De techniek van de bindweefselmassage is een techniek die interageert met de diepe lagen spierweefsel. Dit is waar de toxines zich ophopen als gevolg van de druk en stress waaraan ons lichaam voortdurend wordt blootgesteld.
Ontsteking van de spier is daar een duidelijk teken van. Wat de techniek van de bindweefselmassage mogelijk maakt, is juist het vrijkomen van spanning en de ontspanning van de aangetaste spierweefsels, wat leidt tot het vrijkomen van toxines en een betere circulatie van zuurstof en bloed in het systeem. Maar niet alleen.
Allereerst, waarom "verbinden"? De bindweefselmassage wordt dus gedefinieerd als het werkt op het verbindingssysteem, dat het systeem is dat de verbinding, ondersteuning en voeding van de weefsels van de verschillende organen van ons lichaam verzorgt.
Dankzij deze interactie beoogt de techniek van de bindweefselmassage een reflexactie te bereiken, die gaat van de diepe toestand van de huid van het subject naar een lijdende spier of orgaan. In deze specifieke betekenis wordt de bindweefselmassage verrijkt door de term " reflexogen ".
De geschiedenis van de bindweefselmassage
Elizabeth Dicke . Het was aan haar dat de artsen in 1929 ernstige problemen met de bloedsomloop in het rechterbeen diagnosticeerden: de enige geldige oplossing leek amputatie te zijn . Gedwongen naar bed begon Dicke het gebied te masseren waar de huid was ingedikt, precies op het niveau van het heilige.
Wrijving na wrijving, hij was in staat om pijn te verminderen, de lichaamstemperatuur te verhogen, met positieve gevolgen voor het been, dat de eerste tekenen van leven begon te herstellen. Het binnen een jaar toepassen van dezelfde soort massage op het hele been loste het probleem op dat onoverkomelijk leek.
De Dicke onderzochten vervolgens de verschillende soorten wrijving grondig en kwamen tot de theorie van de bindweefselmassage die bepaalde veranderingen van de huid van de rug onderzoekt om enkele diepe orgaanziekten te begrijpen en op te lossen, verbonden, door reflex, met de huid.
De techniek van bindweefselmassage
Een masseur die deze techniek gebruikt, moet noodzakelijk de relaties kennen tussen de huidgebieden, de somatische innervatie en de pathologieën van de interne organen. De sessie begint met de palpatie van de rug van de patiënt: dit is de enige manier waarop de masseur veranderingen in het huidweefsel herkent, zoals acute, chronische zwelling en atrofie.
Om maximale effectiviteit te bereiken, gaat de bindweefseltechniek van start vanaf de caudale gebieden van de rug. De sessie bestaat uit druk en bewegingen van de huid met de vingertoppen van de derde en vierde tenen, eerst subtiel uitgevoerd en vervolgens geleidelijk aan de intensiteit verhoogd.
De massage brengt degene die het ontvangt volledig ontspannen en het is goed dat de patiënt vrij is van verplichtingen en tijd heeft om te rusten na de sessie.
De bindweefselmassage ontspant de spieren en het lichaam in zijn geheel, om deze reden is het bijzonder aangewezen voor degenen die zich inzetten voor de beoefening van een sportactiviteit, maar ook voor al diegenen die zich ophopen in de vorm van spierontspanning (vooral in de cervicale tractus) de dagelijkse stress. De massage geeft ook grotere gewrichtsmobiliteit en verhoogt de vascularisatie van het weefsel.
Er zijn contra-indicaties : dit soort massage wordt niet aanbevolen in geval van koorts of griep in de acute fase, ernstige hartproblemen, indigestie, diarree, braken, duidelijke huidontstekingen en brandwonden.
