Acupunctuur als een behandeling voor menopauzeklachten

De term "menopauze" wordt over het algemeen gebruikt om die periode aan te geven die samenvalt met de permanente stopzetting van de menstruatie, als gevolg van de uitputting van de normale activiteit van de follikels (structuren die de eicel bevatten) in de vrouwelijke eierstokken. De meest geschikte term om de fase van definitieve uitputting van de folliculaire activiteit van de eierstokken aan te geven (gekoppeld aan de menstruatiecycli) is die van "postmenopauze", een zeer belangrijke fysiologische aandoening, aangezien deze ongeveer een derde van het leven in een vrouw inneemt. Het volgt de climacterische of perimenopauze fase, die verwijst naar die periode, van variabele duur van enkele maanden tot jaren, gekenmerkt door een opmerkelijke instabiliteit van de kwaliteit en kwantiteit van menstruatiecycli, gedurende welke de verschillende stoornissen die kenmerkend zijn voor deze fase zich beginnen te manifesteren van het leven van een vrouw.

De gemiddelde leeftijd waarop de menopauze optreedt is 50, 7 jaar, maar deze leeftijd kan verschillen van vrouw tot vrouw: in de overgrote meerderheid van de gevallen komt de menopauze echter tussen de 45ste en 55ste leeftijd . Roken is een factor die de leeftijd van de menopauze kan verlagen; het percentage vrouwen in de menopauze is hoger bij rokers en de gemiddelde leeftijd van aanvang voor deze vrouwen daalt tot 47, 8 jaar. De WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) geeft aan dat de gemiddelde wereldwijde levensverwachting op aarde 55 jaar was in 1974, 63 jaar in 2000 en ten minste 70 jaar in 2025. In dat jaar bedroeg ongeveer 20% van de De wereldbevolking zal ouder zijn dan 65 jaar. Daarom zullen de langetermijngevolgen van oestrogeentekort bij een ouder wordende vrouwelijke bevolking wereldwijd een uitdaging vormen voor de geneeskunde. Hoewel de menopauze moet worden beschouwd als een fysiologische (normale) aandoening in plaats van als een ziekte op zichzelf, is het duidelijk dat de hormonale veranderingen die kenmerkend zijn voor de postmenopauze periode een reeks van zeer belangrijke klinische problemen bepalen, zoals osteoporose en Hart- en vaatziekten op arteriosclerotische basis.

Bij 51-plussers nam het risico op cardiovasculaire voorvallen ten opzichte van de pre-menopauzale periode sterk toe; dit verschilt van de mens, waarbij de toename van het aantal gebeurtenissen een constante progressie vertoont met de leeftijd, wat de rol weerspiegelt van een belangrijke predisponerende factor gespeeld door de menopauze. Een vergelijkbare stijging, kenmerkend voor post-menopauze, heeft betrekking op enkele cardiovasculaire risicofactoren zoals hoge bloeddruk, verhoogde niveaus van cholesterol en triglyceriden in het bloed, overgewicht en hyperglycemie. Het is niet alleen het einde van de cyclus. Sekshormonen, en vooral oestrogenen, regelen naast de regulering van de menstruatiecyclus op verschillende niveaus op het lichaam van de vrouw; ze beïnvloeden de geslachtsorganen, de psyche, de hersenen, zelfs de huid en slijmvliezen: dit is waarom, tijdens climacterische, een reeks stoornissen kan verschijnen die verschillende delen van het lichaam beïnvloeden. Het eerste waar je aan moet denken als je het hebt over "menopauze" is dat elke vrouw haar eigen heeft: stoornissen en gevoelens zullen voor iedereen anders zijn. Er zullen mensen zijn die de veranderingen die optreden niet eens zullen opmerken, terwijl anderen min of meer vervelende problemen hebben die kunnen worden geëlimineerd of gematigd. In deze fase van het leven zal de dialoog met de gespecialiseerde gynaecoloog erg belangrijk zijn om de trucs en mogelijke therapieën te definiëren om een fase van het leven beter te kunnen leven waarin nog veel te leven en te ontdekken valt.

Frequentie van de belangrijkste verstoringen in climacterisch:

Gewichtstoename (60%)
Opvliegers (55%)
Moeilijkheden (43%)
Nervositeit (41%)
Overvloedig zweten (39%)
Migraine (38%)
Slapeloosheid (32%)
Depressie (30%)

Opvliegers zijn de meest klassieke menopauzale stoornis: ze treffen ongeveer 80% van de vrouwen, gaan gemiddeld een paar jaar mee, maar in 25% van de gevallen kunnen ze meer dan 5 jaar aanhouden. Opvliegers of vasomotorische opvliegers manifesteren zich met een gevoel van intense hitte dat als een golf door het hele lichaam loopt, duurt 30 seconden tot 2 minuten en eindigt meestal met koud zweet. Ze bevinden zich bij voorkeur in het gezicht, de nek en het deel van het borstbeen. De frequentie kan oplopen tot 15-20 per dag. Opvliegers kunnen meerdere keren gedurende de dag en zelfs 's nachts verschijnen, waardoor de slaap wordt verstoord en slapeloosheid ontstaat. Soms, samen met opvliegers, kunnen er hartkloppingen verschijnen die zijn gekoppeld aan een tijdelijke verhoging van de hartslag. Opvliegers zijn geen zorgwekkend fenomeen, maar ze kunnen erg vervelend zijn en irritatie veroorzaken bij diegenen die er last van hebben. Vooral wanneer de slaap ook wordt gestoord, kunnen ze vermoeidheid en nervositeit veroorzaken, soms in verband met een verslechtering van de kwaliteit van leven met sociaal-professionele ongemakken. Bij sommige vrouwen kunnen de veranderingen in de functie van bloedvaten aan de basis van opvliegers ook migraine veroorzaken, die ook in de menopauze kan voorkomen, zonder dat de vrouw ooit geleden heeft in het verleden.

De oestrogenen, "beschermen" tijdens het vruchtbare leven de weefsels van de geslachtsorganen en de urinewegen: wanneer deze bescherming ontbreekt, zijn hier de eerste stoornissen die zowel de genitale als urinewegsystemen kunnen beïnvloeden. Op het niveau van het genitale apparaat kunnen verbranding en jeuk optreden en kunnen vaginale infecties vaker voorkomen. Zelfs geslachtsgemeenschap kan moeilijker worden: de vermindering van vaginale secreties, met slechte lokale smering en droogte, kan de relatie met de partner (dyspareunie) pijnlijk maken. Op urine-niveau kunnen brandwonden en cystitis optreden, met een verhoogde drang om te plassen. Sommige vrouwen in de menopauze lijden aan "stress-incontinentie": in bepaalde situaties (hoesten, niezen, lichamelijke inspanning) treedt onvrijwillige lekkage van urine op. Deze aandoening is gekoppeld aan een verzwakking van de weefsels van de urethra, dat wil zeggen, van het kanaal dat urine van de blaas naar buiten voert.

Het ontbreken van oestrogeen biedt de biochemische basis voor een mogelijke ontwikkeling van postmenopauzale depressie, waarschijnlijk vergemakkelijkt door de verminderde productie van serotonine (een stof die in de hersenen helpt om een hoge stemming te behouden), wat wordt waargenomen in deze periode van het leven van de vrouw. Zelfs angst, stemmingswisselingen, nerveuze spanning en gemakkelijk huilen kunnen heel gewoon zijn in deze periode en houden ook verband met de vermindering van hormonale niveaus die zich in het lichaam voordoen. Daarom kunnen we ook psychologisch "moeilijke" situaties in het gezin en op het werk toevoegen: de kinderen verdwijnen, er kunnen misverstanden worden gecreëerd met de partner, ook gekoppeld aan de nieuwe levensfase, het werk kan zwaarder worden. Het is belangrijk om te weten dat de malaise die is ontstaan verband houdt met de menopauze en dat er veel alternatieven zijn om deze te overwinnen in een korte tijd.

De echte problemen aan het begin veroorzaken geen problemen.

Osteoporose en hart- en vaatziekten (hart- en vaatziekten) zijn de echte problemen die verband houden met hormonale deficiëntie: aangezien ze in het begin normaal geen symptomen geven, worden ze niet zorgvuldig in overweging genomen. De hormonale druppel die optreedt tijdens de menopauze heeft een negatief effect op de hoeveelheid calcium die in de botten wordt gefixeerd, hetgeen door het verminderen een onbalans in de botmassa veroorzaakt, die zijn compactheid verliest: vervormingen van de botstructuren en breuken kunnen dus worden geverifieerd . Het probleem van hart- en vaatziekten is in plaats daarvan gekoppeld aan een bescherming die ontbreekt: tijdens het vruchtbare leven beschermen oestrogenen de vrouw tegen het risico van deze ziekten. Met het ontbreken van oestrogeen dat optreedt in de menopauze is er niet langer deze bescherming en daarom verhoogt het het risico op het krijgen van een hartaanval, beroerte en aandoeningen gerelateerd aan een slechte bloedsomloop in de onderste ledematen. Juist vanwege deze twee "verborgen" problemen, zelfs bij het ontbreken van echte problemen, is het nog steeds belangrijk om na de leeftijd van vijftig naar de Gynaecoloog te gaan om samen met hem de nodige controles te plannen om deze ziekten te voorkomen.

Een geldige optie om de symptomen van de menopauze te behandelen, wordt vertegenwoordigd door acupunctuur, de belangrijkste therapeutische methode van de traditionele Chinese geneeskunde (TCM). Het is een niet-medicamenteuze therapie (van uitsluitend medische competentie) met een solide wetenschappelijke basis, die gebruik maakt van het inbrengen van metalen naalden - duidelijk steriel en beter als wegwerpbaar - op bepaalde punten van het menselijk lichaam, om de gezondheid en het welzijn van het menselijk lichaam te bevorderen. 'individu. Acupunctuur behandeling is bijna vrij van bijwerkingen, zoals is vastgesteld en erkend in 1997 door de WHO. In de context van de menopauze is deze "alternatieve" geneeskunde, van zeer oude oorsprong, bewezen geldig te zijn voor de behandeling van sommige symptomen veroorzaakt door de hormonale modificaties van deze fase van het leven van de vrouw: de oestrogeenspiegels worden verlaagd en die van gonadotrofinen worden verhoogd (LH en FSH).

Studies in het veld tonen aan dat acupunctuur de oestrogeenspiegels verhoogt en de LH-niveaus verlaagt; bovendien neemt de productie van endorfines toe, met als gevolg een vermindering van de intensiteit van opvliegers. Het stabiliseert daarom de controle van de lichaamstemperatuur. Een sessie om de vier weken garandeert een duurzaam effect van de voordelen in de tijd.