Uit Zwitserland is Anna Lodigiani de wereld ingetrokken om vervolgens naar Sicilië te gaan, het andere uiterste hoofd, met Donna Luna 's zusterkringen, die zich in de toekomst zullen uitbreiden naar andere Italiaanse steden.
Anna heeft rood haar en sterke handen, haar lichaam is ook sterk en een bepaalde beslissing in haar ogen, die je niet verwacht wanneer het zich opent naar zoetheid. Over het onderwerp racen met wolven, om de Clarissa Pinkola Estes te parafraseren , kun je haar zien rennen met een welp bij haar in de buurt. En om de trom te bespelen en druk bezig te zijn met de planten.
Ik ben altijd al bang geweest voor een beetje vrouwen die ter zake getraind moeten worden en pas sinds kort kijk ik aandachtig en zonder oordeel naar de vormen waarin een mooie gave tot uiting komt die vastberaden is .
Dus, langzaam, benaderde ik Anna, zoals gebeurt tussen wolven, en het bleek een leuke dialoog. Die we opnieuw presenteren, omdat het zowel het vrouwelijke als het mannelijke beïnvloedt. En het is precies dit tijdperk van vermeende crisis dat we meemaken.
Wat is het zusterschap en waarom werk je al jaren in zustercirkels?
Dus het is iets dat nog steeds moeilijk te begrijpen is, omdat we mooi zijn "afgeslacht"; vanwege de oude erfenissen is het moeilijk om een vrouw als een zuster te horen. En toch is het precies dit. Het betekent genezing brengen in de relatie van het vrouwelijke ; er is veel sprake van broederschap, en ook wij vrouwen zien de wereld uiteindelijk met mannelijke ogen.
Dat is waarom de behoefte om te reinigen en te proberen overtuigingen weg te nemen, terug te gaan naar het nemen van al onze gaven, krachten en deugden. In één zin zou het zijn: "Ik herken mezelf in jou, dat je mijn zuster bent, je bent in mijn beeld en ik ben op mijn beurt."
We moeten dit idee van mannelijke agressie wegnemen, de houdingen bekijken die ons ertoe brengen tegen elkaar op te komen; het vrouwelijke is nooit in oorlog, omdat het altijd constructief is, hoewel we op een mannelijke manier zijn opgevoed.
Hoe vrouwelijke schoonheid te definiëren?
Wat bedoel je met herkenning?
Allereerst gaat het om het opnieuw kennen (nog steeds wetende!) Van mijn vrouwelijke kant in mij. Herontdek al het potentieel van de vrouwelijke wereld en manifesteer het dan. Een van de fundamentele hulpmiddelen is het lichaam ! Leer om verslavingen en angsten te overwinnen. Dan kan ik je herkennen als mijn zus. Hier, het zusterschap in deze zin. Wanneer in de cirkel een van ons een echo in elk een uitdrukt; een vrouw helpen te genezen, genezen. Ik kan het vrouwelijke in mij herkennen, zodat ik het in jou kan herkennen.
Dit betekent zusjes zijn, niet alleen op een virtuele manier. En dit breekt automatisch vele interne en externe barrières af . De cirkel biedt de mogelijkheid om vrouwen te ontmoeten en te ondersteunen.
Komen vrouwen gemakkelijk open in deze kringen? Voel je niet af en toe angst?
Ja, er is angst. Zie ... wanneer we betrokken raken en transformatie ondergaan, hebben we de dimensie van doen . Eeuwenlang was de vrouw onderdanig, verkracht, misbruikt.
Het zusterschap is tot nu toe verscheurd door een te synthetiseren houding in: ik vertrouw je niet omdat ik in de eerste analyse gekwetst was, ik was een eigenschap, zelfs zielloos (van mijn vrouwelijke).
In het zusterschap begint ieder van ons te helen zoals in de cirkel van genezende energie, er is een unie en dan kunnen we deelnemen, in evenwicht brengen, genezing brengen in ons leven, in het leven van anderen op de planeet, maar eerst moet er een verband zijn . Denk aan mij en u nu aan de telefoon, we zijn verbonden, dit interview zal de dochter van beiden zijn en wordt gecreëerd in het besef van het doen.
Creëert angst ...?
Angst genereert alle andere angsten . De moeilijkheid om te openen hangt af van het feit dat we allemaal gewonde meisjes zijn . Aan het begin van mijn werk creëer ik altijd een pact dat een verbaal contract zelf is: wat er in de cirkel gebeurt, blijft in de cirkel. Het is een fundamentele clausule die dient ter ere van het respect en de aanwezigheid van ieder van ons. Hiermee kun je eindelijk loslaten en worden verwelkomd, beluisterd, in de watten gelegd, ondersteund.
Vertel ons meer over het gewonde kind. Kan het genezen? En op welke manieren wordt het uitgedrukt en gemanifesteerd?
Beetje bij beetje is dat kleine meisje genezen dat niet werd begrepen, maar bespot en verlaten. Laten we twee voorbeelden nemen met betrekking tot de verschillende soorten wonden van kinderen.
In de cirkel kunnen er vrouwen zijn die bijvoorbeeld vaak niet weten welke kant ze op moeten, ze blijven geblokkeerd door de typische houding van het eeuwige meisje . Dit komt voort uit een ongezonde relatie met de vader, die deze aanwezigheid domineerde en zijn dochter niet liet groeien; een soort van onbewuste castratie waarbij de vrouw verbonden blijft met de vader en / of op haar beurt een metgezel of een metgezel zoekt die haar vertelt wat ze moet doen. Het is altijd castratie.
Of, in het tweede geval, in een cirkel kan er de aanwezigheid zijn van een vrouw die reageert op de typologie van de gepantserde vrouw, de krijger die het slechtste van het mannelijke belichaamt, die rondgaat met verwonding uit angst om achtereenvolgens te worden verwond.
Het geneest, ja . En genezing betekent groeien . De weerstand die ik het vaakst zie, is die van de vrouw die "niet" wil, niet weet hoe ze volwassen moet worden, groot, niet de overgang maakt, maar onbewust het veld verlaat naar het gewonde kind dat boycot, boos is, niet spreekt, problemen veroorzaakt, bescherming zet maskers op en raakt dan in de val.
Wat betekent het voor een vrouw om te creëren, van doen met haar handen tot het baren?
De handen hebben in elk geval te maken met de handen, die een directe uitbreiding zijn van het hart en ongelooflijke instrumenten ; met handen kan ik vernietigen, met mijn handen kan ik creëren. Ik kan een koffie vol liefde of een vergiftigde drank klaarmaken om te zeggen.
Creëren is vrouwelijk, het vermogen om te geven, niet alleen voor kinderen zorgen, adviseren, lachen, zich verheugen . In mijn werk probeer ik vrouwen altijd te laten begrijpen (ook met behulp van Hamers New Germanic Medicine) over hoe we functioneren op fysiek en emotioneel niveau. Neem het geval van een borstkanker: die tumor daar wil me dingen vertellen, het is niet extern voor mij.
Vrouw zijn, hoeft niet altijd vrouwelijk te zijn! Het vrouwtje is vrouw als haar hormonen in evenwicht zijn (omdat ze hormonen heeft), haar waarneming is gebaseerd op een verbinding die van de buik naar het hoofd gaat en als we in evenwicht zijn, gaat ze van de buik naar kracht en gelukkig.
Alles wat we doen, wordt creatie . Zelfs de man heeft een vrouwelijk, zoals een vrouw het mannelijke heeft, we zijn de kinderen van dezelfde bron maar met verschillende manieren om het te manifesteren en de kunst van het creëren is puur vrouwelijke energie.
Maakt het doen ook iemands dag tot een creatief werk?
Zeker, alles hangt van ons af! Het is het plezier van het experimenteren, een mand maken of een schilderij, iets nieuws proberen. Geef jezelf het recht om je te verhouden tot deze creatieve daad. Doen betekent 's morgens opstaan, douchen, met de auto gaan, lunch bereiden; wat het verschil maakt, is hoe bewustzijn te creëren. Hoe benader ik deze acties? Hoe bereik je ze?
Het gaat erom deze verandering in alledaagse dingen te brengen: jij en ik creëren nu een artikel en deze dialoog zal een verschil maken, als we in de creatieve wereld blijven.
"Pardon, ik was gespannen, ik had de cyclus", reciterende zinnen als deze castreren ons?
Zoals alle dingen die herhaald worden, hebben zelfs deze manieren om te zeggen de gemeenschappelijke taal ingegaan hun wijsheid. Het is heel belangrijk om te weten of te leren dat de vrouw veranderlijk is, cyclisch is en biologisch natuurlijk is, dus heeft ze verschillende fasen en verandert ook de manier van leven. Herken deze veranderingen en ondersteun en eer ze.
Het belangrijkste is om te begrijpen wat er achter deze gedachte schuilt, om te begrijpen dat wanneer een vrouw zich in de fase van menstruatie bevindt, ze zich in een andere fase bevindt dan wanneer ze het niet heeft: ze is veel gevoeliger op een biologisch, fysiek en mentaal niveau.
Hoe kunnen de dagen van de menstruatiecyclus het best worden ervaren?
Menstruatie is een fase waarin we veel meer open zijn, dus alles wat ons wordt verteld komt gemakkelijker binnen. Als je in die twee of drie dagen goed luistert, moet je rustig aan doen, om kalm te blijven, misschien voel je je meer als knuffels, rust, intimiteit. Als het van mij afhing, zou het een recht moeten zijn, een nationaal recht van twee dagen observatie en rust, want in feite, wanneer een vrouw haar cyclus eert, ereert ze grotere ritmes, ze is 'menstruerend voor iedereen'.
Laten we teruggaan naar het idee om zichzelf te herkennen. Zoals ik eerder zei, we zijn "gek", we hebben onze cycli leren begrijpen hoe ze zichzelf manifesteren en om ze op zijn best te gebruiken, zowel lichamelijk, emotioneel als mentaal, het stelt ons opnieuw en doet ons vooral goed.
Vóór de cyclus, zelfs op fysiek en mentaal niveau, zijn we anders, we zijn gebonden aan de maan, we zijn erg humeurig (in de volledige betekenis van de term) en we zouden geëerd moeten worden, het zou een deugd moeten worden, net als de maan die verandert, zelfs als we onze cycli hebben, geloven dat de vrouw altijd hetzelfde moet zijn, is een echt geweld.
Met de maan zijwaarts: vrouwelijke cyclus en psychische stoornissen
Wanneer en waar heb je de volgende cirkel opgelost?
De volgende vergadering is 22 maart in Palermo, ik heb voor Sicilië gekozen. Ik ben al 17 jaar bezig met deze bijeenkomsten, deels in Zwitserland, deels in Noord-Italië; Ik heb het laatste van mijn kinderen geleerd, Surya, en ik heb zoveel energie gestoken in deze ervaring dat het me veel dingen heeft geleerd en geïnspireerd; nu is het een nieuw begin, een ander extreem, Sicilië en natuurlijk het werk dat ik ook in Italië zal doen.
De ontmoetingen die vrouwen leiden raken 4 fasen: de kleine meisjestrijder, La Madre, La Maga en de heks. Een vrouw om een krijger te worden (en hier bedoel ik een strijder van de vrede) moet eerst het kind genezen. Alleen dan kan ik leren limieten en doelen te definiëren, de wonden genezen die we hadden met onze vader. Als we ons mannelijke eenmaal beter hebben opgenomen, werken we met de moeder, zelfs in een uitgebreide betekenis, als Moeder Aarde, wat kan ik voor de aarde doen, werken we vanuit het hart.
Dan de fase van de afnemende maan, de zuivering waarvoor we de figuur van de tovenares benaderen die degene is die ziet, de verleidster en in feite analyseren we alle problemen die te maken hebben met sensualiteit, seksualiteit, zoals ik het leef, als ik het irriteer, als ik het verberg. Tot de maximale mate van zuivering, met de nieuwe maan ga je in op de aspecten van de sjamaan-heks, die ook gekoppeld is aan de "dood" van dingen, mensen, enz. Als een vrouw erin slaagt om deze cirkel te maken, krijgt ze ook een wijsheid, een begrip, elke maand is een cyclus, wat een dood is, dat is een wedergeboorte, menstruatie is er deel van en een barometer en daarom kan ik zeggen dat het niet iets frustrerend is, inderdaad, "we keren de aardappel om": het is een voorrecht in feite.
Hoe ga je om met de ziekte in deze kringen en in de logica van deze fasen?
In de cyclus van Donna Luna plaats ik alles wat kan helpen de ziekte te begrijpen ; bijvoorbeeld met de krijger gaan we naar het verdiepen van de verschijning van de borst en aanverwante pathologieën, terwijl wanneer we bij de moeder zijn alles te maken heeft met eierstokken en baarmoeder.
Kun je uitleggen hoe de cirkel het dichtst werkt?
In de cirkel beveelt niemand . We zitten, we zijn allemaal deelnemers. Er is geen piramide. De vrouw heeft geen concurrentie nodig, het is een benadering die gewoon geen deel uitmaakt van haar biologie, het heeft niets te maken met psychologie. Biologisch zijn we anders gemaakt. De competitie is mannelijk en is niet goed of fout, maar het is tijd om je geëerd te voelen door onze diversiteit, en de vrouwelijke wereld terug te nemen en te manifesteren om genezing naar de planeet te brengen .
Minder concurrentie, terugkeer naar uitwisseling: ze zien eruit als de stukjes van een toekomst die de crisis met zich meebrengt ...
Zie het zo: elk heeft wat kunst en het is leuk om ze beschikbaar te maken, zoals het in het verleden was: degenen die brood maakten, die bevoorraadden en deelden, eerden de ruilhandel.
Deze crisis in werkelijkheid is voor mij de terugkeer van de Vrouwelijke, het verplicht ons om elkaar niet te ontmoeten op manieren die nu overeenkomen met oude modellen. Deze crisis rondt alles op en plaatst alles horizontaal, niet meer verticaal.
Het is ook erg belangrijk dat vrouwen hun plek innemen met het "nest", hun eigen tijd en die van hun kinderen respecteren, in de toekomst investeren om het te kunnen veranderen, emancipatie niet verwarren met het opgeven van basisbehoeften !
