"Denken met het lichaam" is een boek van Jader Tolja, maar het is ook een open reflectie op ons dagelijks fysiek en spiritueel leven dat leidt tot natuurlijk welzijn . Een belangrijke reflectie om ons bewust van te zijn, omdat de manier waarop we ons tot de wereld verhouden onze gezondheid beïnvloedt, vorm geeft aan de dynamiek die ten grondslag ligt aan de functionaliteit van het organisme, vormt in essentie ons naar binnen en naar buiten.
De interne perceptie van het lichaam verandert concreet de relatie met ons beroep, met ruimte, met de tijd, met mensen, met kleding, met taal, met eten, met seksualiteit en meer. Het is een komen en gaan van actie-reacties.
Ja, ons interieur en onze buitenkant communiceren voortdurend met elkaar, beïnvloeden elkaar en groeien op een bepaalde manier. Het punt is: weten we echt hoe we naar beide kanten moeten luisteren en kennen we elkaar zo goed dat we het evenwicht van de delen recreëren en niet passief leven?
Van Einstein naar Tolja
Hoe belangrijk dit besef is, besefte Albert Einstein zelf, bewerend dat wij mensen " moeten denken met sensaties in onze spieren ". Deze weerspiegeling inspireerde waarschijnlijk Jader Tolja, auteur van "Thinking with the body", een arts, psychotherapeut en onderzoeker aan de universiteit van Bratislava, waar hij werkt als onderzoeksdirecteur van het Body Conscious Design Lab .
De auteur bestudeert al meer dan twintig jaar de specifieke modaliteiten waarmee cultuur, geest en lichaam elkaar onderling veranderen en deelt de resultaten van dergelijk onderzoek aan particuliere universiteiten en academies, in Europa en daarbuiten. Hij is de auteur en co-auteur van verschillende boeken over dit onderwerp, waarvan "Thinking with the body" de bekendste en meest vertaalde is, geschreven in samenwerking met de journalist en adviseur Francesca Speciani .
Ontdek de tips om een innerlijke discipline te ontwikkelen
De uitnodiging om alle mogelijkheden van het lichaam te gebruiken
De boodschap van Tolja is in de praktijk een open uitnodiging om niet alleen onze capaciteit om de realiteit te denken en te verwerken voor de geest te beperken, maar om met het hele lichaam te denken . Het denken van het lichaam moet daarom worden beschouwd als het revolutionaire thema, dat wil zeggen de poging om te integreren en ook te luisteren naar ons innerlijke fysieke denken, datgene wat het lichaam spontaan in werking stelt, in overeenstemming met de verschillende situaties waarin het zich bevindt.
" Zolang het niet in het vlees is, is kennis gewoon lawaai " , zegt een oud Nieuw-Guinea-gezegde ook. Totdat we voelen dat we leven in de dingen die we buiten leven, hebben we weinig geleerd. Inderdaad, het is waar. Wanneer we ons in harmonie voelen met de universele en kosmische wetten, is het prima, als deze in plaats daarvan tot stilstand komen, als er iets is dat in de diepte wordt waargenomen dat verkeerd is, dan beginnen we ons slecht te voelen. Zoals Troja beweert, reageerde een interview van MB Pavita en P. Diyhani lang geleden op de krant la Repubblica: "Wanneer we in overeenstemming zijn met natuurlijke wetten, ervaren we een gevoel van welzijn.
Als we het niet eens zijn, creëren we een dissonantie, we voelen ons ongemakkelijk. We zijn allemaal lichamelijk ongemakkelijk. De manier waarop een ruimte is gestructureerd, conditioneert die waarin het lichaam is gestructureerd. Een ruimte verandert je fysiek. Een ruimte die je van het zijaanzicht berooft, zoals een smalle laan met hoge gebouwen, leidt je naar een toestand van onbehagen: het is alsof je leeft met de oogkleppen. Een vierkant of een heel breed panorama opent je in plaats daarvan tot een viscerale toestand van welzijn. '
Hoe leer je om met je lichaam te denken?
Gewoon afleren! Het elimineren van die mentale suprastructuren die verhinderen dat de mens vrijelijk in de lichamelijke vermogens kan tappen. Bovenbouwen die kunnen worden gegeven door een bepaald type opleiding, door een bepaalde manier om lichamelijke opvoeding als kinderen te hebben beoefend, door een bepaalde lering die betrekking heeft op de manier om het lichaam te voelen. Als je ernaar kijkt, voelen de Indiërs van India het lichaam bijvoorbeeld heel vaak wanneer ze yoga beoefenen .
Hun maag wordt gezien zwellend en loopt ritmisch leeg met ademhalen, de ogen in de vrouwelijke dansen bewegen en met hen de handen. In een dagelijks gebaar dat alle cruciale punten omvat, van top tot teen, sterk waargenomen bewegingen. In het Westen is het lichaam over het algemeen alsof het in een kooi of vergeten is, naar een tweede niveau gedegradeerd met betrekking tot de geest en zijn beslissingsmacht.
Vaak, behalve in zeldzame gevallen, merkt men het lichaam alleen wanneer men te maken heeft met ziekte of wanneer het lichaam wordt getransformeerd door zwangerschap, en men vergeet dat alleen wanneer men in diep contact is met zijn ziel en met de je lichaam kan iets transcendents uitbeelden en iets zo belangrijks dat het gehoord moet worden.
