Botanisch gesproken is de vrucht een essentieel onderdeel van het voortplantingssysteem van bloeiende planten, de angiospermen, die overeenkomen met de zogenaamde eierstokken, of de structuur die geschikt is voor het dragen van zaden.
Evolutie, met een lang en verfijnd werk, heeft deze reproductieve gereedschappen ook nuttig gemaakt voor dieren, inclusief de mens, die de vruchtstructuur transformeren in vlezig, aantrekkelijk voedsel, rijk aan water, vezels, minerale zouten, koolhydraten, vitamines, secundaire metabolieten .
Een overzichtslijst van de soorten vlezige vruchten, interessant vanuit het oogpunt van het voedsel, omvat voornamelijk de steenvruchten (bijvoorbeeld perziken, abrikozen, pruimen ...), bessen (tomaten, druiven, bananen, krenten ...), citrusvruchten of esperidi (citroen, sinaasappel, mandarijn, limoen ...), maar ook de zogenaamde geaggregeerde vruchten, zoals aardbei en framboos ; peponiden zoals meloen en watermeloen, een deel van de bessen; de Sicons, zoals de vijgenboom ; sorosi als bramen van moerbeibomen en ananas; en de valse vruchten (of appels), zoals appel, peer en kweepeer.
We ontdekken de steenvruchten, de citrusvruchten en de bessen, de kenmerken en de verschillen.
Citrusvruchten
Alle vruchten van de planten van het geslacht Citrus worden beschouwd als citrusvruchten, botanisch esperidi genoemd, een bijzondere variant van de bes met radiale symmetrie en rijk aan essentiële oliën.
In deze vruchten concentreren de oliën zich in de schil, zowel uit voedings- als uit industrieel oogpunt.
Het eetbare deel, endocarp, is zeer sappig, met een scala aan smaken die kunnen variëren van sterk zuur tot zoet. De kleur van schil en pulp varieert van geel tot groen tot oranje (maar ook tot bloedrood).
Naast essentiële oliën zijn citrusvruchten zeer belangrijke bronnen van vitamines, vooral C, ze waren in het verleden erg belangrijk om scheurbuik te voorkomen, vanwege het gebrek aan ascorbinezuur in het lichaam.
Ze zijn sterk antioxidant en rehydrateren fruit. Alle bekende citrusvruchten zijn kruisen of mutaties van drie originele citrusvruchten:
- ceder (zuur),
- de pomelo (bitter)
- mandarijn (zoet).
Hun consumptie wordt aanbevolen door medische systemen en tradities over de hele wereld.
In een korte praktische lijst zullen we plaatsen:
- sinaasappel,
- citroen,
- bestanden,
- clementine,
- grapefruit.
Zeldzame citrusvruchten: niet alleen sinaasappels
De steenvruchten
De steenvruchten vertegenwoordigen een zeer belangrijke subgroep van de vrucht, die op voedingsniveau calorieën, water, suikers, verschillende vitaminen bevat .
In het geval van steenvruchten, is de schil zeer dun, eetbaar, ook rijk aan voedingsstoffen; ze presenteren een houtachtig en uniek zaad, genaamd hazelaar, zoals het perzikbot.
Dit soort onrijpe vruchten is typerend voor de Prunaceae; laten we het hebben over:
- visserij,
- abrikoos,
- pruim
- kers,
maar ook
- van mango,
- olijf,
- van de vrucht van neem,
- van de datum,
In sommige gevallen zijn aggregaten van steenvruchten gegroepeerd in kleine, zoals voor frambozen en braambessen.
Ze zijn wijdverspreid over de hele wereld, zeer commercieel geëxploiteerd vanwege hun belang. Over het algemeen zijn het zoete, geurige, sappige vruchten, aanwezig in verschillende kleuren, afhankelijk van de inhoud van polyfenolen.
Onder de meest voedzame en verzadigende fruitsoorten zijn de steenvruchten ook gemakkelijk te consumeren vanwege de aanwezigheid van een enkel zaadje en de homogeniteit van de pulp.
Hybriden van de prunacee, vergeten vruchten
De bessen
De bessen vertegenwoordigen de grootste groep van fruit en vele soorten behoren tot het, die de productie van een sappige vrucht gemeen hebben, zonder centraal zaad maar over het algemeen rijk aan kleine zaden verspreid in de pulp (denk maar aan tomaat of kiwi).
Sommige bessen zijn rijk aan giftige stoffen, vooral in het geval van Solanaceae, en zijn daarom niet universeel eetbaar.
Hoewel ze over het algemeen bolvormig zijn, hebben zowel vorm als kleur een werkelijk onbeperkt aantal manifestaties : van wit naar zwart, door rood, groen, geel, blauw, paars; van bescheiden grootte, de bessen zijn rijk aan water, secundaire metabolieten, vitamines. Hun smaak is zeer variabel, afhankelijk van de soort: het kan neutraal, zoet, bitter, zuur en zelfs licht gezout zijn.
Solanaceae mag niet ontbreken in een overzichtslijst, daarom:
- de tomaat,
- de peper
- de winter kersen,
maar ook
- druiven,
- de kiwi,
- de banaan,
- de bosbes,
- de vlier.
Peponiden maken deel uit van de bessen : we praten over pompoenen, meloenen, watermeloenen, courgettes.
Tenslotte noemen we de granaatappel, botanisch gedefinieerd als een balausta, die per saldo niets anders is dan een gemodificeerde bes die rijk is aan stenen rond de zaden.
