De unitaire visie van holistische geneeskunde

In de holistische geneeskunde wordt een stoornis niet als een situatie van zwakte of ongemak beschouwd, iets dat snel moet worden uitgeroeid en de persoon zichzelf niet uitput in de ziekte. Het individu wordt beschouwd als een agglomeratie van fysieke en emotionele delen waarmee hij zichzelf presenteert aan de wereld en wordt ingevoegd in een werkelijkheid die niet bestaat uit waterdichte compartimenten, maar eerder wordt gevormd als een netwerk waar de verbindingspunten mensen zijn, met hun zielen, hun verhalen, hun energie-uitwisselingen. Alle principes van holisme zijn gebaseerd op deze basisaanname.

De ziekte in de holistische geneeskunde

De arts, alchemist en grondlegger van de iatrochemie Paracelso (1493-1541) beweerde dat de oorsprong van de ziekten bij de mens te vinden was, in die zin dat de manifestatie van de fysieke stoornis altijd een eerdere interne oorsprong heeft, vaak van psychische of emotionele aard . Deze aanname is ook van toepassing op holistische geneeskunde volgens hetwelk de persoon een verzameling delen is die tegelijkertijd de neiging hebben om in evenwicht te brengen en de ziekte een harmonieuze toestand is die veranderd is. De remedie is daarom gericht op het herstellen van deze wijziging. In het holistische perspectief is het lichaam een ​​geheel en zijn de organen geen geïsoleerde delen, maar systemen die, naast dat ze in een simultane relatie zijn, ook gecorreleerd zijn met de sociale, psychische, emotionele en spirituele dimensie van de persoon. Het eerste en uiteindelijke doel van holistische geneeskunde is het onderhoud van deze allesomvattende eenheid. Stress, waanzin, angst, zorgen en spanning zijn factoren die de individuele harmonie verstoren; Paavo Airola, een Finse arts onder de belangrijkste voorstanders van holistische geneeskunde, omvat ook exogene gifstoffen uit de lucht, van vervuild voedsel en water, van giftige drugs, van overtollige alcohol en voedselvetten, en van gebrek aan lichaamsbeweging, rust en ontspanning.

Sleutelwoorden: preventie en zelfgenezing

De holistische benadering van gezondheid is gericht op de keuze van een levensstijl die ziekten kan voorkomen. Elk individu is anders, en daarom neemt deze keuze vormen aan en gaat het om verschillende tijden. Edgard Cayce, door velen beschouwd als de vader van holistische geneeskunde, geloofde dat in de wereld zijn op een waakzame en constante manier verantwoordelijk voor zijn gezondheid zijn. Als de gezondheidstoestand in ieder geval is veranderd en het symptoom zich al heeft gemanifesteerd, betekent dit dat het lichaam zijn verzoek heeft onthuld, zijn ongemak niet gehoord. In dat geval zal de arts die een holistische benadering heeft aangenomen, zijn patiënt niet overlaten aan twijfels en medicijnen, maar hem door de lange behandelingscyclus leiden en hem stimuleren tot zelfgenezing, door te luisteren, bewust te worden en momenten van reflectie over de ervaringen die voorafgingen aan de pathologische toestand.