Echinacea is een immunostimulerende plant die zeer nuttig is voor het versterken van het immuunsysteem. Ontdek de eigenschappen van echinacea, de voordelen, hoe het te gebruiken en wat zijn de contra-indicaties.

Echinacea ( Echinacea purpurea en Echinacea angustifolia ) behoort tot de familie Composite . Bekend om zijn immunostimulerende en anitvirale eigenschappen, is het nuttig voor het bevorderen van immuunafweer en het behandelen van symptomen van verkoudheid . Laten we het beter uitvinden.

Echinacea eigenschappen

De echinacea wortel bevat polysacchariden die de plant immunostimulerende eigenschappen geven, daarom wordt het gebruikt in de kruidengeneeskunde om natuurlijke afweer te bevorderen, omdat het het immuunsysteem stimuleert en het lichaam dus ondersteunt tegen infectieuze aanvallen .

De grote belangstelling voor de eigenschappen van echinacea vloeit voort uit het vermogen om de fagocytische werking van de lymfocyten te activeren en het specifieke immuunsysteem van volwassenen en kinderen te versterken. Het werkingsmechanisme komt tot uitdrukking in een toename van leukocyten, met name polymorfonucleaire granulocyten (of neutrofielen) en monocyten-macrofagen van het reticulo-endotheliale systeem, die worden gebruikt voor het fagocytiseren (eten) van schadelijke vreemde stoffen (bacteriën, schimmels enz.).

De plant bevat ook flavonoïden (zoals luteoline, kaempferol, quercetine, apigenine); derivaten van caffeic zuur (echinacoside, chlorogenic zuur), cicoric zuur, polyenen, alkylamides en essentiële olie. In het bijzonder heeft echinacoside een antibioticum en bacteriostatische werking, in staat tot het remmen van de replicatie van bacteriën die moeilijk te controleren zijn; terwijl de echinaceïne de plant ontstekingsremmende corticosimiele eigenschappen geeft .

Tenslotte spelen de aanwezigheid van cicorzuur en cafeïnezuur een antivirale werking, zoals het belemmeren van de penetratie van het virus in gezonde cellen.

Een regelmatige inname maakt het mogelijk om te voorkomen (vooral in perioden waarin ons lichaam wordt blootgesteld aan meer stress) en om de symptomen van verkoudheid zoals koorts, luchtweginfecties (verkoudheid, hoesten) en urineweginfecties (blaasontsteking) te behandelen .

Voor uitwendig gebruik wordt echinacea ook gebruikt voor de bereiding van zalven en huidlotions, met een immunostimulerende, beschermende, ontstekingsremmende werking, in het geval van littekens, zweren, zweren, dermatitis in het algemeen. De helende eigenschap is gebaseerd op het vermogen van de plant om weefselregeneratie te versnellen en om infectie te lokaliseren.

Wijze van gebruik

INTERN GEBRUIK

DECOTTO: 1 lepel echinaceawortels, 1 kopje water

Giet de gehakte wortel in koud water, steek het vuur aan en breng aan de kook. Kook een paar minuten en zet het vuur uit. Dek af en laat gedurende 10 minuten trekken. Filter de infusie en drink deze op.

500-750 mg droog extract in capsules of tabletten twee keer per dag toegediend tussen de maaltijden, of 400 mg eenmaal daags om griep te voorkomen

Echinacea moedertinctuur: 30-40 druppels 2 keer per dag tussen de maaltijden, of 30 druppels eenmaal per dag voor de preventieve immunostimulant actie

Echinacea tussen natuurlijke remedies voor sinusitis: ontdek de anderen

Contra-indicaties van echinacea

Echinacea heeft weinig bijwerkingen . De immunostimulerende werking maakt het gecontra-indiceerd bij patiënten met immunosuppressieve therapie (transplantaties, auto-immuunziekten).

Beschrijving van de plant

Meerjarige kruidachtige planten 8-10 dm hoog. met cilindrische wortelstok en enigszins roodachtige stengels . De bladeren zijn basaal en lang gebiologeerd, lancetvormig bedekt met 3-5 ribben met stijve haren. De variëteit angustifolia, dankt zijn naam aan de smalle bladeren, terwijl de purpurea bladeren heeft van de breedste pagina . De bloeiwijzen worden in het midden gevormd door buisvormige bloemen en aan de omtrek door paarse ligulade bloemen naar beneden gevouwen in de angustifolia; meer horizontaal in het paars. De vruchten zijn achenes.

Het leefgebied van echinacea

Beide zijn inheems in Noord-Amerika, Mexico, Louisiana, Florida. In Italië worden ze gekweekt voor medicinale en decoratieve doeleinden.

Historische aantekeningen

Het therapeutische gebruik van echinacea gaat terug tot de Indianen in Noord-Amerika, die ze gebruikten voor de externe behandeling van wonden en brandwonden ; en voor intern gebruik om hoest, verkoudheid en keelpijn te behandelen.

De plant is wijdverspreid in Noord-Amerika en heeft vele soorten: purpurea, angustifolia, pallida, laevigata, paradoxa, tennesseensis, sanguinea, gesimuleerde atroruben . Hiervan zijn de meest actieve de eerste twee en in het bijzonder blijkt uit de meest recente onderzoeken dat purpurea het grootste percentage cicorzuur bevat, verantwoordelijk voor de immunostimulerende werking.

De eigenschappen van echinacea zijn benadrukt door klinische onderzoeken die sinds 1915 zijn uitgevoerd en die voor het eerst het werkingsmechanisme op het immuunsysteem hebben aangetoond.

Onderzoek naar de plant werd rond 1930 hervat en heeft vandaag de dag bereikt. Echinacea purpurea werd eind jaren tachtig voornamelijk door Duitse onderzoekers bestudeerd en is momenteel het meest verkocht.