La Madre was een schilder, Sri Aurobindo is een groot dichter. Toen de laatste drie dagen trok met een gids om Nirvana te realiseren, vertelde hij hem zoiets als: "voor jou zou het geen probleem moeten zijn, omdat je een dichter bent ".
Door zich te verdiepen in veel oude wijsheidstradities ontdekken we dat kunst een van de belangrijkste middelen is voor onderzoek en expressie van een hogere bewustzijnsstaat .
Schilderen, muziek, poëzie, dansen, tuinieren, vechtsporten: alle kunsten hebben dit vermogen.
Pas in een bepaalde periode van obscurantisme, van versterving en onthechting van de volledigheid van het leven, wordt in sommige religieuze kringen kunst gezien als een viering van het alledaagse, van een leven dat per saldo een vergankelijke ijdelheid is. De kunst brak vervolgens weg van de spirituele oorsprong, verdween of werd utilitair of scarnì.
De visie van kunst in integrale yoga
In integrale yoga vindt de kunst zijn plaats als middel om een hoger bewustzijn uit te drukken, als een instrument van manifestatie van schoonheid, beschouwd als een echte macht: schoonheid is voor materie wat waarheid is voor de geest.
Kunst is dus geen eenvoudige kwestie van techniek of vaardigheid, maar van harmonie, een harmonie die schoonheid tot uitdrukking kan brengen, niet langer virtuositeit of amusement.
Het is gebaseerd op de invloed van hogere niveaus van bewustzijn via drie hoofdmanieren: intuïtie, inspiratie en openbaring, drie van de hoogste niveaus van de mentale werelden in contact met de geest.
De kunstenaar wordt, door onderzoek en contact met de energieën van deze vliegtuigen, zich ervan bewust, acclimatiseert, wordt getemperd, leert daar steeds constanter te leven en maakt hen tot constante, open kanalen in het dagelijks leven en in elke fuction, niet alleen tijdens meditatie maar ook door afwassen.
Vanuit dit oogpunt is het belangrijkste de bron van inspiratie, veel belangrijker dan de esthetische factor op zich, de techniek en het menselijke applaus; hoe hoger de inspirerende bron bereikt, hoe hoger de vibrationele en transformationele kracht van het werk.
Wat is de relatie tussen yoga en dans?
De gebieden van bewustzijn
Wat zijn de gewetensvelden die kunst inspireren ? Allen die we kunstenaars noemen, succesvolle kunstenaars, die geen echte innerlijke zoekers zijn, hebben doorgaans alleen toegang tot de vitale werelden, de werelden van emoties en driften die in de westerse esoterische scholen astrale werelden worden genoemd.
Muziek, poëzie en alle artistieke productie van dit type heeft het kenmerk en het doel van het stimuleren van de zenuwen, van het indruk maken op jezelf dankzij gemakkelijke catchiness; zet de geest op de achtergrond en brengt de vitale, soms vulgaire kant naar voren, opgebouwd uit lage instincten.
Dan is er een geestelijke muziek, doorgegeven door de geest door de hogere gebieden van de geest, en dit heeft het effect van het verhogen van het geweten, van het naar buiten brengen van mensen, van het brengen van licht .
Zodra deze inspiratie is vastgelegd, kan de vitale bijdrage kracht en pracht geven aan wat anders te plat zou lijken aan de buitenkant.
De innerlijke geest zou zich moeten bezighouden met de kwaliteit van inspiratie, het enige essentiële van uitvoering: op deze manier hebben we een integraal werk.
Eenheid en vreugde
Als de muziek gebaseerd is op de kracht om een harmonie boven de wereld vast te leggen, is poëzie gebaseerd op de kracht van creatieve visie (dichter: degene die creëert). De kunstenaar wordt gegeven om de verborgen waarheid te onthullen, zoals de filosoof en de wetenschapper ook proberen te doen door middel van discriminerende en analytische vermogens.
In principe wordt kunst niet gecreëerd door de mens, wat een kanaal zou zijn van wat in de ziel verblijft; daarom is kunst ook een hulpmiddel voor de innerlijke reis, om in de loop van de tijd het niveau van volwassenwording van de ziel en het vermogen om het uit te drukken te evalueren, omdat in integrale yoga het bereiken van de ziel niet genoeg is: een transformatie van de natuur, individueel en collectief, naar zijn beeld is het werkelijke doel, en kunst is precies een van zijn hulpmiddelen.
In overeenstemming met de meest diepgaande ervaringen, voorbij de sluier van de veelvoudige werkelijkheid, is alles Eenheid, een goddelijke Eenheid die bestaat uit drie elementen, in oplopende volgorde: bestaan, geweten en vreugde. Het lijkt vreugde te zijn, een constante en onvoorwaardelijke gelukzaligheid, de oorsprong van de wegen, van ruimte en tijd, van het scheppingsavontuur, en het is daarom onvermijdelijk toevlucht te nemen tot kunst als een middel voor de ziel om zichzelf te amuseren.
Een laatste element moet worden toegevoegd aan de twee bovengenoemde voor een correcte artistieke en spirituele productie: naast het belang van een hoge inspiratie en een creatief, sterk maar gezuiverd vitaal, dient het ook een passief extern bewustzijn van de kunstenaar, een afwezigheid van ego, zich niet bemoeien met de schepping, een toeschouwer van zichzelf worden; individuele gedachten en emoties maken het creatieve en uitvoerende proces troebel en geven geen transformatieve kracht aan het kunstwerk. Het artistiek uiten en observeren van iemands vooruitgang door iemands productie is, en is nog steeds, een veel voorkomende oefening in de praktijk van integrale yoga.
Sri Aurobindo ontving vaak veel poëtische verzen van zijn discipelen om hun ware innerlijke toestand gemakkelijker te evalueren dan door mentale beschrijvingen en een algemene zelfanalyse. Kunst onthult diepte die zelfs de meest meedogenloze en krachtige geest niet kan bereiken.
