De toename in gewicht hangt samen met een verkeerde relatie met voedsel; deze relatie impliceert het gebruik van voedsel als compensatie- element voor onze frustraties.

We vetmesten niet alleen voor de ingenomen hoeveelheden, maar ook voor het mechanisme dat ten grondslag ligt aan de inname en de keuze van voedsel (depressie = chocolade). Voedsel wordt de enige manier voor ons om te overtreden.

Wanneer worden we dik?

Om op een gezonde manier af te vallen, moeten we bij onszelf beginnen en dan naar voedsel gaan, anders zouden we tot een mechanische calorietelling komen zonder de onderliggende problemen aan te pakken (dit is de oorzaak die leidt tot het verkrijgen van gewicht als een dieet is opgeschort, zelfs als het correct is).

In dit perspectief is het van fundamenteel belang om diëten te adviseren en te hopen op een effectieve interventiemethode die rekening houdt met de eenheid van het geestelichaam (momenteel werken psychologen en voedingswerkers voortdurend samen om het psychofysisch welzijn van het individu te bevorderen).

Het doen van bevredigende activiteiten maakt je ongetwijfeld afvallen, een voorbeeld is verliefd worden; wanneer we betrokken zijn en gestimuleerd door de activiteiten die we uitvoeren, hebben we de neiging om af te vallen, maar wanneer we een leeg en niet-motiverend leven hebben, vullen we onze gaten met voedsel.

Eten is in veel gevallen het compenserende doel van ons verdriet . Bij vrouwen hangt een bepaald aspect samen met seksualiteit: het gebrek aan een evenwichtig seksleven leidt tot meer voedsel.

De connectie tussen seks en eten is een symbolische mond-vaginale parallelliteit en is een duidelijk voorbeeld van een compensatiemechanisme, dus onze houding kan ons gewicht beïnvloeden.

Een voorbeeld is de obsessie voor voedsel en de ontbering ervan aan het begin van het dieet, een houding die zelfs de vicieuze cirkel activeert die onjuist gedrag in de voeding kenmerkt en die in het jargon "het meest van te voren" wordt gedefinieerd, omdat hoe meer we proberen vermijd de gedachte aan voedsel en hoe meer het aanwezig wordt, leidend het onderwerp tot het geloof dat hij te zwak is om gewicht te verliezen.

Een nuttige psychologische interventie is gericht op het identificeren van de problemen van de persoon en is gericht op het bevorderen van de explicatie van de middelen die al aanwezig zijn in het onderwerp, maar nog niet getest. Het implementeren van hetzelfde gedrag kan alleen dezelfde resultaten opleveren.