De controverses in de diagnose

Het is vanaf het begin van de vorige eeuw dat de motorische instabiliteit van het kind wordt beschreven, vooral door Angelsaksische auteurs. Verschillende terminologieën zijn gebruikt als een functie van beschrijvingen en etiologische hypothesen (hyperkinesie, psychomotorische instabiliteit, minder ernstige hersenstoornissen ...). De huidige definitie voorgesteld door de DSM IV (Diagnostic and Statistic Manual, 4th edition) groepeert de gehele symptomatologie onder de term " Attention deficit / hyperactivity disorder " (ADHD), dat wil zeggen "een aandoening van de neuropsychische ontwikkeling van het kind en van de 'adolescent, gekenmerkt door onoplettendheid en impulsiviteit / hyperactiviteit'.

Specifiek worden drie klinische vormen onderscheiden: onoplettend, hyperactief en gecombineerd .

In de loop van de ontwikkeling kan hetzelfde onderwerp evolueren van de ene categorie naar de andere, en manifesteert zich in de verschillende leeftijdsfasen de drie verschillende psychopathologische dimensies op een variabele manier.

Al deze symptomen worden niet veroorzaakt door cognitieve stoornissen (mentale retardatie) maar door objectieve problemen bij zelfcontrole en planningsvaardigheden. Ze zijn persistent in alle contexten en levenssituaties van het kind en veroorzaken een aanzienlijke beperking van de dagelijkse activiteiten.

Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) wordt gedefinieerd als impulsiviteit die niet geschikt is voor leeftijd, slechte concentratie en fysieke hyperactiviteit. Deze stoornis houdt verband met leermoeilijkheden en onvermogen om te socialiseren, er is sprake van verminderde aandacht voor de aandacht (mogelijkheid om aandacht te besteden aan een specifieke stimulus, verwaarlozing van irrelevante details die niet nuttig zijn voor de taak die onderweg is) en aanhoudende aandacht, ie het vermogen om in de loop van de tijd actieve aandacht te behouden tijdens schoolactiviteiten, bij huiswerk, in het spel of bij eenvoudige dagelijkse activiteiten. Ze antwoorden zonder na te denken, ze slagen er bijna nooit in om hun beurt te wachten in dagelijkse activiteiten of games; vaak raken ze betrokken bij gevaarlijke activiteiten zonder de consequenties goed te beoordelen. Deze kinderen worden over het algemeen beschreven als "verplaatst door een scooter", kunnen niet stil blijven staan, als ze zitten bewegen ze met hun handen of voeten, ze hebben vaak de behoefte om op te staan ​​en te bewegen zonder een doel en een nauwkeurig doel.

Omdat er geen adequaat laboratorium- of lichamelijk onderzoek is, wordt de diagnose geformuleerd op basis van de klinische geschiedenis van de symptomen en het gedrag. Het is daarom een ​​subjectieve diagnose en daarom ontstaan ​​in veel gevallen controverses over het begrip normaliteit van gedrag, in het bijzonder voor personen van jonge leeftijd.

30-40% van de kinderen met ADHD hebben een leerachterstand, hoewel de onderwerpen in veel gevallen intelligent zijn. Vaak wordt deze stoornis niet vroegtijdig gediagnosticeerd en behandeld in de kindertijd en daarom worden veel volwassenen, die zich niet bewust zijn van hun pathologie, getroffen.

De kant-en-klare industrie en zorgvuldige ouders

Instinctief beginnen sommige ouders te denken dat het probleem verband houdt met het eetpatroon van hun kinderen . Ze weten dat ze negatieve reacties op suikers of ander voedsel kunnen vertonen en vragen zich daarom af of ze gewoon niet lijden aan overreactie. In de meeste gevallen hebben deze ouders volkomen gelijk. In de afgelopen decennia is de hoeveelheid suikers, conserveringsmiddelen en kleurstoffen in industrieel verwerkt voedsel geleidelijk toegenomen. Te veel kinderen gebruiken kant en klaar voedsel. Aangezien het organisme op jonge leeftijd bijzonder kwetsbaar is voor de additieven die in dergelijke voedingsmiddelen aanwezig zijn, is het niet verrassend dat in veel gevallen een toxische reactie ontstaat. Soms gebeurt dit proces als een algemene allergie, bijvoorbeeld met rhinorrhea en urticaria; in andere gevallen treden gedragsstoornissen op.

De drugsvriend

500.000 in 1985 tot 11 miljoen vandaag, dit zijn Amerikaanse gegevens over het aantal kinderen gediagnosticeerd met ADHD; ziet eruit als een epidemie? Zeker gezien het feit dat, door het lezen van de verschillende vragenlijsten om deze diagnose te formuleren, tot op heden elk kind kan worden beïnvloed. Zodra de diagnose is gesteld, wordt het gebruik van het medicijn geactiveerd, het methylfenidaat beter bekend als RITALIN, is een stimulerend middel van het centrale zenuwstelsel. Het heeft een kalmerend effect en vermindert impulsief gedrag bij kinderen met ADHD. Het werkingsmechanisme van methylfenidaat, zoals vele andere amfetaminen, is nog steeds weinig bekend, maar de bijwerkingen zijn algemeen bekend. Een ander significant en bekend feit is de winst van farmaceutische bedrijven die psychotrope geneesmiddelen distribueren die sinds de jaren tachtig exponentieel zijn gegroeid, dezelfde die slechte maar overtuigende wetenschappelijke studies hebben gesubsidieerd. Zo heeft het Italiaanse Geneesmiddelenbureau (AIFA) in maart 2007 in Italië opnieuw RITALIN op de markt gebracht nadat het in 1980 was verwijderd vanwege de rampzalige bijwerkingen. Methylfenidaat is al lang gecatalogiseerd door het Italiaanse ministerie van Volksgezondheid in dezelfde medicijntabel, samen met morfine, heroïne, cocaïne, LSD en opiaten. Ik vraag me af, gezien de nu verzadigde markt voor elk type medicijn, als het niet langer eenvoudig is om een ​​nieuwe ziekte te verzinnen, om behandeld te worden met een oud medicijn! Omdat farmaceutische bedrijven vandaag meer aan reclame besteden dan aan onderzoek.

Het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) neemt een standpunt in en verklaart: "Suïcidegerelateerd gedrag en vijandigheid jegens anderen zijn in aanzienlijk grotere mate waargenomen bij kinderen en adolescenten die met dergelijke geneesmiddelen zijn behandeld". Om zichzelf te beschermen tegen een te gemakkelijke medicalisering, moeten ouders, leerkrachten en alle operators die dagelijks in contact komen met kinderen en adolescenten, zorgvuldig worden geïnformeerd en nadenken over de ware oorsprong van dit syndroom. Kinderen hebben geen geestverruimende medicijnen nodig, maar gezonde en correcte voeding en verantwoord onderwijs. "Houd de televisies of playstations uitgeschakeld en vind iets met uw kinderen te maken" dit is een van de adviezen van zorgvuldige en goed geïnformeerde psychologen en psychiaters.

De natuurlijke manier

Aandachts- en gedragsproblemen zijn te wijten aan verschillende factoren. Sommige studies hebben aangetoond dat het frequente voorkomen van otitis en het regelmatige gebruik van antibiotica, evenals vroeggeboorte, gepaard gaan met een grotere kans op het ontwikkelen van de aandoening. In voedseltermen zijn de bepalende factoren voedseladditieven en voedselallergieën, milieu-allergenen en vergiftiging door zware metalen (lood, kwik, aluminium). Bovendien, een slecht functioneren van het spijsverteringsstelsel en een toename van intestinale permeabiliteit verhogen de hoeveelheid metabolische toxines die de chemie van de hersenen aantasten. Voedingstekorten aan essentiële vetzuren, vitamine B-complex, ijzer, magnesium en andere mineralen lijken ook een fundamentele rol te spelen. Onder de voedingsmiddelen die tijdens de week op tafel moeten worden gebracht, belangrijk in verschillende opzichten, hebben we integrale basmatirijst (ongeveer 1 uur voor het koken gedrenkt), alle groene bladgroenten, niet-gezwavelde zwarte melasse en gedroogd fruit (walnoten en amandelen). Geen suikers en geraffineerde meelsoorten, cola's en gezoete dranken nuttigen.