Cupping (of cupping ) is een oude therapeutische praktijk van de traditionele Chinese geneeskunde.

Het doel van deze oefening is om de energiestromen van het lichaam te veranderen en de fysieke balans te herstellen. De therapeutische actie wordt uitgevoerd door het stimuleren van bloed en lymfatische circulatie in het gebied van interventie. Aan de basis van deze techniek is er ook de inductie voor de circulatie van energie.

Cupping: een vacuüm creëren

De cupping-techniek is gebaseerd op het creëren van een vacuüm ( vacuüm ) in een kleine container, een kleine cup, die is gemaakt om te hechten aan het lichaam van de patiënt in overeenstemming met zeer specifieke punten . Om de luchtleemte en dus de hechting aan de huid van de patiënt te verkrijgen, wordt een verlichte lucifer in de beker ingebracht. Dit verbrandt zuurstof en produceert een vacuüm. De wedstrijd wordt uitgeschakeld met een snelle en deskundige beweging en de beker wordt toegepast.

Een andere methode die wordt gebruikt, is om een ​​met alcohol gedrenkte katoenen bal in de beker te steken (waar gewoonlijk een munt wordt ingebracht) die is aangezet en naar links is gedraaid om snel uit te schakelen. Onlangs is een in de handel verkrijgbare mechanische aspiratietechniek gebruikt, die voorkomt dat de patiënt wordt verbrand en gestresst door de toepassing van hoge warmtebronnen op de epidermis. In de oudheid werden holle hoorns gebruikt in plaats van bekers. Tegenwoordig zijn de gebruikte materialen om de kopjes te maken glas of bakeliet. Er zijn ook enkele plastic of zelfs bamboe bekers.

Methoden voor het cuppen van interventie

Het geproduceerde vacuümeffect hecht de beker loodrecht op de huid. De laatste moet goed geschoren zijn. De cups worden gedurende een periode van 5 tot 10 minuten op het lichaam achtergelaten, afhankelijk van de behandeling. De frequentie van de sessies kan variëren van dagelijks tot wekelijks. Voor degenen die een cupping-sessie willen oefenen, zijn er enkele contra-indicaties en beperkingen. Deze therapie wordt niet aanbevolen voor personen die te dun zijn en een losse huid hebben. Omdat het op de huid inwerkt, mag het geen recente trauma's of wonden dragen en moet het niet onderhevig zijn aan verschillende pathologieën. Cupping is ook verboden voor asthenische personen of mensen met zeer uitgesproken botuitsteeksels.

Er zijn twee technieken voor het aanbrengen en ingrijpen van de cups, afhankelijk van de therapeutische doeleinden. De eerste, de meest gebruikte, houdt de bekers op bepaalde punten gefixeerd . De tweede schuift de aangebrachte cups in cranio-claudale richting langs de opperhuid eerder met sesam, kokosnoot of olijfolie). Deze laatste manier van interventie wordt gebruikt voor stemmingsstoornissen, angst en slapeloosheid.

Cupping is geïndiceerd voor de behandeling van verschillende pijn, gastro-intestinale syndromen, longziekten, hoest, astma, en ook voor depressieve en angstige syndromen. Voor elk type ziekte komt cupping tussen in specifieke delen van het lichaam. Ademhalingsziekten beïnvloeden de hoge dorsale regio. Ziekten van het spijsverteringsstelsel zoals gastritis en diarree kunnen worden teruggevoerd op het meridiaan dorsale gebied, evenals op het peri-magische abdominale gebied. Voor pijnsyndromen zoals hoofdpijn, migraine en spit worden de toepassingen uitgevoerd op het pariëtale en occipitale gebied en op het lage en lumbale dorsale gebied.

Cupping kan ook gynaecologische stoornissen behandelen zoals onvruchtbaarheid en onregelmatige menstruatie, leukorroe en baarmoederkrampen. Onlangs is het ook gebruikt om problemen van cellulitis, striae en obesitas te bestrijden.