Het gebeurt vaak, te vaak, dat de meester die een cursus of vechtsportschool leidt, onvoldoende gevoeligheid heeft om zijn studenten te leiden in de ontwikkeling van zijn eigen vechtstijl, waarbij hij zijn eigen uniform oplegt aan iedereen.
Maar wat geldig is voor een persoon hoeft niet noodzakelijkerwijs te betekenen dat het voor iedereen geldt: de verschillen in lichaamsbouw, houding en temperament predisponeren verschillende mensen tot verschillende stijlen, terwijl ze in dezelfde krijgskunst blijven.
We zien samen 5 typische stijlen van de percussiedisciplines ( opvallend ) en 4 typisch voor worstelkunsten .
We zullen zien dat elke stijl voor- en nadelen heeft, en alles hangt af van wie ze toepast.
Out-fighter
Hier is de typische stijl van Mohamed Ali. Vertaald betekent "jager die buiten is", buiten de afstand van uitwisseling. De buitenste jager wordt in feite op een veilige afstand gehouden met een continue beweging, werk van benen, verlengde slagen zoals jabs of voortrappen.
Hij is over het algemeen een atletisch type, dat niet op zoek is naar de krachtoplossing, maar de voorkeur geeft aan het verslijten van de tegenstander en het op de lange duur afmaakt met een combinatie. Het is snel en onvoorspelbaar, het heeft veel ademtraining nodig . Mist vaak de knock-out.
schreeuwer
Stijl tegenover de out-fighter: de positie is niet erg mobiel, de brawler zoekt stabiliteit om single shots uit te drukken met KO, altijd op maximaal vermogen. Het heeft niet de behendigheid om de slagen te ontwijken maar absorbeert ze in het algemeen door zichzelf te verkleinen.
De kleine mobiliteit maakt het traag, maar zodra de tegenstander de juiste afstand heeft bereikt, is het buitengewoon gevaarlijk. Niet erg variabel, zelden op zoek naar combinaties.
Vechtsporten: welke moet je kiezen?
stilist
De stylist is over het algemeen een gemiddeld en completer niveau; het begint vanaf de veiligheidsafstand zoals de buitenjager, maar wanneer het het juiste moment oppakt, kan het ruimtes sluiten en hard slaan, met risico's.
Dit zijn de kenmerken: aan de ene kant is het de meest complete, maar er moet aan worden herinnerd dat het minder mobiel is dan een uitvechter en minder krachtig dan een vechter.
Incontrista
De stijl van de incontista is allemaal een kwestie van techniek en timing ; probeert de tegenstander te slaan met een tegenaanval, of zijn tegenstander tegelijkertijd aan te vallen.
Op deze manier is, vanwege de snelheden van de twee gelijktijdige aanvallen die optellen, het uitgedrukte vermogen voldoende om een KO te produceren, zelfs als de startslag sneller is dan sterk.
Het vereist bestendigheid en een gevoel van risico, omdat het moet wachten op het juiste moment om te ontwijken in plaats van te pareren. Kennis van schijnbewegingen en een blik zijn van fundamenteel belang.
In-fighter
Hier is de stijl die Mike Tyson had. De in-fighter, of agressor, is iemand die voortdurend op zoek is naar een zeer korte afstand, geen vrede schenkt aan de tegenstander, hem niet opnieuw laat ademen, de storm van windstoten; hij kent vele aanvalshoeken en verliest nooit fysiek contact. Het is een effectieve stijl, maar het moet veel adem, weerstand en het vermogen hebben om de opnames te maken, die onvermijdelijk zijn vanaf zo'n korte afstand.
Ik zal kijken
Portugese term om degene te definiëren die, in het gevecht op de grond, de tegenstander binnen zijn hoede houdt . De guardero is degene die het gevecht graag op de grond legt en de tegenstander het liefst onder controle houdt door op de grond te staan en hem tussen zijn benen te houden.
Zelfs als het voor een onervaren oog lijkt dat de tegenstander boven hem in een dominante positie verkeert, zal de bewaker misbruik maken van het feit dat hij benen en armen vrij heeft om hem te onderwerpen of te wachten op een klein foutje om hem omver te werpen.
Over het algemeen is elasticiteit vereist , sterke benen, getrainde buikspieren.
Bewaker passer
De "wachtpassant" vertrekt van het tegenovergestelde principe: hij start bij voorkeur vanuit een dominante positie, met de zwaartekracht in zijn voordeel, en staat daarom boven de tegenstander, en van daaruit opent hij de bewaker en "passeert" in een positie van nog grotere heerschappij, om gemakkelijker te onderwerpen of de tegenstander te verslaan met schoten van boven ( grond en pond ).
Gevoel van houding, explosiviteit en gevoeligheid, voortdurende druk en kennis van verschillende technieken van bewakingsopeningen zijn onmisbaar.
koala
Koala is de aardige naam die wordt toegeschreven aan de worstelaars wiens doel het is om de rug van de tegenstander toe te voegen en van daar af te slijten en te domineren, in het algemeen schaakmat te geven met een verstikking van achteren .
De koala is over het algemeen snel, attent, weet de tegengestelde bewegingen te anticiperen, misleidt, speelt op de bewegingen van de uitdager om hem van de zwakkere kant, de rug te nemen.
Het is een natuurlijke strateeg met een sterk concentratievermogen en kan over het algemeen grotere en sterkere tegenstanders onderwerpen.
Enkeljager
Hij is het type dat liever zijn benen aanvalt in plaats van zijn armen en hoofd. Hij is niet bang om vanaf de grond te vechten tegen een staande tegenstander, hij bestudeert technieken om enkels, voeten, kuiten, knieën, pezen van de benen aan te vallen, meestal erg pijnlijk.
Hij houdt zijn hoofd buiten het bereik van de armen van de tegenstander (en dus vuisten); hij is een expert in vallen, salto's, zeer snelle landing, operaties en technici.
