Principes van de Montessori-methode

De Montessori-methode is gemaakt door Maria Montessori die meer dan 50 jaar lang kinderen in Italië en vele andere delen van de wereld heeft waargenomen. Maria Montessori werd geboren in 1870 en was in de eerste plaats een wetenschapper, een filosoof en een opvoeder, en tevens de eerste vrouw die in Italië afstudeerde in geneeskunde.

Zijn educatieve methode is in wezen gebaseerd op het maximale vertrouwen in de natuurlijke impuls die inherent is aan het kind om te weten en te handelen in de wereld. Deze spontane interesse in het kind leidt hem ertoe om te kiezen en te beslissen welke activiteiten hij moet leren.

De aangeboren nieuwsgierigheid van het kind is het echte streven naar spontaan leren zonder externe invloeden of imposities . Het kind wordt vrijgelaten om te handelen en zijn vaardigheden te ontwikkelen met respect voor zijn tijd en de manieren waarop hij zich beter voelt om te leren.

Met deze educatieve methode kun je de wereld verkennen met een gevoel dat de intelligentie van het kind maximaliseert . Het kind op de Montessorischool wordt vrijgelaten om te leren "door te doen".

De enige noodzaak voor het kind is om een omgeving te hebben waarin gepaste stimuli zijn voor zijn groeiniveau . In de Montessori-scholen zijn gebouwen en educatieve hulpmiddelen namelijk allemaal "kindvriendelijk".

De onderwijsomgeving moet daarom een geschikt cognitief lesmateriaal bieden en daarom speciaal ontwikkeld om te leren door zelfcorrectie van fouten.

In feite zijn de didactische materialen zo gestructureerd dat ze leren zonder de noodzaak van een externe leraar, maar alleen met een zelfexperimenten waarbij het lesmateriaal zelf het succes of falen van de activiteit bevestigt.

Een ander fundamenteel principe van de Montessori-methode is dat kinderen absorberende sponzen zijn . Dit geeft aan hoeveel kinderen leren door imitatie.

Observatie wordt dus het beste hulpmiddel om gedrag, methoden, technieken, activiteiten of andere acties te leren die het kind wil ontwikkelen. Reeds in de familieomgeving heeft het kind al zijn gedragingen, zijn kennis geleerd en zijn capaciteiten ontwikkeld door het kijken en imiteren van die van zijn ouders of andere mensen die rondom hem leven.

Lees ook alternatieve scholen: wat ze zijn, hoe ze werken, waar ze zijn >>

Hoe een Montessorischool werkt

"Onderwijs is een natuurlijk proces dat door het kind wordt uitgevoerd en niet wordt verworven door naar woorden te luisteren, maar door de ervaringen van het kind in de omgeving" Maria Montessori.

Het kind begint zijn dag op school door het klaslokaal binnen te gaan en vrij om de activiteiten te kiezen die hij rustig rond de klas draait zonder zijn klasgenoten te storen en te wachten op zijn beurt voor lesmateriaal.

Dit is wat er gebeurt op een Montessorischool omdat het kind vrij om te handelen leert door imitatie en door directe ervaring.

De klassen zijn van kinderen van verschillende leeftijden, dus de verschillende vermogens en gedragingen worden waargenomen door de kleintjes die aldus leren door imitatie. Vanzelfsprekend zijn er op deze school geen graden of evaluaties, maar alleen observatiekaarten die de voortgang van kinderen beschrijven.

Bovendien zijn voor het functioneren van de montessori-methode twee elementen essentieel : de ene is de juiste ruimte met de gereedschappen en materialen om het leren van het kind te stimuleren en de andere is een opvoeder die weet waar te nemen en die aanwezig kan zijn zonder tussen te komen in de kinderactiviteiten.

De belangrijkste behoefte van het kind komt tot uiting in de zin " Help me om het alleen te doen " In feite weerspiegelt deze verklaring de aangeboren drang om op eigen kracht te willen leren en leren, en daardoor steeds capabeler en zelfverzekerder te worden.

De onderwijsomgeving moet daarom worden voorbereid op kinderen met stoelen, tafels en kasten die door de kinderen zelf kunnen worden verplaatst. De apparatuur is kindvriendelijk en omvat bezems, pallets, sponzen, bestek, borden, glazen, gieters, schoffels, harken en elk ander gereedschap dat geschikt is voor dagelijkse activiteiten.

Kinderen leren daarom elke dagelijkse activiteit, van koken tot het wassen van de vloeren, van tuinieren tot het dekken van de tafel en dit stelt hen in staat om veel vaardigheden te verwerven in de knowhow en vaardigheden in het leven. In het bijzonder zijn de materialen van de objecten echt, zodat de glazen van glas en de keramische platen zullen worden gemaakt, door een mogelijke valfout, dat het breken van dit materiaal directe kennis van de gebeurtenissen zal stimuleren en een gevoel van aandacht en zorg zal ontwikkelen voor de objecten.

Er zijn maar een paar regels binnen de Montessori-methode die kunnen worden samengevat door andere kinderen die betrokken zijn bij de activiteiten niet te storen of te verslaan en diatonische voorwerpen en materialen op de juiste manier te gebruiken.

Opvoeders volgens de Montessoriemethode zijn waarnemers en facilitators die helpen om de interesse en de wil van het kind dat wil leren te 'trekken'.

In feite, op Montessorischool, wordt opvoeding precies begrepen door zijn letterlijke betekenis en -ducare, wat betekent "naar buiten brengen" om aan het licht te brengen wat al aanwezig is in het kind en voor elk kind om zijn intrinsieke uniciteit te laten floreren.

In feite wordt het kind niet langer gezien als een leeg vat om te worden gevuld met leringen, maar als een enkel wezen dat alle kennis en potentiële vermogens bij zich draagt ​​en alleen de juiste omgeving heeft om hem te helpen deze uit te drukken.

Montessorischolen in Italië

In Italië in 1907 werd de Montessori-methode geboren en de eerste "kinderhuizen" werden gecreëerd zoals Maria Montessori ze had genoemd.

Momenteel zijn er in de wereld meer dan 22 duizend scholen op basis van de Montessori-methode en meer dan 66 duizend scholen worden geteld zelfs als de Montessori-georiënteerde scholen worden geteld waar de belangrijkste grondslagen van deze educatieve methode worden toegepast.

De Montessorischolen zijn echter in het buitenland meer verbreid, zoals in Amerika, Engeland, Duitsland en zelfs in India en Saoedi-Arabië, terwijl in Italië, waar deze onderwijsmethode thuishoort, de Montessorischolen iets meer dan 140 worden erkend.

Als we in Italië ook de scholen tellen met het "Montessori-adres", bereiken we ook 500 scholen tussen openbare en private scholen . In het bijzonder zijn er Montessori kleuterscholen die daarom kinderen in het kleutersegment verwelkomen, terwijl in het basisschoolsegment deze onderwijsmethode steeds moeilijker te vinden is.

De essentiële motivatie is gekoppeld aan de openbare school die de economische crisis nauwelijks overleeft en daarom de klaslokalen niet vernieuwt en specifiek lesmateriaal voor deze methode geeft, zelfs als het verzoek van de ouders altijd groter is.

Privé-realiteiten nemen in toenemende mate toe en Montessorischolen zijn vooral aanwezig in de regio's Lombardije, Marche, Lazio en Puglia .

In Italië werd de Montessori National Opera geboren, die de ontwikkeling, studie en onderzoek van de Montessori-methode op nationaal en internationaal niveau wil bevorderen.

Deze vereniging ondersteunt Montessorischolen, zowel openbaar als privé, om de ontwikkeling van "kindertehuizen" te ondersteunen .