9 van de 10, de crisis en het einde van een cyclus. Interview met Mario Pianta



Er verandert iets in Europa, de politieke balans zegt ons dat het bezuinigingsbeleid niet werkt. We verkeren in een crisis, we herhalen het steeds weer opnieuw. U zegt dat het het einde van een cyclus is, in welke zin?

Een Europa werd gebouwd op de pijlers van niet-gereguleerde financiën en blind vertrouwen in de markt, "neoliberalisme". Nu vernietigt financiën de reële economie - Italië heeft nu een kwart van de industriële productie in minder dan voor de crisis en betaalt 10% van alle overheidsuitgaven alleen voor rente op schulden - en het bezuinigingsbeleid dat door de Europa veroorzaakt een grote depressie. We hebben weinig tijd om van koers te veranderen .

Mensen in Italië zijn slechter dan 10 jaar geleden. 9 van de 10 Italianen zijn slechter in termen van vooruitzichten, inkomen en rust. Dit beïnvloedt het lichaam en de vitale energie. Op welke manier denk je?

Negen van de tien zijn slechter in economisch en sociaal opzicht: minder inkomsten, maar ook precaire contracten, minder bescherming op het werk, minder pensioenen, weinig kansen, geen zekerheid over de toekomst.

De waardigheid van mensen, het gevoel van eigenwaarde en mediaboodschappen zijn de schuld van de slachtoffers: ze zijn niet flexibel genoeg, als ze erger zijn, is het hun schuld. Vandaar een wijdverbreid sociaal en persoonlijk onbehagen, stress, frustratie, tot de sensationele gevallen van zoveel zelfmoorden vanwege de crisis.

Deze malaise draait rond de concentratie van rijkdom in een 10%. Hoe is dit tot stand gekomen?

Twintig jaar geld verdienen was de enige maatstaf, het dominante beeld was dat van de succesvolle rijken - ten volle belichaamd door Berlusconi, zowel in zijn politiek als in zijn levensstijl.

En al het geïmplementeerde beleid - zowel van centrum-rechts als van centrum-links - heeft de rijkste 10% begunstigd, zowel in Italië als in Europa: belastingverlagingen, privatisering, liberalisering, delokalisering van de productie, steeds sterkere financiering, de werk wordt zwakker.

Dit systeem herinnert ons aan de ongelijkheid die kenmerkend is voor de jaren dertig, laat de markten en financiën het werk doen, heeft een belangrijk deel van het inkomen van de burgers weggenomen. We moeten van koers veranderen. U geeft in uw boek enkele voorstellen voor duurzame ontwikkeling vanuit milieuoogpunt en een verbetering van het sociale perspectief. Kun je er kort over praten?

Mensen, werk en de reële economie moeten centraal staan. Koppel handen aan financiën, verander de regels van Europa en gebruik de politiek op een nieuwe manier, om de samenleving te beschermen, de waarden van de Grondwet, de rechten van burgers.

De overheidsuitgaven moeten de uitgaven aan wapens verminderen en de welvaart beschermen, het probleem van de overheidsschuld moet worden aangepakt met een gemeenschappelijke actie van de Europese autoriteiten, waardoor ruimte voor speculatie wordt weggenomen. En dan moet de vraag opnieuw worden gestart, met investeringen die duurzame producties moeten produceren en hoogwaardige banen creëren.

Ze doceert economisch beleid aan de universiteit van Urbino. Hoe zie je je studenten? Gedemotiveerd, gedesoriënteerd, sterk?

Jongeren zijn fragiel, gedesoriënteerd, individualistisch, hebben weinig referentiepunten en zijn op precieze wijze het slachtoffer van precarisering. Ze vinden het moeilijk om te denken dat ze collectieve identiteiten en interesses hebben, en ze weten nog niet dat het samenstellen van dingen dingen kan veranderen.

"Sbilanciamoci" is een campagne waarvan jij zelf de grondlegger bent. Kun je uitleggen wat het is?

Twaalf jaar geleden dachten we dat er concrete alternatieve voorstellen nodig waren voor wat de regeringen deden, nu zijn er 50 nationale verenigingen die er deel van uitmaken en bouwen ze elk jaar een "contrafinanciering" op die een publieke last voorstelt die mensen dient en niet de sterke mogendheden en alternatieven voor het Europese bezuinigingsbeleid.

Er zijn tientallen gratis downloadbare boeken en rapporten van Sbilanciamoci.org, met informatie over huidige campagnes, en vervolgens maakt de Sbilanciamoci.info-website elke week tegeninformatie over hoe we de economie kunnen veranderen. Het is een hulpmiddel om mensen te betrekken.

De crisis heeft betrekking op een volledig ontwikkelingsmodel. In een interview op 24 mei 2011, vrijgegeven aan Wise Society door Francesca Tozzi, legde ze uit: "Het moet de kwaliteit van het geproduceerde en geproduceerde product veranderen, de stimuli van de groeicritici opnemen in iedereen de kosten ". Op onze eigen manier, ieder van ons, wat kunnen we doen om deze verandering te activeren?

Uit het individualisme stappen, sociale relaties opbouwen met de mensen waarmee we werken, buren, degenen met wie we waarden en doelen delen.

Gedraag je dan collectief : protesteer wanneer nodig samen, bedenk gemeenschappelijke oplossingen als je kunt - werken en beter leven.

Eindelijk, herontdek de politiek : als we de politiek niet opnieuw oppakken, zal 10% van de rijken en machtigen altijd winnen.

Andere informatie staat op de website van Nove su ten

en op de facebookpagina van Nove su Dieci

Vorige Artikel

Radionica, een "prachtige" wetenschap

Radionica, een "prachtige" wetenschap

Wat betekent Radionics? met de term Radionics bedoelen we de wetenschap die de vibraties van alle dingen bestudeert, of ze nu geanimeerd zijn of niet, voor Radionics zendt alles een golf van vorm uit en daarom rotsen, voorwerpen van meubels, zelfs de kleinste steen produceert een vibratie! Het universum en daarom wij, planeet Aarde, een heel klein en microscopisch deel ervan wordt gevormd door een zichtbaar deel en een onzichtbaar deel, we maken het voorbeeld van kleuren, we kunnen de 6 hoofdkleuren zien die dan uitsluitend hun schakeringen hebben omdat ze VIBRANEN op een bepaalde frequentie di...

Volgende Artikel

The Worldpress Photo 2015, de homofobie en de aard van de liefde

The Worldpress Photo 2015, de homofobie en de aard van de liefde

De winnaar van de World Press Photo 2015 is de Deense Mads Nissen. De foto toont twee mannen, Jon en Alex , in een intiem moment van communicatie tussen huid en ogen. Na een avond doorgebracht te hebben met het uitwisselen van meningen, grapjes maken en lachen, nodigden de twee de fotograaf uit om te klimmen...