Onder de vele verschillende veganistische en vegetarische stromingen die mensen ertoe brengen om een ​​lange voedselreis te ondernemen die bestaat uit het elimineren van vlees (in sommige gevallen elk dierderivaat) van hun bord, kunnen twee grote algemene stromingen worden geïdentificeerd.

De eerste wordt vertegenwoordigd door de aandacht voor het vervangen van alle elementen die we niet langer zullen aannemen door het elimineren van het vlees, terwijl de andere een compleet andere filosofie belichaamt, gebaseerd op de veronderstelling dat de mens geen vlees nodig heeft en daarom niet moet vervangen . Met andere woorden, terwijl voor het eerst het vlees kan worden vervangen, voor het laatste moet het vlees niet worden gegeten.

Beide stromingen tellen veel beoefenaars in hun gelederen en talloze onderzoekers gewapend met wetenschappelijke studies in de hand om hun stellingen te ondersteunen.

Zoals zo vaak gebeurt, beperkt de waarheid zich niet tot de weinige dimensies waaraan we onze beoordelingscriteria toeschrijven en deze wordt nooit aan één kant geplaatst, maar geeft de voorkeur om hier en daar te verschijnen, op posities die vaak schijnbaar tegenstrijdig zijn.

Waarom vlees vervangen?

Over het algemeen doen diegenen die zorgen voor het vervangen van vlees dit om twee hoofdredenen: de toevoer van eiwitten is die van vitamine B12 of cobalamine, bijna niet traceerbaar bij voedingsmiddelen van plantaardige oorsprong.

Dit zijn al tientallen jaren de belangrijkste argumenten ten gunste van de neiging tot substitutie, en op deze bases heeft de wereld zich tot het zoeken (of de ex novo creatie) van voedingsmiddelen bekwaam gemaakt om deze rollen uit te voeren: seitan, tofu, tarwespier, en peulvruchten zijn altijd gepromoot en geoogst als dat nodig is om voldoende eiwitinname te behouden.

Wat vitamine B12 betreft, dit is een zeer complexe aangelegenheid, omdat het alleen in de natuur te vinden is aan de buitenkant van ongewassen groenten en fruit (voor andere, in zeer schaarse hoeveelheden).

Alleen vlees van dieren, met name slachtafval, is rijk. Het enige mogelijke alternatief is voedingssupplementen en verrijkte voedingsmiddelen, allemaal niet echt natuurlijke oplossingen. Het is erg belangrijk om uw aandacht op uw B12-niveau te houden, omdat het tekort ervan niet-reversibele schade aan het zenuwstelsel en aan alle processen met betrekking tot biochemische energieproductie kan veroorzaken .

Weet je zeker dat het vlees moet worden vervangen?

Sommigen hebben zich echter, voordat ze zich aan alarmisme overgaven, de vraag gesteld wat de werkelijke behoefte aan eiwit in een volwassen menselijk lichaam is. Eiwitten zijn biomoleculen die zijn samengesteld uit aminozuren en zijn onder andere verantwoordelijk voor DNA-duplicatie en zijn, met behulp van populaire termen, de bouwstenen van het menselijk lichaam, vooral als het gaat om spieren.

De vraag die nu spontaan rijst, is : wat is de levensfase waarin mensen echt massaal moeten zijn en exponentieel groeien in gewicht en omvang? Vroege kinderjaren natuurlijk.

En wat is het enige voedsel dat baby's krijgen om deze functie uit te voeren? Moedermelk. En wat is het percentage eiwit in moedermelk ? Afhankelijk van de borstvoedingsfase varieert het tussen de 1 en 3 gram per 100 gram.

Dit is een extreem lager percentage dan we in de rest van ons volwassen leven het eten van vlees of het drinken van koemelk op zich nemen, wanneer de behoefte om onze mis te verdubbelen is verdwenen. Dit is een van de argumenten die vaak worden gebruikt door mensen die vinden dat vlees niet onmisbaar is en daarom niet moet worden vervangen.

Hoe vitamine B12-tekort te voorkomen

En de B12? Zoals vermeld, vertegenwoordigt vitamine B12 een heel ander probleem, dat alleen kan worden vervangen door supplementen en verrijkte voedingsmiddelen. We hebben het feit genoemd dat het alleen wordt gevonden in het vlees en, in mindere mate, in de schil van ongewassen groenten en fruit, iets dat weinig bevoorrechte mensen die in een organische campagne leven en ver van de vervuiling van de moderne beschaving zich kunnen veroorloven.

Maar waarom synthetiseren dieren B12 terwijl menselijke wezens het niet kunnen doen? Juist omdat het vlees eet: door het eten van vlees wordt het darmmilieu zo zuur dat het de microflora niet in staat stelt om B12 te synthetiseren, zoals gebeurt in de darm van herbivore zoogdieren.

Vlees en voedsel evolutie

Als we kijken naar voedselevolutie, ontdekken we drie fasen van menselijke ontwikkeling : een eerste post-hominisatie, gekoppeld aan een tropische omgeving, een tweede gekoppeld aan de ijstijd, de laatste gekoppeld aan de uitvinding van de landbouw. Wat komen we te weten?

In het tropische tijdperk waren mensen armoedig en sterk en voedden ze zich voornamelijk met fruit en groenten (waaronder noten en wortels), zonder het zelfs te integreren met granen. In de noodfase, vertegenwoordigd door de ijstijd, werd het eten van vlees (met de belangrijke doorgang van rauw vlees naar gekookt vlees) een noodzaak.

Noodmanagement dreef de hersenen ertoe om te evolueren en het lichaam sterker te laten worden, maar de houdbaarheid werd verminderd.

Met de landbouwrevolutie is de overgang van nomadisme naar een sedentaire levensstijl en de introductie van granen als primair voedsel naast vlees, waardoor de biodiversiteit van het geconsumeerde voedsel sterk is verminderd, de kracht en levensduur van individuen verder verminderd .