Citroen is misschien wel de meest bekende en gebruikte citrus in Italië, maar niet iedereen weet hoe het te groeien. Laten we kijken naar de teeltbehoeften, de teelttechnieken zowel in potten als op de grond en de meest voorkomende variëteiten.

De citroen is een boom afkomstig uit Indochina en de landen van India, waar de teelt verloren gaat in de geschiedenis van 5000 jaar geleden van de oude Assyrische beschaving.

Deze citrusvrucht is over de hele wereld zeer bekend en wordt in Italië vooral gebruikt bij de bereiding van verse en zoete lekkernijen, maar ook als natuurlijke remedie en voor natuurlijke cosmetica.

De teelt van citroen is momenteel wijdverspreid over de hele wereld, van Europa tot Azië, van Australië tot Amerika, waarbij Italië deel uitmaakt van de wereld van productietradities.

De wetenschappelijke naam is Citrus limon en het lijkt erop dat het werd geboren uit de natuurlijke overgang van ceder met limoen. De vrucht is over het algemeen ovaal van vorm met een buitenste schil van gele kleur en rijk aan essentiële oliën. De pulp erin is sappig en is verdeeld in 8 of 10 segmenten. De zaden bevinden zich in de segmenten.

De smaak van de citroen is bijzonder zuur, zozeer zelfs dat het als een referentie wordt beschouwd alleen bij de meer zure smaakfruit. Deze smaak wordt met name gegeven door de overvloedige aanwezigheid van ascorbinezuur of door vitamine C.

De citroenboom

De citroenboom groeit tot 6 meter hoog en heeft een zeer open taklager hoewel deze varieert afhankelijk van de citroenvariëteiten. De takken zijn stekelig, terwijl de bladeren een roodachtige kleur hebben als ze worden geboren en vervolgens worden ze donkergroen als ze groot zijn. De citroenbloemen zijn zeer geurig en wit van kleur.

Ze kunnen het hele jaar door continu bloeien als het klimaat mild is en dit komt omdat de citroen een opnieuw bloeiende soort is . In feite vindt de productie van citroenen in de winter en in september continu intensiever plaats.

Citroenbloemen hebben een zeer zoete geur en smaak die veel bestuivende insecten oproept, maar ook door de mens worden verzameld om essences en parfums te produceren voor de schoonheid van het lichaam of om culinaire bereidingen op smaak te brengen.

De vrucht van de citroen wordt vers gebruikt voor de bereiding van sappen of gekookt voor gebruik in gebak of de bereiding van citroenjam .

Citroenschil wordt in veel zoete recepten gebruikt en de etherische olie op citroenschil is een van de meest populaire natuurlijke producten voor lichaamsschoonheid en gezondheid.

Voorwaarden voor het kweken van citroen

De beste aarde voor de teelt van de citroen moet worden opgelost, rijk aan organische substantie, vervolgens in humus en goed gedraineerd. De citroen geeft de voorkeur aan een pH tussen 6, 5 en 7, 5, dus gronden die te rijk aan klei zijn of anders te kalkhoudend, worden niet aanbevolen.

De citroen die een citrusvrucht is, vindt het heerlijk om in lichte en zonnige gebieden geplaatst te worden. Integendeel, het lijdt aan wind, vooral als de luchtstromingen de omgeving koelen. De directe stralen van de zon beschadigen de plant niet, maar helpen eerder de ontwikkeling en groei ervan.

De optimale temperatuur voor de teelt van de citroen is typisch voor de zuidelijke landen van Italië, waar in de winter de temperatuur niet onder nul graden daalt. De bloemen en de vruchten van de citroen lijden als de temperatuur onder nul daalt en als deze min 5 graden Celsius bereikt, kan het hout van de plant ook beschadigd raken en begint de plant te ontbladeren met het risico te sterven aan de kou.

De waterbehoefte van citroenbomen is niet heel veel, laten we zeggen dat ze tevreden zijn met het regenwater dat gedurende het jaar naar beneden komt. Alleen in het geval van een bijzonder droge zomer zal het nodig zijn om de planten met tussenpozen te irrigeren juist vanwege de uitzonderlijke aard van het moment.

Teelt van de citroen en zijn variëteiten

De citroen wordt meestal gekozen uit een kwekerij of een agrariër gespecialiseerd in citrusvruchten, waar het wordt verkocht als een jonge boom van een of twee jaar die al is geënt en klaar om te worden geplant.

Meestal worden de citroenen in de open lucht gekweekt, maar het is mogelijk om ze te laten groeien, zelfs in potten met uitstekende resultaten. In klimaten met koudere temperaturen is de keuze om de citroen in potten te kweken de enige die de overleving van de plant in de winterperiode kan garanderen. In feite is het voldoende om de vaas naar binnen te brengen of te beschermen met een niet-geweven stof.

De ingemaakte citroen heeft bemesting nodig en moet elke 4 jaar worden gepot, maar afgezien van deze maatregelen is het heel eenvoudig om bloeiende planten met goede gewassen te verkrijgen.

Het planten van de citroen kan in de lente worden gedaan tussen maart en mei, zodat het risico op vorst niet langer aanwezig is. De grond moet al eerder in het najaar vóór de plant bewerkt en bemest zijn.

In het volgende voorjaarsseizoen worden de gaten gemaakt voor het planten van de jonge bomen. Een eerste overvloedige irrigatie zal nodig zijn om het wortelstelsel beter te kunnen rooten.

De citroenboom begint na 4 jaar vrucht te produceren en begint na 15 jaar met produceren. Indicatief produceert een plant meer dan 350 vruchten per jaar, zelfs als in gunstige omstandigheden en onder de meest productieve variëteiten, we meer dan 600 vruchten per boom kunnen bereiken.

De meest bekende Italiaanse variëteiten zijn Monachello, de Femminello Comune, de Femminello Zagara, Il femminello Siracusano en de Apireno .

Terwijl we voor de variëteiten van buitenlandse citroenen de Verna, de Mesero, de Eureka, de Lissabon, de Genua en de Gallego herinneren. Van deze variëteiten zijn sommige citroenen typische producten die over de hele wereld worden erkend en gewaardeerd om hun organoleptische kenmerken en hun heilzame werkzame bestanddelen.