De peyote is een kleine catus , waarvan de wetenschappelijke naam Lophophora williamsii is, die spontaan groeit in Midden- Amerika .

Deze plant wordt door de mens gebruikt als een entheogene stof in religieuze en spirituele praktijken .

Gebruikt al in de prehistorische periode, heeft het de huidige dag bereikt dankzij het continue gebruik door de inheemse Amerikaanse populaties .

Peyote bevat een chemische stof genaamd mescaline, die hallucinogene effecten op de gebruikers veroorzaakt.

De peyote-plant

De peyote is een kleine cactus met een bolvormige bolvormige steel en afgeronde uitsteeksels voorzien van een met dons bedekte aeronaut.

De kleur is grijsgroen en de vorm is enigszins afgeplat in het midden.

De wortel is erg groot en de peyote kan oplopen tot een diameter van 15 centimeter.

Bloei komt tussen lente en zomer wanneer een witte of roze bloem bloeit. De bloem produceert vervolgens zwartgekleurde zaden die hallucinogene actieve ingrediënten bevatten .

Meestal komt de peyote uit de grond van slechts 2 of 3 centimeter en wordt dit bovenstuk "boton" genoemd.

Alleen de "boton" is het deel van het medicijn dat wordt gesneden en geconsumeerd vanwege het mescaline gehalte .

De oorspronkelijke gebieden waar peyote groeit, zijn de halfwoestijnregio's van Midden-Amerika, zoals Mexico.

Peyote en mescaline: effecten

Peyote wordt vers of gedroogd genomen en de hoeveelheid mechaline varieert afhankelijk van de plant en de omstandigheden.

Meestal wordt de boton gegeten, maar deze kan ook worden gebruikt voor de bereiding van infusies die vaak met honing worden gezoet, vanwege de sterke bittere smaak .

Dit medicijn kan in verschillende vormen worden geëxtraheerd en geproduceerd : van kristallen tot zouten, van poeder tot vloeibare toestand. Zijn kleur is duidelijk tussen wit en bruin.

In de jaren zestig, tijdens de psychedelische cultuur, was de consumptie van peyote wijdverbreid en veel filosofen, onderzoekers, schrijvers, kunstenaars en psychologen gebruikten deze stof om verschillende ervaringen te stimuleren.

De peyote wordt dan vers genomen door het eten van de boton of gedroogd door de infusie te bereiden.

Deze tweede extractiemethode, vergelijkbaar met de bereiding van een thee, biedt meer stabiele en langdurige hallucinogene effecten, terwijl het eerste type aanname leidt tot minder stabiele maar intensere pieken .

De mescaline werkt direct op ons centrale zenuwstelsel in de richting van de receptoren van serotonine en dopamine . In het bijzonder veroorzaakt de mescaline visuele hallucinaties en synesthesie aangezien deze werkt op het gebied van de hersenen in verband met de oogzenuw.

De effecten van het medicijn zijn daarom visuele en auditieve hallucinaties gepaard met veranderde waarnemingsvermogens.

Er kunnen zich trillingen in de ledematen voordoen en problemen bij het coördineren van bewegingen, gevoelloosheid, rillingen, zweten, verwijding van de pupillen, spierspanning, duizeligheid en een toename van de bloeddruk .

In zeldzame gevallen kan dit leiden tot koorts en in plaats daarvan vaker een gevoel van misselijkheid en braken veroorzaakt door de bittere smaak van peyote.

Onderzoekers op dit gebied wijzen op de hallucinogene effecten van peyote op een vergelijkbare manier als die van LSD.

Het onderwerp heeft meestal visueel-auditieve hallucinaties en synesthesieën die worden ervaren met beelden om naar te luisteren en om te zien. Honger en dorst worden niet langer waargenomen door het subject, noch vermoeidheid, pijn en het gevoel van gevaar.

Soms kan de waarnemingsstaat zich keren naar het negatieve dat zichzelf uitdrukt in paniek, depressie, paranoia, veranderde percepties van ruimte en tijd die nog meer angst en ongerustheid in het onderwerp veroorzaken.

De maximale duur van het medicijneffect is 12 uur, maar gewoonlijk ligt het gemiddelde tussen 6 en 9 uur .

In eerste instantie hebben we een fase waarin het lichaam wordt waargenomen, hier ervaren we misselijkheid en onaangename lichamelijke gewaarwordingen.

Dan komen visuele hallucinaties van kleuren en bewegende geometrische beelden tot een laatste stadium waarin staten van diepe meditatie en mystieke sensaties plaatsvinden waar de perceptie van zichzelf oplost om zich aan te sluiten bij iets buiten ons.

Degenen die peyote gebruiken voor religieuze rituelen of spirituele ervaringen sinds de oudheid, rapporteren ervaringen van openbaringen over zichzelf en de wereld.

Contra-indicaties bij het gebruik van peyote

De consumptie van peyote houdt geen lichamelijke afhankelijkheid in en een studie heeft aangetoond dat het geen schadelijke effecten op het lichaam heeft, zelfs niet bij de traditionele inname van Native Americans.

Het kan echter bijwerkingen op het niveau van de lever geven, in feite kan een continu gebruik van dit medicijn het orgel onder druk zetten.

Bovendien is het gebruik geassocieerd met andere stoffen zoals LSD, DMT, psilocybine, hennep of zelfs drugs erg gevaarlijk, gezien de ernstige gevolgen die ze kunnen veroorzaken.