In de klassieke voedselpiramide zitten zetmeelrijke voedingsmiddelen aan de basis, omdat ze 50-60% uitmaken van de dagelijkse calorieën die worden aanbevolen in een gezond voedingspatroon.

We zullen niet stoppen om de juiste combinaties voor het bereiden van maaltijden te bespreken en er commentaar op te geven, maar laten we beginnen om te begrijpen welke zetmeelrijke voedingsmiddelen dat zijn en enkele voorbeelden te zien, zodat we ons dieet bewuster kunnen benaderen.

Zetmeelrijk voedsel: wat zijn ze

Verschillende voedingsmiddelen en voedingsproducten worden als "zetmeelhoudend" beschouwd, vanwege de veel voorkomende aanwezigheid, in hun samenstelling, van zetmeel, het reservekoolhydraat dat typerend is voor de plantenwereld .

Zetmeel is, in feite, in de plantenwereld de energiereserve om het hoofd te bieden aan periodes van schaarse beschikbaarheid van voedingsstoffen in de bodem, zoals de winter (zoals aardappelen en aardappelen, zijn bijzonder rijk) of om de eerste momenten van zaadontkieming mogelijk te maken en de daaropvolgende ontwikkeling van de kleine plant.

Voor mensen was zetmeel de belangrijkste voedselbron van energie . Het zetmeelmolecuul heeft een complexe structuur die het onverteerbaar maakt voor mensen in de vorm die aanwezig is in rauw voedsel: aardappelen en rijst moeten bijvoorbeeld uitsluitend gekookt worden geconsumeerd.

Na inname door speeksel, kauwende en intestinale enzymen wordt zetmeel afgebroken in de afzonderlijke suikers waaruit het is gemaakt, of in afzonderlijke glucose-eenheden.

Op intestinaal niveau wordt de glucose afkomstig van zetmeel geabsorbeerd en vrijgegeven in de bloedbaan en vervolgens gebruikt door de cellen voor de relatieve metabole processen, of opgeslagen als een kortetermijn-energiereserve (zoals glycogeenafzettingen in de spieren en de lever) of op de lange termijn ( door omzetting in triglyceriden in het lever- en vetgebied).

Lees ook Vergelijkende zetmeelrijke voedingsmiddelen >>

Zetmeelrijk voedsel: enkele voorbeelden

Waar vinden we zetmeelrijke voedingsmiddelen, of voornamelijk zetmeel?

De belangrijkste voedingsmiddelen zijn die welke we het meest kennen, namelijk granen : tarwe, rijst, maïs, gerst, rogge, haver, spelt.

Granen kunnen worden geconsumeerd in de vorm van granen (zoals rijst, spelt, gerst bijvoorbeeld) of meel (zoals polenta), of worden gebruikt om voedingsproducten te maken die daaruit voortkomen (pasta, brood, rijst, bloem, zetmeel koekjes, ontbijtgranen ...), maar ook vlokken (beroemde maïs of rijst).

Er zijn andere grote "families van zetmeelrijke voedingsmiddelen vaak op onze tafels: knollen, zetmeelrijke vruchten en peulvruchten:

> Knollen en zetmeelrijke vruchten : aardappelen, Amerikaanse aardappelen, aardperen uit Jeruzalem, cassave (tropische knol) taro, yam: wortels die rijk zijn aan zetmeel, met een voedingswaarde die vergelijkbaar is met die van granen. Zelfs kastanjes (die technisch gezien vruchten bevatten) bevatten veel zetmeel.

> Peulvruchten : zelfs peulvruchten zijn een goede bron van zetmeel, ondanks - vanwege hun genereuze eiwitgehalte - ze worden over het algemeen geclassificeerd als eiwitrijk voedsel.

De zogenaamde " pseudocereals ", die - als glutenvrij - worden gebruikt om meel op basis van tarwe of tarwe en hun derivaten te vervangen, zoals bijvoorbeeld: boekweit, teff, quinoa, gierst, amarant zijn ook zetmeel.

Zetmeelrijk voedsel: enkele voedingsadviezen

Het is goed om te onthouden dat natuurlijke zetmeelrijke bronnen niet alleen zetmeel bevatten, maar ook de andere voedingsstoffen die nodig zijn voor de plant en voor zaadkieming: eiwitten, vitamines, minerale zouten, onverzadigde vetten en vezels.

De meeste van deze voedingsstoffen gaan verloren in het raffinageproces : als gevolg daarvan verkrijgen we producten die rijk zijn aan "lege" calorieën, omdat ze te overvloedig zijn aan energie en arm aan essentiële voedingsstoffen, zoals vitamines en minerale zouten.

Daarom kan een overmatige consumptie van zetmeelrijk voedsel - vooral als het geraffineerd is - na verloop van tijd en zonder een regelmatige en veeleisende fysieke activiteit verantwoordelijk zijn voor overgewicht, obesitas, insulineresistentie en diabetes.

In vergelijking met de dagelijkse voedselbalans zal het daarom essentieel zijn - om de incidentie van de bovengenoemde 'wellnessziekten' te verminderen - om de hoeveelheid zetmeelrijke voedingsmiddelen te matigen die de voorkeur geven aan de volledige versies, rijker zijn aan voedzame en meer verzadigende principes, meer ruimte geven aan verse groenten en magere eiwitten.