De internationale dagen van de VN zijn evenementen die alle burgers van de wereld uitnodigen om na te denken over een bepaald thema dat belangrijk wordt geacht voor onze beschaving. Ze worden veel en gezaaid gedurende het hele zonnejaar en, in overeenstemming met elk van hen, organiseren de afzonderlijke landen demonstraties of evenementen om hen relevantie te geven.
De dag waarop we ons voorbereiden om met u een reflectie over handicap te delen, die op 3 december zal plaatsvinden , is bijzonder opmerkelijk.
Handicap in ons dagelijks leven
Zoals voorzien in de inleiding, viert december 3 de Internationale Dag van de Handicap, opgericht door de VN in 1981 met als doel " het publiek bewust te maken van kwesties van gelijke waardigheid en de noodzaak om alle soorten barrières voor de nodige veranderingen aanbrengen om de levensomstandigheden van mensen met een handicap te verbeteren ".
Dit jaar zal het hoofdthema van de dag zijn " Inclusie: toegang en empowerment voor mensen met alle capaciteiten " waarvan de betekenis effectief wordt opgehelderd door de initiatiefnemers van het evenement, namelijk de Verenigde Naties: " Naar schatting één miljard mensen Gehandicapte mensen over de hele wereld hebben elke dag te maken met vele barrières voor opname in belangrijke aspecten van de samenleving. Daarom hebben ze geen toegang tot het sociale leven op een vergelijkbare manier als anderen, vooral op gebieden zoals vervoer, werkgelegenheid, onderwijs en zelfs sociale en politieke participatie. Het recht om deel te nemen aan het openbare leven is van essentieel belang om stabiele democratieën, actief burgerschap te creëren en ongelijkheden in de samenleving te verminderen ".
Zoals duidelijk is, ligt de nadruk op het belang van integratie en het wegnemen van al die obstakels die authentieke gelijke kansen voorkomen. Soms, in deze contexten, neemt retoriek zelfs en vooral over van degenen die concreet iets kunnen doen om elke mogelijke barrière af te breken, of het nu echt en concreet, mentaal of symbolisch is.
Integendeel, we willen graag weg uit de koude en bureaucratische taal van officiële contexten, en we verwelkomen de uitnodiging om te reflecteren die deze dag met zich meebrengt: kunnen we ons confronteren met een handicap ? Hoe verhouden we ons ertegen?
Als we de werkelijkheid analyseren die we ervaren, kunnen we dan stellen dat dit gastvrij is voor mensen met een handicap? Zo nee, hoe kunnen we onze kleine maar belangrijke bijdrage leveren ?
Vaak beschouwen we handicap als een probleem voor individuen en, althans, voor hun familieleden. Integendeel, een echte burgerlijke verzorgingsstaat kan niet de een of de ander verlaten, maar moet voortdurend opereren, met alle middelen om de inclusie, participatie en afbraak van alle barrières te bevorderen.
Van onze kant zou het wenselijk, zo niet gepast, beschikbaar zijn om af te stemmen op werkelijkheden die niet eens van ons zijn, maar die, als leden van de samenleving, ons allemaal evenzeer betreffen en onze aandacht vereisen, onze gevoeligheid en, indien mogelijk, onze concrete verbintenis.
Natuurlijke zorg en handicap
We sluiten deze reflectieruimte af door te benadrukken hoe alternatieve geneeskunde ook gehandicapten kan ontmoeten via yoga bijvoorbeeld of shiatsu.
Het is een optie die niet alleen "medisch" is, maar ook vaak "van het leven" dat niet is uitgesloten voor gehandicapten, altijd, uiteraard, in overeenstemming met de instructies van de arts.
De holistische disciplines, de verschillende technieken, de massages kunnen een zachte steun vormen en een zoete begeleiding die elk individu voorbij de ... capaciteiten omhelst!
