Hypericum is een plant die in het wild groeit op het Italiaanse platteland en typerend is voor het zomerseizoen. De wetenschappelijke naam is Hypericum en er zijn maar liefst 400 verschillende soorten die allemaal behoren tot de familie Guttiferae.

Wanneer we het hebben over hypericum, verwijzen we meestal naar het Hypericum perforatum dat bekend is en wordt gebruikt als een gezond geneesmiddel voor traditionele kruidenkennis .

Zijn perforatumaam verwijst naar de perforaties op de bladeren die de voordelige actieve ingrediënten bevatten die het als geneeskrachtige installatie onderscheiden. Het land van herkomst is Europa en Azië, dus in Italië is het mogelijk om het heel gemakkelijk te cultiveren.

Het hypericum is ook in Italië bekend onder de naam Sint Janskruid, juist omdat het bloeit op 24 juni, de dag gewijd aan deze heilige. Bovendien wordt deze plant in de traditie ook wel "scacciadiavoli" genoemd, vanwege zijn deugden van het verwijderen van slechte en kwade geesten.

Het curatieve gebruik van Hypericum perforatum gaat terug tot het oude Griekenland, waar het werd gebruikt voor de voorbereiding van genezende was, als pijnstiller en voor stemmings- en depressieve problemen.

Bovendien lijkt deze remedie, volgens een studie uitgevoerd door de Universiteit van Madrid en gerapporteerd in ScienceDaily, de behandeling van neuronale degeneratie veroorzaakt door de ziekte van Parkinson ten goede te komen .

De hypericumplant

Het hypericum is een kruidachtige plant met een semi-groenblijvende struik die tot 70 centimeter hoog kan worden en het bovenste deel van de kruidachtige takken heeft, terwijl het aan de basis meer houtachtig is .

Heel gemakkelijk te herkennen aan de felgele bloemen die in juni en de hele zomer open gaan. De bloemen lijken op een ster met 5 bloemblaadjes en veel opvallende meeldraden. De bladeren zijn tegenovergesteld, talrijk en elliptisch van vorm. Ook op de bladeren langs de rand zitten kleine zakjes, klieren genaamd, die de felrode etherische olie bevatten .

Zelfs op de bloembladen van gele bloemen, als we in het licht tegen het licht kijken, kunnen we kleine donkere stippen zien die rijk zijn aan etherische olie. De bladeren en bloemen zijn in feite het deel dat wordt verzameld voor de bereiding van gezonde remedies op basis van hypericum .

Toenemende behoeften van het hypericum

Hypericum is een plant die dol is op blootstelling aan de zon en daarom de voorkeur geeft aan zeer zonnige gebieden . Als hypericum in halfschaduw zou worden gekweekt, zou het geen grote problemen hebben, misschien zou alleen de bloei minder overvloedig zijn en zou de groei ook gematigder kunnen zijn.

In termen van bodem heeft hypericum geen grote behoeften, het is voldoende dat het goed gedraineerd is om waterstagnatie te voorkomen en daarom is het rijk aan zand. De niet-gecultiveerde bodems, arm aan organisch materiaal, zijn de traditionele omgevingen waar St. Janskruid spontaan groeit in Italië . De rustiekheid van het hypericum zorgt ervoor dat het zelfs in de bergen boven de 1000 meter kan worden verbouwd.

De kou van de winter is geen probleem voor hypericum, hoewel het zijn bladeren kan verliezen als de graden van temperatuur te snel en onder nul dalen.

Dit leidt meestal niet tot de dood van de plant, maar alleen tot een winterstop die dan met de lente herboren wordt met een grotere productie van folders. Integendeel, als we aan de zomer denken, heeft hypericum geen last van de zon en verdraagt ​​het de droogte heel goed . Het water dat bij de regen komt, zal voldoende zijn om deze plant water te geven.

In het geval dat verdere watergift vereist is, bedenk dan dat de grond volledig droog moet zijn tussen het ene spuiten en het andere van water.

Hypericumteelt

Hypericum-zaailingen zijn meestal te koop in een gespecialiseerde agrarische of kwekerij of het is mogelijk om direct in het veld te zaaien, maar dit is ongebruikelijk. Ook de vermenigvuldiging door snijden of de verdeling van de klonten en zelfs het verwijderen van de zuignappen is een geweldige manier om de hypericumplant te vermeerderen.

Deze takken die precies verkregen zijn uit een hypericum moederplant zullen dan geplant worden om wortel te schieten en van daaruit zullen we dus nieuwe hypericumzaailingen hebben.

Of u nu de zaailingen koopt of we hebben zelfstandig de stekken geproduceerd, we kunnen de transplantatie van deze jonge hypericumzaailingen in de herfst of de lente uitvoeren . Voor de plant is het voldoende om de aarde voor te bereiden en de zaailingen op minimaal 40 centimeter afstand en 1 meter tussen de rijen te zaaien.

Het hypericum vereist geen speciale kweekzorg, omdat het een zeer rustieke plant is alleen in gebieden waar regen schaars is. Het is raadzaam om het hypericum water te geven om te irrigeren alleen wanneer de grond zelfs in de diepte droog is .

Vanzelfsprekend zal het in Zuid-Italië meer nodig zijn om het water te bewateren, omdat het een droger klimaat is dan het land van Noord-Italië.

In het noorden is een goede oefening het mulchen van de grond die wordt uitgevoerd in de buurt van de basis van de plant, alleen maar om te helpen in het koude seizoen om beter bestand te zijn tegen de lage temperaturen.

Voor de oogst van het sint-janskruid is een goede schaar nodig om het apicale deel van de vertakkingen af te snijden, zodat die de gele bloemen volledig ontloken hebben .

Ten slotte wordt aan het einde van de bloeiperiode meestal geadviseerd om het hypericum te snoeien, waardoor de vertakkingen korter worden . Op deze manier wordt het volgende jaar de plant geduwd om nieuwe jonge takken te produceren voor een meer overvloedige bloei.