Meteoor is een oud kwaad
De term meteoropathie komt van de Griekse pathos (ziekte) en meteoros (wat is in de lucht). Dit is een aandoening die al sinds de oudheid bekend is; de Grieken en de Romeinen hadden al enkele meteorologische omstandigheden geïdentificeerd die in staat waren om stemming, sensaties en emoties te conditioneren.
Tussen de negentiende en de twintigste eeuw hebben de Franse en Duitse psychologie de stoornis grondig onderzocht en beschreven als een pathologie van karakter.
Tegenwoordig wordt meteoropathie meestal begrepen als een overgevoeligheid voor bepaalde klimatologische omstandigheden, bijvoorbeeld plotselinge veranderingen in temperatuur of vochtigheid of het verschijnen van bepaalde atmosferische verschijnselen: sterke wind en onweersbuien bijvoorbeeld.
Beschrijving van meteoropathie
De meteoropaten zijn onderhevig aan vervelende symptomen zoals stemmingswisselingen, vermoeidheid, angstgevoelens, nervositeit, slapeloosheid, concentratiestoornissen en hoofdpijn in verband met een atmosferische verandering. Soms anticiperen ze erop, dat wil zeggen, het kan gebeuren dat meteoropathische mensen symptomen hebben die de verandering in de atmosfeer aankondigen.
Wanneer er een plotselinge verandering optreedt tussen het ene seizoen en het andere, en we passeren bijvoorbeeld van de zomer tot de typische herfstdagen, kan de meteoropaat zich vervelen, verdrietig en leeg voelen. Meestal treden deze symptomen enkele dagen of een paar uur vóór de klimaatverandering op, bereiken ze een acute fase en beginnen ze uiteindelijk geleidelijk te vervagen met het einde van de klimaatverandering of met de komst van een weersverschijnsel dat tegengesteld is aan datgene wat het ongemak veroorzaakte.
De meteoropathie, vooral in de acute fase, is waarschijnlijk gerelateerd aan een verminderde productie van adrenaline, noradrenaline en serotonine, hormonen die, wanneer ze op de juiste manier worden geproduceerd, het lichaam helpen zichzelf te beschermen tegen stressvolle stimuli.
Er is ook een secundaire meteoropathie, die gerelateerd kan zijn aan degeneratieve, respiratoire of cardiocirculaire ziekten; bijvoorbeeld bij diegenen die lijden aan artrose, bronchiale astma of hartcirculatiestoornissen, veroorzaken plotselinge klimaatveranderingen een onmiddellijke verergering van de symptomen van primaire pathologie.
