Bonen en groene bonen zijn de meest bekende peuldragers die al sinds de oudheid op tafels in heel Italië worden gebruikt.

De oorsprong van de gewone boon die wetenschappelijk Phoseolus Vulgaris wordt genoemd, is Peru, van waaruit het toen enorm wijd verspreid was over heel Europa tot zijn buitengewone vermogen om zich aan te passen in milde klimaten.

De bonen zijn inderdaad vlinderbloemig en als botanische familie zijn ze vlinderbloemig, met meer dan 200 verschillende soorten.

Er zijn vele soorten bonen en daarom wordt de eerste grote onderscheiding gemaakt tussen de " echte bonen " waarvan we het zaadje eten en de bonen die we in plaats daarvan de groene bonen noemen waarvan we de hele pod eten. De eerste, de bonen worden meestal verzameld, gepeld en daarna gedroogd opgeslagen om vervolgens opnieuw gehydrateerd en gekookt te worden.

Terwijl de sperziebonen vers kunnen worden gegeten en bereid in de keuken in verschillende recepten, zelfs rauw.

Bovendien is er nog een groot verschil in de plant die kan groeien als een klimplant of dwergachtig blijft. Ook de productietijden zijn een andere manier om de bonen te verdelen, we praten eigenlijk over bonen en vroege en late bonen op basis van hun rijpingstijd van de pod.

Vanzelfsprekend zullen de eerste exemplaren als eerste klaar zijn om te oogsten, terwijl de late variëteiten langer nodig hebben om volwassen te worden.

De timing van het zaaien van bonen en groene bonen

De bonen en de sperziebonen worden gezaaid vanaf het begin van april in de warmste gebieden van Italië als in het zuiden en vervolgens doorgaan tot het maximum in medio mei in de koudere landen van Noord-Italië.

We kunnen de bonen ook zaaien voordat ze in de zaaibed of potten worden gedaan, maar in een beschermde omgeving en warm in februari of maart. Daarna gaan we de zaailingen direct overplanten wanneer ze minimaal 20 centimeter groot zijn.

Sommige soorten bonen en groene bonen kunnen aan het einde van de zomer worden gekweekt en vervolgens in de herfst worden geoogst, maar alleen in de mildere klimaten van Midden- en Zuid-Italië.

De keuze van de variëteit van bonen of sperziebonen heeft grote invloed op de tijd van zaaien en het begin van de teelt, in feite moeten bijvoorbeeld de vroege rassen zaaien in de eerste dagen van april en een vegetatieve cyclus hebben die net sneller is dan late variëteiten.

Nog een dwergvariëteit van boon of snijboon die ook een kortere cyclus heeft, kan zelfs in de late tijden worden gekweekt en daarom zal zelfs een zaaien van mei voldoende tijd hebben voor de rijping van de peul en voor de eerste oogst.

We kunnen ook denken aan het cultiveren van verschillende soorten bonen of groene bonen of zelfs dezelfde variëteit, maar op een geschaalde manier om een ​​oogst te hebben die in de loop van de tijd doorgaat.

Schaalzaaien betekent zaaien of transplanteren van de zaailingen in opeenvolgende keren met een afstand van 1 of 2 weken tussen het eerste zaaien en het volgende. Dit zal uiteraard leiden tot een geschaalde oogst in plaats van alle gelijktijdig op hetzelfde moment en zal bonen of bonen laten worden geoogst voor veel langer.

Bonen en groene bonen: advies van de maan

De maan heeft een sterke invloed op de productie en het succes van het gewas in tuinbouwgewassen, dus het is goed om te weten welke de geschiktste tijd is om bonen of groene bonen te zaaien en te laten groeien.

De maansikkel helpt de jonge zaailingen groeien en de zaden ontkiemen daarom is de maansikkel die het sap duwt zeker de juiste maan om de bonen of sperziebonen te zaaien.

De tweede of derde dag na de eerste kwartiermaan van april is de beste tijd wanneer het wordt geadviseerd door de boeren traditie om bonen of groene bonen te zaaien.

Kennis van boeren zegt ook dat " bonen moeten worden gezaaid in de eerste 100 dagen van het jaar " en dit geeft de allereerste weken van april aan.

Hoe bonen of snijbonen te planten

Het planten van bonen of sperziebonen is sterk afhankelijk van de variëteit die we hebben gekozen om te telen, omdat ze verschillende behoeften hebben, zoals voor een dwergvariëteit, we hebben heel weinig ruimte nodig, terwijl voor een klimvariant, naast het vereisen van meer ruimte, ook ondersteuning nodig heeft.

Als een indicatie moeten de zaden worden geplaatst op 2 of 3 centimeter diep en normaal worden kleine gaatjes gegraven op ten minste 15 centimeter afstand waar 3 zaden worden geplaatst.

Het wordt verteld door het populaire gerucht dat de bonen "de klokken" willen horen zeggen dat het zaaien op het oppervlak moet plaatsvinden, waarbij teveel diepte wordt vermeden, wat moeilijkheden veroorzaakt bij het laten groeien van de bonenzaailing.