Osho, filosoof en mysticus, is misschien wel de bekendste van de hedendaagse Indiase spirituele meesters, wiens geest, briljant en eclectisch, wendde tot de zoektocht naar het punt van vereniging tussen Oost en West.
Osho (Kuchwada 11/12/1931 - Pune, 19/01/1990)
Osho Rajneesh werd geboren in Kuchwada op 11 december 1931 in India en toonde vanaf zijn jeugd een rebelse en onafhankelijke geest die hem ertoe bracht religieuze, sociale en politieke structuren aan te vechten, door een zoektocht naar de waarheid te maken die in de eerste persoon was gemaakt. Als jonge man was Osho een atheïst en een marxist, een politieke positie die hij later verwierp.
Op 21 maart 1953, op 21-jarige leeftijd, beleefde hij na een intense periode de verlichting waarin de hoogste mate van bewustzijn wordt bereikt. Overtuigd van het belang van wat hij had verworven, besloot hij om elk individu uit te nodigen om zijn ervaring te delen. Hij pleitte ook voor een meer open houding tegenover seksualiteit, een functie die hem de bijnaam "seksgoeroe" opleverde in de Indiase en later internationale pers.
In 1970 vestigde hij zich in Bombay, waar hij de rol op zich nam van spiritueel leraar van zijn volgelingen, bekend als neo-sannyasin . Hij verhuisde vervolgens naar Pune in 1974, stichtte een ashram die grote aantallen westerlingen aantrok, waar therapieën werden afgeleid van de menselijke potentiële bewegingen . Tegen het einde van de jaren zeventig begonnen conflicten met de Indiase regering en de samenleving, vanwege de tolerante en provocerende leringen.
In 1981 verhuisde Osho naar de Verenigde Staten en zijn volgelingen stichtten een commune, later bekend als Rajneeshpuram, in de staat Oregon, die al snel in conflict kwam met omwonenden, voornamelijk met betrekking tot het gebruik van land, maar ook voor hun tegenstrijdige gebruiken .
Osho werd kort daarna gearresteerd en beschuldigd van schendingen van de immigratiewetgeving. Hij werd uitgeleverd na een pleidooi voor een koopje. Eenentwintig staten hebben hem de toegang ontzegd, dus hij moest terugkeren naar Pune, waar hij in 1990 stierf. Zijn ashram is nu het Osho International Meditation Resort.
Osho en de geboorte van een nieuw religieus bewustzijn
De controversiële figuur van Osho heeft het Westen gefascineerd voor de nieuwe religiositeit die is afgekondigd: een religiositeit die heel dicht bij wetenschappelijk onderzoek staat, omdat beide gebaseerd zijn op directe ervaring . Alle aspecten van Osho's werk zijn doordrenkt met een visie die de tijdloze wijsheid van het Oosten en de hoogste uitdrukkingen van westerse wetenschap en technologie omvat.
Hij staat ook bekend om zijn revolutionaire bijdrage aan de wetenschap van innerlijke transformatie, met een benadering van meditatie, die het versnelde tempo van het hedendaagse leven erkent. Deze opvatting van spiritualiteit, dat is " bewustzijn ondergedompeld in het dagelijks leven ", staat daarom in openlijke breuk met de traditionele visie van de belangrijkste religies, waarvoor de twee werelden gescheiden zijn: die van de geest en die van materie.
In zijn lessen baseert hij zich op de belangrijkste mystieke ervaringen van de wereld die naar voren kwamen op het gebied van Yoga, Tantra, Zen, Taoïsme, Soefisme en Christendom, hun kwaliteit en uniekheid onthullend en ze vervolgens opnieuw uit te werken met een nieuwe frisheid, voorbij religieuze culturen. ze behoren tot.
Osho en de nieuwe man: de synthese tussen de mysticus en de wetenschapper
"Op aarde is een nieuwe mens nodig die een wetenschapper en een mysticus is, die alles is voor materie en alles voor de geest ".
Osho hoopt op de geboorte van een nieuwe man, in staat om de verschillende aspecten van de menselijke natuur te integreren, zonder spleten te creëren en zonder iets af te wijzen, maar die hij in zichzelf kan accepteren, door de kwaliteiten van liefde en bewustzijn.
De nieuwe man zal de synthese zijn tussen de wetenschapper en de mysticus, omdat beiden worden bewogen door dezelfde passie van kennis, maar in twee richtingen van spiegelbeeld.
Wetenschappelijk onderzoek (de wetenschap die de buitenwereld aanspreekt) en spiritueel onderzoek (wetenschap gericht op de interne wereld ) veronderstelt in degenen die het ondernemen een vrijheid van vooroordelen en overtuigingen, omdat alleen op deze manier bijgeloof kan worden aangevochten religieuze en filosofische systemen, verstoken van elke vorm van dogmatisme.
Net zoals wetenschap uniek en universeel is (er is geen Franse, Belgische of Duitse wetenschap), omdat de experimentele methode uniek en universeel is, dus als iemand het wetenschappelijke karakter van innerlijk onderzoek erkent, zal er niet langer een 'Joods wezen' zijn, "Moslim" of "Katholiek", maar slechts een grote stroom van subjectieve ervaringen die na verloop van tijd hun eenheid en universaliteit zullen vinden.
Volgens Osho is religiositeit een bevestiging van het leven, het besef van onze uniciteit en onherhaalbaarheid, het gevoel van de heiligheid van elk afzonderlijk geweten en kan het niet worden beheerd en beheerd, in kerken of tempels, door dienaren van aanbidding en macht.
Osho: meditatie als een staat van zijn
De fundamentele ontdekking is dat, zelfs met verschillende meditatietechnieken, het voor elk mens mogelijk is om tot een staat van waakzaam bewustzijn te komen onbesmet door indrukken of gedachten: de innerlijke leegte .
Volgens Osho is meditatie in feite een existentiële staat die inherent is aan de natuur en aan het menselijk potentieel, dat is een natuurlijke toestand die we vergeten zijn.
Wanneer deze toestand wordt bereikt, versmelt het individuele bewustzijn met het "bewustzijn van het geheel". In de geschiedenis wordt deze staat van zelfrealisatie ontwaken of verlichting genoemd . Het is het moment van het allerhoogste begrip, van de val van alle sluiers die de duidelijke visie van de werkelijkheid verhinderen; waar " de druppel overgaat in de oceaan, precies op het moment dat de oceaan in de druppel stort ".
De moderne mens heeft het vermogen verloren om stil te staan en zich aan zijn innerlijke luisteren te wijden, omdat hij voortdurend zoveel "afleidingen" ondergaat die zijn geest vullen. Om deze reden identificeert Osho enkele actieve meditatietechnieken " waarvan het belangrijkste doel is om de geest te kalmeren om die ruimte van stilte en bewustzijn te creëren die nodig is voor verlichting ".
Zijn originele "actieve meditaties" zijn ontworpen om eerst en vooral de stress los te laten die zich in lichaam en geest heeft opgehoopt om de toegang tot de staat van meditatie te vergemakkelijken.
- Dynamische meditatie : verdeeld in 5 fasen, de beroemdste van Osho, is de meest essentiële en energieke techniek, reinigt het onbewuste en verlicht de innerlijke gewichten.
- Kundalini-meditatie: door dans en onbeweeglijkheid in 4 fasen verdeeld, wordt stilte een natuurlijke "innerlijke ruimte". Lost stagnerende energie op en geeft spanning vrij.
- Nadabrahma-meditatie: rustige Tibetaanse techniek, gebruikt voor centreren.
- Nataraj-meditatie : dans als een meditatie of verdwaal om jezelf te vinden .
Sommige van deze oefeningen bestaan uit het veranderen van de adem, vrij huilen of lachen, dansen en bewegen van het lichaam tot het de staat van catharsis bereikt.
Op deze manier worden het lichaam en de psycho-energetische structuur van al die emotionele blokkades die vrije zelfexpressie in het dagelijks leven voorkomen bevrijd, waardoor verlichting wordt bereikt.
