Shiatsu en stijlen

Shiatsu wordt waargenomen door degenen die de oorsprong en de technieken niet kennen en die voor het eerst deze handmatige techniek als uniek benadert: een lichaamsmassage die wordt toegepast volgens de principes van de traditionele Chinese geneeskunde .

In werkelijkheid zijn er verschillende shiatsu-scholen en elk heeft zijn eigen substantiële eigenaardigheden.

Alle stijlen van shiatsu werken op het fysieke lichaam om de stroom van vitale qi- energie in balans te brengen, verantwoordelijk voor welzijn en gezondheid.

Een goede qi is dat wat vrijelijk vloeit volgens de richting en kwaliteit die elk energiekanaal daaraan toekent. Wanneer de qi stagneert, of te onstuimig wordt, zijn evenwicht verliest, ook hier manifesteert het lichaam de effecten ervan.

Tokujiro Namikoshi was de eerste die oude en fragmentarische informatie verzamelde over de verschillende handmatige technieken van massage en manipulatie die toen bestonden en deze vervolgens op een meer rationele en heldere manier organiseerde.

Shiatsu Namikoshi-methode

Meester Namikoshi organiseerde zijn werk rond de basis van de traditionele Chinese geneeskunde, waarbij hij bijzondere aandacht schonk aan de fysieke, neurologische, spier- en hormonale respons die het gevolg was van de druk op bepaalde gebieden.

De belangrijkste verschillen tussen de shiatsu-methode van Namikoshi en de andere soorten shiatsu zijn:

> bijzondere aandacht voor de tsubo : Namikoshi concentreert zich op de behandeling van specifieke gebieden en individuele punten van de meridianen die door hem op het menselijk lichaam zijn getraceerd. De precieze locatie van de tsubo is erg belangrijk bij de behandeling van dit type shiatsu, omdat elke tsubo verschillende kenmerken en verschillende functies heeft;

> ontwrichting van de meridianen : de tsubo worden georganiseerd door te behoren tot meridianen, die echter slechts gedeeltelijk samenvallen met het meridiaanstelsel van de traditionele Chinese geneeskunde.

De tsubo bevinden zich op de belangrijkste zenuwtakken, langs de vaten van de bloed- en lymfatische circulatie, op de belangrijkste spierbands en in overeenstemming met klieren;

> de behandeling is gericht op het oplossen van de fysieke manifestatie van de onbalans, waarbij het energie- en psychologische aspect buiten beschouwing wordt gelaten: het doel van de behandeling is het stimuleren van de zelfgenezende kracht van het lichaam, zodat anatomie en fysiologie worden hersteld naar hun juiste functies .

De meest subtiele energiekwaliteiten, die gerelateerd zijn aan emotionele toestanden, worden niet direct in overweging genomen;

> gebruik van handen : Namikoshi voorzag het gebruik van druk alleen door de duim en soms door de palmen van de handen . Dit voornamelijk om een ​​exact adres te geven over de punten van de behandelingsactie.

De druk moest loodrecht en progressief, stevig en indringend zijn . Andere shiatsu-scholen gebruiken de elleboog, de voeten en de knieën en kunnen minder statische manoeuvres uitvoeren dan druk met de bedoeling de qi te verspreiden of te temperen;

> de volgorde van de behandeling is precies gecodeerd: de behandeling wordt altijd gearticuleerd volgens een reeks opeenvolgende drukken die het doel hebben om het systeem opnieuw in evenwicht te brengen. Het aandringen op de pijnpunten, evenals op bepaalde gebieden of tsubo, is in de reeks geïntegreerd;

> de diagnose wordt gesteld tijdens de behandeling: de behandeling is gericht op herbalancering, maar ook om direct die informatie te verkrijgen die nuttig is voor de operateur om zijn interventie beter aan te pakken.