We slapen niet omdat we ons de hele dag hebben gegeven. En uitstappen lijkt onmogelijk. Je slaapt niet want 's avonds is het gerecht te vol. We slapen niet voor gedachten, die zich opstapelen. We slapen niet omdat de volgende dag hetzelfde is als de vorige dag.
Er is geen "inbreng". Er is geen "disconnect". Er is geen eten zonder naar de wanden van de maag te luisteren. Er is niet zoiets dat gedachten overspoelen. Er is niet zoiets als een dag hetzelfde zijn als de vorige dag.
En ik zeg het niet. De natuur vertelt ons. De natuurlijke gang van zaken. Yoga - unie - is natuurlijk, als zodanig. En het kan helpen, in sommige gevallen van slapeloosheid, om de ritmes te vinden of nieuwe te herontdekken, vasthoudend aan wat daar leeft.
Leer van de praktijk
Savasana (de positie van de doden of het lijk) kan propaedeutisch zijn voor de slaap. De beoefenaar die tijdens de les luisterde, bracht dit belangrijke fortuin naar huis: hij had de tijd en woorden vergeten voor een tijd die hem anders misschien alerter en aandachtig zou hebben gehouden, zelfs ten onrechte.
Door de handen op de buik te leggen, te genieten van de opwaartse beweging van de inademing en de langzame verlaging van de uitademing, komt men in contact met een diep deel en realiseert het iets anders dan het banale en soms nutteloze om zichzelf ten koste van alles in slaap te dwingen, door te gaan naar Vecht tegen vermoeidheid.
In sommige gevallen van slapeloosheid kan het nuttig zijn om in Uttanasana te vertrekken, om te duiken, de nek vrij te laten, de wangen zwaar te maken, het hoofd onder het hart te plaatsen en de baroreceptoren te stimuleren die een groot kalmerende werking hebben. Spieren hebben er veel baat bij, de geest ontspant zich.
Slapen is onszelf vergeten, het is een geschenk dat we zelf maken, we hebben het wonder dat we onszelf elke avond maken. En dit vergeten verandert in een diepe herinnering en het echte leven, omdat we in de REM- fase op een creatieve manier herinneringen samenvoegen die ook heel ver uit elkaar liggen.
Het leven van de geest 's nachts. Lichaamsleven 's nachts.
Ik vond de definitie van slapeloosheid van Marguerite Yourcenar altijd al leuk: "De obsessieve halsstarrigheid van onze geest om gedachten, redeneringen, syllogismen en definities helemaal van zichzelf te maken".
Diepe slaap
Ik was erg onder de indruk van informatie die ik heb opgedaan in een recent artikel in de Yoga Journal gewijd aan Roger Cole, een Iyengar-docent die al enige tijd betrokken is bij onderzoek en experimenten over het verband tussen slaap en yoga. In dit interview legt Cole uit dat "tijdens de diepe fase er een echte verlamming is." Als je uit de slaap zou kunnen komen, zou je volledig uitgerekt kunnen raken, omdat tijdens sommige slaapfasen de spieren geen toon hebben. "
Is het niet prachtig?
We hebben slaap nodig. In de slaap raken we verlost van alle informatie die we toch niet zouden uitgeven. Cole zelf definieert slaap als een "omkeerbaar tijdelijk verlies van bewustzijn". Bovendien is slaap een schoonheidskuur, het eerste echte ding van schoonheid.
Hoeveel te slapen? Iedereen heeft zijn tijd, wat overeenkomt met een precieze balans . Het wordt het circadiaanse ritme genoemd en het is de interne klok van het lichaam. Maak er een vriend van; eet volgens gewone maaltijden, verplaats het lichaam, breng tijd door met degenen die je aan het lachen maken, lees wat je geest hongerig is, loop.
En zorg ervoor dat de rustruimte heilig blijft, intact, met het juiste licht, plausibele isolatie van externe ruis. Creëer omstandigheden zodat het verlangen om bij je te zijn of je geliefde samen natuurlijk, intens en ontspannen wordt.
