Yoga en handicap: een barrière om te breken

Op persoonlijk niveau heb ik nooit directe ervaring gehad met vrienden of familieleden met motorische, psychische of gedragsstoornissen. Juist om deze reden, neem ik niet aan om over zo'n delicaat onderwerp te praten als een persoon die betrokken is bij de eerste persoon of als een expert in dit of dat aspect van het probleem. Het lijkt mij een gebrek aan respect voor diegenen die dagelijks voor werk of noodzaak op hun eigen vel leven met de offers die een dergelijke situatie met zich meebrengt, evenals met een professionele forcing.

Als yogaleraar vind ik het echter net zo goed om de kennis van het enorme potentieel van yoga zo veel mogelijk te verspreiden , vooral in die contexten waarin de praktijk niet erg wijdverspreid is en misschien denkt de leek het onmogelijk. Integendeel, het zijn juist diegenen waarin deze discipline de meest verrassende toepassingen kan vinden.

Drie ervaringen en vele voordelen met yoga voor gehandicapten

Yoga is, zij het met uiterste inspanning, een discipline die steeds meer in overweging wordt genomen door medische en wetenschappelijke experts. Hoewel het onderzoek zich nog steeds in een embryonale fase bevindt, met name in Italië, is er geen gebrek aan centra (publiek en privaat) die besluiten om in deze praktijk te investeren en het op ten minste een experimenteel niveau aan patiënten voor te stellen of om er een object van diepgaande studie van te maken. De resultaten over het niet ontbreken in het aanmoedigen en het is zeer waarschijnlijk dat over enige tijd de voordelen van yoga zijn goed wetenschappelijk en betaalbaar gedocumenteerd voor iedereen.

Degenen die geloven dat ze yoga moeten opzij zetten omdat ze een soort handicap hebben, zullen binnenkort van gedachten moeten veranderen en als ze dat willen, moeten ze het pad van de mat met vertrouwen volgen: de getuigenissen hieronder leggen uit waarom.

Gian Piero Carezzato, 38 jaar oud uit Milaan, focomelico, benaderde yoga op advies van zijn neuroloog. Hij zegt: " De oefening was een ongelooflijke injectie van vertrouwen voor mij. Als ik naar anderen keek, besefte ik dat invaliditeit transversaal is en dat zelfs de zogenaamde normaal problemen heeft. Ik besefte dat ik dingen kon doen die tot dan toe volgens mij voor mij gesloten waren. Met yoga leerde ik mijn grenzen te accepteren, me te concentreren op wat ik heb zonder te klagen over wat ik mis "(het volledige interview met Gian Piero is hier te vinden).

Dit is de ervaring van Clemi Tedeschi, voorzitter van de Italiaanse vereniging van yogadiplomisten, die een yogalessen voor gehandicapte kinderen heeft bedacht. Tijdens een interview tijdens het yogafestival in Milaan verklaarde hij: " Yoga raakt zeer diepe akkoorden aan, het werkt op alle sferen, fysiek, mentaal, spiritueel. We komen ook bij het spirituele deel met gehandicapten, integendeel, misschien met gehandicapten komen we er zelfs eerder, omdat ze ondanks fysieke of mentale beperkingen grote antennes hebben en een ego dat niet te gestructureerd is. (...) Het gehandicapte kind is nu perfect ingebed in de lessen en neemt rustig deel, ook gewaardeerd in de yogagroep, wat misschien niet voorkomt in gewone klasactiviteiten "(lees voor meer informatie het interview met Clemi Tedeschi over het project).

Overzees, vanuit dit oogpunt, is het veel geavanceerder en yoga is wijdverspreid in de maatschappij op een amateur-niveau en gewaardeerd (met wat voorbehoud) op een medisch niveau. Ze biedt haar ervaring Karina Mirsky, een yogaleraar voor gehandicapten, aan in een interessant interview (in het Engels). Hier is een fragment: " Er zijn geen substantiële verschillen in mijn manier van lesgeven (met of zonder gehandicapten, ed) omdat het gebaseerd is op wat de studenten veilig kunnen doen. (...) Mijn uitdaging is om de beste manier te vinden om te helpen en ik weet niet altijd hoe ik het moet doen. Deze "onwetendheid" maakt me nederig en geeft me de kans om te leren. (...) Niemand van ons wil worden geïdentificeerd met onze eigen beperkingen of pijn en (in de yogales, ed) hebben we de mogelijkheid om te bewijzen dat we iets anders zijn ".

Yoga: een drager is geen oplossing

Drie getuigenissen vanuit drie verschillende gezichtspunten: die van gehandicapten, die van de leraar voor kinderen en die van de leraar voor volwassenen. Yoga moet niet worden gezien als het wondermiddel tegen alle kwalen (helaas wordt het vaak op een onverantwoordelijke manier gesponsord), maar het is zeker een zeer krachtig hulpmiddel. De gerapporteerde verhalen hebben betrekking op de protagonisten die hen hebben geleid en zijn absoluut persoonlijk. Maar ze konden sommige lezers die zien in hen een echo van hun eigen ervaring en misschien dichter bij deze discipline met enthousiasme en de wens om mee te doen inspireren.