Peper is een specerij die in onze keukens wordt gebruikt dankzij zijn vermogen om het eten heerlijk pittig te maken. Oorspronkelijk uit tropische landen, is dit kruid wijdverspreid en wordt het voornamelijk in Zuid-India gebruikt. Traditioneel sinds het begin der tijden en al bekend in de Ayurvedische geneeskunde, is peper op de tafels van Europa aangekomen dankzij de reizen van oosterse specerijenhandelaren. Ook in Italië is peper een aroma dat traditioneel is geworden in de territoriale keukens van het grootste deel van het schiereiland en met name in Zuid-Italië.
Peper is een grote boom die de wetenschappelijke naam Piper nigrum draagt en behoort tot de botanische familie van Piperaceae. Deze plant komt van nature voor in tropische gebieden en is wijdverspreid in Zuid-India.
Soorten peper
De soorten peper worden precies gedifferentieerd volgens de oogst en de bereidingswijze van de pepervrucht. Er zijn dus drie soorten peper: zwarte peper, witte peper en groene peper.
- Zwarte peper wordt bereid door de vruchten van de paprika te oogsten wanneer deze goed rijp zijn en daarom wanneer hun kleur donkerrood is. Vervolgens worden deze kleine vruchten behandeld door te koken en drogen op natuurlijke wijze met de zon gedurende minstens een week. De smaak van zwarte peper is erg sterk, aromatisch en pittig. Dit type peper is het meest bekend en wijdverspreid in de wereld, zowel in granen als in poeder verkocht. De meest gewaardeerde zwarte pepers zijn afkomstig van de teelt van de landen Thailand, Sri Lanka en Mafdagascar.
- Groene peper, aan de andere kant, wordt bereid door de onrijpe vruchten van de peper te verzamelen die groen van kleur zijn en vervolgens worden behandeld met zwaveldioxide om deze kleur te behouden. Deze behandeling maakt ook het gebruik van groene peper in pekelconservering mogelijk of eenvoudigweg het gebruik ervan is natuurlijk. Verse groene peper is moeilijk te kopen, omdat het heel zeldzaam is, maar de smaak is echt speciaal omdat het, samen met de aromatische smaak en pittigheid, ook een frisse fruitige smaak geeft. Meestal wordt groene peper verkocht in pekel en dit heeft een minder pittige smaak dan andere paprika's, maar is nog steeds erg aromatisch en pittig.
- De witte peper wordt verkregen uit de vruchten die bij maximale rijpheid worden geoogst en uit hun pulp worden verwijderd . Ze worden in water geplaatst om de rode schil van de vrucht volledig te kunnen verwijderen en zo alleen het zaad te behouden dat vervolgens wordt gedroogd. De smaak lijkt sterk op zwarte peper en blijft sterk aromatisch en pittig, maar zonder de kleur van de gerechten te veranderen en een iets zoetere smaak te geven. De 2 meest gewaardeerde witte paprika's zijn de Braziliaanse witte peper en de Muntok-paprika die wordt geproduceerd op het eiland Bangk.
Eigenschappen van paprikatypes
Elk van deze pepers bevat een bepaald actief bestanddeel dat piperine wordt genoemd in verschillende doseringen. Zwarte peper is zeker de rijkste van deze stof, maar nog steeds hebben witte peper, groen en roze goede percentages.
De peperina heeft afslankeigenschappen dankzij de remming van de vorming van vetweefsel met als gevolg een afname van de vetmassa; bovendien heeft deze stof uitstekende spijsverteringseigenschappen omdat het de productie van speeksel stimuleert, wat de toename van maagsappen mogelijk maakt en het maagsysteem bereidt voor een betere spijsvertering.
De extra peperina is een natuurlijk antibacterieel middel dat de bacteriële proliferatie regelt en helpt ook het immuunsysteem te versterken. Tenslotte is het zelfs bestudeerd als een antikanker dankzij het vermogen om de proliferatie van kankercellen te stoppen.
Het gebruik van peper als natuurlijke remedie is heel oud, maar we zorgen er ook voor dat het een specerij is en daarom in minimale hoeveelheden gebruikt moeten worden om contra-indicaties zoals maagirritatie, zuurgraad en aambeien te voorkomen.
Andere soorten peper
Roze peper daarentegen wordt altijd verkregen uit de bessen van een boom, maar uit een andere plantensoort met de wetenschappelijke naam Schinus molle. De trossen van de bessen van deze plant worden geoogst wanneer ze rijp zijn wanneer de kleur intens roze is en de schil is verwijderd. Vervolgens wordt dit deel van de schil geroosterd en gemalen om de zogenaamde roze peper te verkrijgen. De smaak is veel delicater en minder pittig dan klassieke peper en wordt meestal gebruikt in verfijnde en verfijnde recepten. De eigenaardigheid is ook om een licht citroenaroma te hebben dat nog meer frisheid aan de gerechten geeft. Dit soort roze peper wordt veel gebruikt in het Oosten en is sinds de oudheid een traditionele Japanse, Tibetaanse en Chinese keuken. Deze peper is ook bekend als valse Peruaanse peper of Schinuspeper.
Cayennepeper is eigenlijk een valse peper, omdat deze niet afkomstig is van de bessen van een paprikapoeder, maar van het malen van een soort peper, het Capsicum-annuum . In feite wordt deze specifieke Cayennepeper gekweekt en geoogst om vervolgens te worden gedroogd en in poeder te worden omgezet .
De vorm en de pittige smaak maken het vergelijkbaar met peper, maar de realiteit is dat het geen echte peper is. De eigenschappen verschillen van de klassieke peper omdat het niet dezelfde actieve ingrediënten bevat maar wordt gebruikt als een bloedstromingsstimulans en als een algemeen tonicum.
De rubefacient- werking van capsicine kan ook een zeer effectief pijnstillend en ontstekingsremmend effect hebben. De activiteit van het reguleren van de lichaamstemperatuur helpt bij griep, verkoudheid, koorts, congestie en hoesten.
