Dat we van merken en modes leven is voor sommigen verdrietig, onvermijdelijk voor anderen. We hebben de neiging onszelf op een bepaalde manier aan te kleden, kijkend naar dezelfde programma's die naar dezelfde muziek luisteren. Het gevoel is dat je wordt ondergedompeld in een reguliere stroom die door de samenleving stroomt en deze in de meeste gevallen onder water zet.
Tenslotte, om eerlijk te zijn, zelfs yoga maakt deel uit van deze vortex die het tot een zeer populaire activiteit heeft verheven. Ongeacht wat yoga eigenlijk betekent, wat deze discipline authentiek is en wat de filosofie erachter is: yoga is modieus, iedereen doet het en is voor iedereen beschikbaar.
Met de diepzinnige oppervlakkigheid die kenmerkend is voor veel van de beroemde mainstream, wordt deze oude kunst door iedereen 'behandeld' en de vele disciplines die daaruit voortkomen en de vele uitgegeven volumes (veel van twijfelachtige autoriteit) bewijzen het.
Juist op het punt van bizarre 'manipulaties' behandelen we in dit artikel een bizarre juxtapositie, althans in uiterlijk: dat tussen yoga en koken . Indigestie van Masterchef? Laten we eens kijken!
Yoga in de keuken: maar is dit echt zijn plaats?
Een boek met de handtekening van Shannon Gannon, leraar, activist, ondernemer, bekend in de omgeving omdat hij de Jivamukti-yogamethode heeft bedacht, is zojuist gepubliceerd op de binomiale yoga en keuken.
Volgens de legende vroeg hij zijn leraar op een dag hoe hij verlichting kon bereiken en hij antwoordde: " Leer eerst koken, schoonmaken, zorgen voor de tuin".
Het is niet duidelijk de kortsluiting volgens welke deze indicatie betreffende vriendelijkheid, standvastigheid, zorg, heeft geëxtrapoleerd een vermaning om het zoveelste bedrijf op te zetten, dat is de tekst Recepten voor Vreugde.
Feit is dat hij verklaarde: " De bereiding en het koken van voedsel is een magische daad, een krachtig, alchemistisch proces, waardoor iets wordt omgezet in een andere vorm: de verschillende ingrediënten worden vakkundig gecombineerd en onderworpen aan de elementen water, Vuur en lucht in de juiste proporties, met de juiste tijden en passende spreuken, bestaande uit goede mentale bedoelingen, om tot een heerlijke maaltijd te komen die zowel het lichaam als de ziel bevredigt (...) kan het voedsel dat op deze manier wordt bereid ook een verandering in de perceptie van zichzelf en anderen, het geven van hoop en aanmoediging om door te gaan met het leven ". Het tempo van de mat naar de pollepel lijkt zo kort te zijn.
Ook in Italië komt deze nieuwe mode, gedragen door een voormalige Masterchef-deelnemer en een yogaleraar. Samen creëerden ze het initiatief Cooking Yoga - compleet met een logo met een kok in de lotuspositie - die de oefening met de kachel willen verzoenen. In feite worden vóór een kookles enkele asana's beoefend en na een ontspanningssessie.
Verward door de juxtapositie? Een van de makers maakt het duidelijk: " Yoga en koken zijn perfect samen als een tijd om met jezelf in contact te blijven, ook omdat de keuken de typische voordelen van yoga geniet, dat is het vermogen om alle zintuigen aan te scherpen, de verhoogde betrokkenheid van de zintuigen " .
En de concentratie, de aandacht voor de ademhaling en het lichaam, de afwezigheid van mentale aanpassingen? Hoe zouden deze kenmerken van yoga te vinden zijn in de keuken?
Yoga, stereotypen en mystificaties
Yoga is overal om je heen (of bijna)
Afgezien van de enigszins ironische toon die tot nu toe is aangehouden, is een aspect van de vraag die moet worden geanalyseerd: de keuken, net als vele andere activiteiten, kan een goede oefening zijn in concentratie, een training voor toewijding.
Tuinieren, de kunst van origami, het ontwerp van mandala's, de theeceremonie: alle menselijke activiteiten gekenmerkt door extreme en bijna rituele aandacht voor het gebaar, zozeer zelfs dat het tot meditatie wordt verhoogd. De geest is ontdaan van alle andere gedachten en wordt opgenomen door een enkele intentie, ongeacht of hij zinloos of onnodig is.
Met deze mentale aanleg is elke actie (bij voorkeur repetitief) mogelijk yoga: lopen, schoonmaken, de machine besturen etc. Als je in een rustige en kalme omgeving bent, met een geïnternaliseerd recept, met een houding van totale concentratie op wat er wordt gedaan, tegelijkertijd geconcentreerd en leeg: dan ja, zelfs het voorbereiden van het avondeten is yoga .
Het discours van yogakoken is echter anders, waarbij onvermijdelijk de didactische en vormende structuur van de cursus afleidt van de yogapraktijk. In een leeromgeving, hoe voorzichtig ook, is het wenselijk dat vragen worden gesteld, discussies plaatsvinden, de een met de ander omgaat: hoe is het mogelijk om hier iets yogales in te zien?
Yoga en koken: twee afzonderlijke werelden
Uitgaande van deze reflectie, is het niet nodig om dure yoga- en kooklessen te volgen of om een soort van filosofie te verstoren om een oud en bekend concept opnieuw te ontdekken: meditatie en yoga zijn te vinden in de eenvoudigste activiteiten, zelfs ver van de mat.
Het insuffleren van de yogische geest in elk gebaar dat wordt bereikt, is een groot en moeilijk doel; het kiezen van een schijnbaar banale gewoonte en het baden in bewustwording is een experiment dat we kunnen proberen: laat het een wandeling zijn, de afwas schoonmaken, fietsen en waarom niet de wortels doorsnijden. Het is niet de actie zelf, maar de aandacht die we eraan hechten en de constantheid waarmee we het doen .
Buiten deze specifieke context en de liefdevolle intentie kunnen Masterchef en yogales naar mijn mening rustig gescheiden blijven, elk in zijn context en met zijn eigenaardigheden; zodat het een echt moment van leren en plezier is en de ander een kans om jezelf onder te dompelen, zowel fysiek als mentaal.
Dat gezegd hebbende, de manieren van voldoening zijn eindeloos, dus als dit soort activiteit aan je smaak voldoet en je plezier geeft, aarzel dan niet om het na te streven!
