, zakken, donkere kringen enz.), Die me helpen om verder te kijken dan wat de klant zegt, voor het kiezen van de meest geschikte remedie .

Veel mensen trakteren zichzelf tegenwoordig op modekruiden. Maar is een onjuist dieet of een leven dat niet gericht is op het luisteren naar zichzelf en anderen, dit zijn allemaal factoren die het effect van een natuurlijke remedie kunnen verminderen?

Nee. Slechte voeding kan de effectiviteit van de natuurlijke remedie vertragen, omdat het lichaam dronken is en daarom langzamer reageert op de behandeling. Planten hebben "ACTIEVE" principes die "handelen" en interactie hebben met ons lichaam, ongeacht of we het geloven of niet, dat we min of meer openstaan ​​voor natuurlijke disciplines of dat we vatbaar zijn voor het luisteren naar onszelf en anderen. Wat ik altijd zeg, is dit: "Als iemand een giftige paddestoel eet, sterft hij omdat hij in zijn gif geloofde of omdat het actieve ingrediënt in dit sterfelijke geval handelde?"

Is er een karakter - bestaand, mythologisch, levend, denkbeeldig - wie is je ideale gids in het beroep?

Ja, Paracelsus . Naar mijn mening is de grootste arts die het Westen heeft gehad en naar illustere exponenten van de hedendaagse geneeskunde zijn geïnspireerd: van Samuel Hahnemann tot Rudolf Steiner.

De kruidkundige brengt een wetenschappelijke kennis met zich mee die net zo precies is als enorm. Tegelijkertijd geneest het, geneest en, vooral als het een vrouw is, belichaamt een mythe van een vrouwelijke fee (of heks) die, wetende de natuur, een immense macht heeft. In het mannelijke kunnen we de kruidkundige vergelijken met de sjamaan. Wat is de relatie tussen geneeskunde, kruidengeneeskunde en magie?

Een sjamaan is een spirituele gids, een leraar, een wijze man. De kruidkundige kent de helende kracht van planten, hij is geen religieus figuur, hij is een technicus. We bidden niet om het effect van de remedie te vergroten, we vragen niet om in de spirituele kant van het bestaan ​​te geloven: dit is een deel van de persoonlijke keuzes van een individu.

Hoogstens kunnen we de persoon ertoe brengen om te reflecteren op fouten, gerelateerd aan levensstijl, eten of gewoon persoonlijkheden, die bijdragende factoren zijn van de aandoening die hij lijdt. Het feit dat we de remedies gebruiken die horen bij traditionele of etnisch medische medicijnen van culturen die nog steeds verbonden zijn met sjamanisme, betekent niet dat we ook sjamanen zijn. We gebruiken hun planten alleen om ons te genezen, we bidden zelfs niet voor hun goden. En ondanks dit voel ik me zelfs vandaag de dag "kleine heks" genoemd.

De magie omhulde de plantenwereld wanneer hun actieve principes en mechanismen van interactie met de fysiologie van het menselijk lichaam niet bekend waren, zodat de plant magische "krachten" had, omdat het in staat was om te helen of een verstoring te veroorzaken. Als je werkt met het kennen van de natuurwetten, dan pas je een techniek toe, die alleen in de ogen van degenen die deze wetten niet kennen, een daad van magie is.

De verboden vraag: is er een plant waarvoor je een zwakte hebt? We zullen het de anderen niet vertellen.

Ja, de paardestaart, maar de anderen weten het niet!