Reumatische aandoeningen behoren tot de meest voorkomende ziekten bij de Italiaanse bevolking, na cardiovasculaire aandoeningen en tumoren; er wordt zelfs geschat dat 5 miljoen patiënten lijden aan reumatische aandoeningen, waarvan 287 duizend verschillende ernst en evolutionaire kenmerken hebben tot aan permanente invaliditeit (National Association for Rheumatic Diseases - ANMAR 2008); het is daarom een ​​serie chronische en degeneratieve inflammatoire pathologieën met een grote impact op morbiditeit en invaliditeit, om in veel gevallen de levensverwachting van de getroffen proefpersonen in gevaar te brengen.

Een recente ISTAT-enquête (MultiScopo 2010) over de meest verspreide reumatische aandoeningen in Italië, benadrukte hoe reumatoïde artritis (RA) en arthrosis 17, 3% van de betrokken bevolking treffen, met een toename van de prevalentie van reumatische aandoeningen in relatie tot leeftijd en onafhankelijk van seks. In het bijzonder bleek uit de studie dat RA een pathologie is die een prevalentie heeft in het vrouwelijke geslacht van 22, 1%, tegen 12, 1% van het mannelijk geslacht, met dezelfde trend als osteoporose (12% tegen 1%) . Daarom speelt reumatoïde artritis een prominente rol bij degeneratieve inflammatoire pathologieën die de gewrichten aantasten, de verspreiding ervan in de Italiaanse bevolking wordt zelfs geschat op ongeveer 38, 8% (ISTAT 2009).

AR is de meest voorkomende vorm van inflammatoire artritis, het is geclassificeerd als de auto-immuunziekte met een tot nu toe ongedefinieerde etiologie en wordt gekenmerkt door een eroderende symmetrische artritis, met frequente betrokkenheid van extra-articulaire districten. In de meeste gevallen wordt de ziekte gekenmerkt door een chronisch beloop met exacerbaties en remissies, wat leidt tot een progressieve vernietiging van de aangetaste gewrichten, met misvorming en functieverlies, wat vaak leidt tot invaliditeit, met als gevolg een afnemende verwachting van het leven van de patiënt. Tal van internationale epidemiologische studies over RA- rapport, afhankelijk van ras, geslacht en kenmerken van de verzamelde gegevens, prevalentiewaarden variërend van 0, 33% tot 6, 8% en een incidentie van 12 tot 1200 per 100.000 inwoners .

De ziekte vertoont een overwegend belang van het vrouwelijk geslacht, tweemaal meer dan het mannelijk geslacht tot de gemiddelde leeftijd, en neemt vervolgens af met het toenemen van de leeftijd, terwijl bij de mannelijke incidentie de neiging toeneemt met de leeftijd. Het begin van de ziekte is tussen 20 en 50 jaar, maar de incidentie bij vrouwen tussen 60 en 64 jaar is zes keer groter dan bij jongere personen. Er is ook een juveniele vorm van de ziekte die kinderen en jongeren onder de 16 jaar kan treffen. Vrouwen zijn over het algemeen meer getroffen dan mannen met een verhouding van 3 tot 1, waarschijnlijk als gevolg van een stimulerend effect op het immuunsysteem van oestrogeenhormonen .

Volgens gegevens van de Wereldgezondheidsorganisatie ( WHO ) wordt de prevalentie van AR in de wereld geschat tussen 0, 3 en 1%, met een grotere aanwezigheid onder vrouwen en in rijke en geïndustrialiseerde landen, terwijl De prevalentie van artrose bedroeg 9.6% bij mannen en 18% bij vrouwen ouder dan 60 jaar (WHO 2003).

In Italië is het aantal AR- patiënten ongeveer 400.000, waarvan 5.000 de patiënten zijn met de ernstige vorm van de ziekte; de prevalentie, volgens verschillende studies, wordt geschat tussen 0, 3-0, 6% van het totaal ; de pathologie vertoont ook een variabiliteit van klinische expressies, die vaak een negatieve invloed hebben op het leven van patiënten, er werd in feite berekend dat ongeveer 80% van de proefpersonen, 20 jaar na het begin van de ziekte, van één tot meer presenteert mate van invaliditeit of ondergaat een reeks comorbiditeiten zoals: cardiovasculaire aandoeningen, infecties, neoplasma's, gastro-intestinale pathologieën en osteoporose, die het werk van de getroffen personen op verschillende manieren beïnvloeden.

Deze invaliditeit op het werk vertegenwoordigt een grote maatschappelijke kost berekend op basis van een sectorstudie, op 23 miljoen verloren werkdagen, met een uitgave van meer dan 2 miljard euro door de NHS (ANMAR 2008).

De AR vertegenwoordigt daarom een ​​belangrijk klinisch probleem op het gebied van reumatische ziekten, zowel voor de westerse geneeskunde, gezien de hoge toxiciteit van de geneesmiddelen die nog steeds worden gebruikt voor de behandeling, zelfs als nieuwe soorten biologische geneesmiddelen, minder invasief, maar veel duur, ze beginnen beschikbaar te zijn voor behandeling; beide voor Traditionele Chinese Geneeskunde ( TCM ), waar een corresponderend klinisch syndroom niet aanwezig is, maar waarbij AR wordt geclassificeerd in de groep van bi-syndromen, dwz in obstructieve pijnsyndromen, chronisch en progressief, resistent voor behandelingen, waarbij één Xiè Qi of pathogene noxa zoals koude, hitte, vochtigheid en wind "dringt diep door en veroorzaakt een verandering van de harmonische stroom van Qi-energie en Xue-bloed in de meridianen".

Vanuit het fysiopathologische oogpunt hebben mensen met RA talrijke veranderingen in de immuunrespons, zelfs op een genetische basis, dat wil zeggen, ze hebben de " genetische bodem" die de aanleg voor ziekte vertegenwoordigt, dit kan worden weergegeven door:

1. Een abnormale activering van lymfocytcellen (T-Helper) in het synoviale membraan op het gewrichtsniveau en daarom van de immuunrespons (antigeen-antilichaam) met vorming van auto-antilichamen op synoviaal niveau.

2. Afwijkingen van het endocriene systeem : zoals het verminderde niveau van testosteron bij mannelijke proefpersonen met RA, of de verbetering van de pathologische aandoeningen van RA bij ongeveer 75% van de vrouwen tijdens de zwangerschap.

3. Aan welke moeten niet-genetische factoren worden toegevoegd , zoals leeftijd, blootstelling aan roken, voedingsfactoren en infectieuze agentia ( Parvovirus, Rosolia, Epstein_Barr, Borrelia ), die kunnen werken als factoren die de ziekte teweegbrengen, omdat ze toenemen / veranderen de immuunrespons, " primum movens" van de RA.

Het veronderstelde pathogenetische mechanisme voorziet in feite dat de veranderde immuunrespons leidt tot een ontsteking van het synoviale membraan met cellulaire proliferatie en vorming van het synoviale weefsel, rijk aan proteolytische enzymen, dat invloed heeft op het gewrichtskraakbeen dat het vernietigt, om dit volgt de osteoclastische activering van osteocyten, wat leidt tot de vernietiging van het bot zelf . Periarticulaire structuren (pezen, ligamenten, gewrichtscapsule) zijn ook betrokken bij dit inflammatoire gewrichtsproces, met als gevolg articulaire veranderingen, gevolgd door misvormingen en ankyloses secundair aan botremodelleringsprocessen .

Een interpretatie van de pathogenetische factoren van RA is ook mogelijk bij MTC, in feite is er een nauwe correlatie tussen de duidelijke prevalentie van de ziekte bij het vrouwelijke volwassen geslacht, tussen 40 en 50 jaar en de energiedaling van de Renal Lodge en dus van de ' orgel of zang Rene met al zijn vele functies (goede en reproductieve nier), deze achteruitgang wordt snel en duidelijk, vooral bij vrouwen in die leeftijdsgroep; terwijl bekendheid, begrepen als een eigenaardigheid van het HLA-systeem in TCM, kan worden gedefinieerd als een constitutioneel onderdeel van het onderwerp dat hem ertoe brengt ziek te worden. Ook worden veel van de factoren die deze auto-immuunpathologie vanuit Westers oogpunt begunstigen / triggeren, zoals: fysieke en emotionele stress, eerdere infecties, milieuvervuiling enz., In Traditionele Chinese Geneeskunde geïdentificeerd als factoren die de defensieve Qi of verdedigingsenergie van individu, waardoor de kwetsbaarheid van de persoon toeneemt.

Het eerste symptoom van het vertragen en dan de belemmering van de vrije stroom van energie of van Qi en bloed ( xuè) in de meridianen is de evolutionaire gewrichtspijn (pijn) , die de gewrichten aantast; terwijl een obstakel voor de circulatie van het bloed een gewijzigde voeding van de spieren, pezen en de gewrichten zelf veroorzaakt . In de latere en openlijke fase van de RA zijn de tekenen van Vochtigheid dominant, omdat er sprake is van stagnatie van energie en vorming van Tan : de gewrichten lijken in feite opgezwollen vanwege de aanwezigheid van effusie, er is oedeem van de zachte delen en gefixeerde pijn, diep en zwaartekracht, met beperkte beweging in de ochtend .

De tekenen van warmte verschijnen aan het einde van de pathogene noxa ( externe perverse energie ), dus verschijnen roodheid ( rubor ) en toename in temperatuur ( calor ) van de betrokken gewrichten, al dan niet vergezeld van koorts in de voorgaande fase begin van de ziekte, met wijziging van bloedchemieparameters (leukocytose en toename van ESR en PCR). De condensatie van vochtigheid veroorzaakt door de hitte die wordt gecreëerd, veroorzaakt op zijn beurt een opeenhoping van mucoproteïnen en immuuncomplexen, die infiltreert in de synoviale membraan die zich verspreidt naar de ontstekingsvloeistof, waardoor een toestand van Flegma wordt geproduceerd die steeds moeilijker op te lossen is.

De aanwezigheid van pijn en vooral de karakteristieke variaties ervan, als gevolg van het macro-microklimaat, bevestigen de pathogenetische link met de belangrijkste externe perverse energiefactor, dat wil zeggen de externe wind, die andere ziekteverwekkende factoren zoals koude en vochtigheid begeleidt, verbonden met het lichaam in aanwezigheid van een verzwakking van de " ruimte tussen de huid en de spieren ", genoemd in MTC Cou li, dat is de ruimte waar de verdedigende Qi circuleert, die het organisme beschermt tegen externe pathogene factoren.

Reumatoïde artritis kan bepaalde en verschillende aanvangskarakteristieken vertonen bij de verschillende getroffen patiënten. Elke patiënt presenteert daarom " zijn ziekte ", gekenmerkt door een fase van exacerbaties gevolgd door perioden van remissie . Het is echter mogelijk om de belangrijkste symptomen en algemene symptomen van de ziekte te beschrijven:

In het vroege stadium van het begin van de ziekte hebben we:

a. zwelling met bilaterale en symmetrische pijn van kleine gewrichten: handen, polsen, ellebogen, knieën, voeten b. betrokkenheid van de schouder, enkel en nek (later)

b. ochtend ontwaken stijfheid, langdurige duur met verminderde beweging

c. koorts, malaise en asthenie (frequent).

In de meest geavanceerde fasen van RA kan, naast de hierboven beschreven symptomen, verschijnen:

a. flexiecontracturen en gewrichtsmisvormingskenmerken :

- " boutonniere " misvorming van het proximale inter-falangale gewricht;

- " zwanenhals " misvorming door hyper-extensie van het inter-falangeale gewricht met flexie;

b. betrokkenheid van extra-articulaire organen en systemen zoals : cutane reumatoïde knobbeltjes; nodulaire pulmonale interstitiële ziekte en pneumonie; pathologieën die het oog beïnvloeden; neurieten en perifere zenuwcompressiesyndromen (carpaal tunnel syndroom); vasculitis, myocarditis, pericarditis of hartgeleidingdefecten; bloedarmoede, trombocytopenie, eosinofilie en andere bloedaandoeningen; glomerulus-nefritis en andere ziekten die de nier aantasten.

De klassieke diagnose van RA is gebaseerd op de volgende criteria (American College Rheumatology 2002): 1. Articulaire ochtendstijfheid van ten minste 1 uur vóór maximale verbetering.

2. Artritis van drie of meer gewrichtsgebieden waargenomen door een arts.

3. Artritis van ten minste één van de handgewrichten : polsen, metacarpofalangeal, proximale inter-falangale

4. Symmetrische artritis : betrokkenheid van dezelfde gewrichtsgebieden aan beide zijden van het lichaam.

5. Reumatoïde knobbeltjes: dwz onderhuidse knobbeltjes op het niveau van de betrokken benige protonen.

6. Serum reumafactor : aanwezigheid van reumafactor in het bloed aanzienlijk .

7. Typische radiologische veranderingen : juxta-articulaire erosies of osteoporose, dat wil zeggen meer uitgesproken nabij de betrokken gewrichten.

NB: De tekenen en symptomen 1 tot 4 moeten minimaal 6 weken aanwezig zijn geweest.

In MTC is een classificatie van RA niet gemakkelijk te benaderen, in feite veronderstellend om het aspect te overwegen gerelateerd aan de pathogene factor in kwestie waar de AR in zou kunnen vallen:

- een vochtig koud windsyndroom dat een transformatie naar warmte ondergaat als gevolg van een interne predispositie van het organisme (HLA-rene-systeem)

- of verwijzend naar leverstasis als gevolg van emoties .

Volgens de classificatie gebaseerd op de verandering van de weefsels die in de AR optreden, duiden de progressieve vervormingen van de gewrichten die eerst zichtbaar zijn naar de RX, dan als een objectief element ("zwanenhals" vervorming), de aangetaste pezen en botten aan die in MTC detecteert een disharmonie op het niveau van lever en nier .

Bovendien heeft acupunctuur als energiegeneesmiddel de neiging om AR te evalueren, evenals vele andere pathologieën, vanuit het oogpunt van het type leegte of vol met energie die is gecreëerd, met name bij RA, het uiterlijk van geërodeerde gewrichtsweefsels, de aanwezigheid van osteoporose en het dunner worden van de pezen leggen voor een beeld van leegte, maar de aanwezigheid van tendinos in het leven, naast de fibreuze en osseuze transformatie van reactieve weefsels, die duidelijk zijn in de volgende fasen, veroorzaken depositie in plaats van een beeld van de Vole, een complex beeld van Leegte-Volledig wordt dus bepaald door de oorzaak van de fase van de ziekte, van niet gemakkelijke benadering.

Volgens de traditionele Chinese geneeskunde ( TCM ) kunnen in feite auto-immuun reumatische ziekten en reumatoïde artritis ( AR ) meer in het algemeen binnen de obstructieve energiecirculatiesyndromen of Bi (bizheng) -syndromen vallen en daarom worden geclassificeerd als Bi Calore en Bi Tenace . Laten we ze kort bekijken:

Bi Calore is een acute fase van flogosis, het komt voort uit een persistentie van een externe pathogene factor (Wind, Koud, Vochtigheid), begunstigd door een Yin-Leegte. Het wordt gekenmerkt door intense gewrichtspijn met tekenen van ontsteking: roodheid, hitte en zwelling ( rubor, calor, dolor van de Latijnen). Pijn wordt kenmerkend gedurende de dag verzacht en neemt 's nachts toe. Op het systemische niveau zijn er tekenen van warmte en verwonding van organische vloeistoffen.

Bi Tenace is de evolutie van de vorige fase en heeft een chronische en invaliderende koers . Persistente obstructie van de gewrichten veroorzaakt het vasthouden van vloeistoffen in het lichaam die in slijm veranderen, waardoor de gewrichten en de energiecirculatie van de meridianen zelf verder worden geblokkeerd. Dit resulteert in spierhypotrofie, zwelling en vervorming van de botten, violette kleur van de periarticulaire zones met hevige pijn, gefixeerd met onmogelijkheid tot extensiebuiging. Op dit niveau beïnvloedt de ziekte niet alleen de spieren, gewrichten en meridianen, maar kan deze de organen / viscera (zang / fu) verdiepen en bereiken , met de daaruit voortvloeiende symptomen .

Een belangrijke factor bij de ontwikkeling van het syndroom is de lever- en niersterfte die de stasis van Qi en bloed verergert en de gezamenlijke voeding beschadigt. Ook omdat het Bloed van de lever de pezen voedt en wanneer het in Vacuum zit, worden de pezen niet meer gevoed, dit veroorzaakt pijn en stijfheid in de gewrichten . De nieren voeden de botten en wanneer ze leeg zijn veroorzaken ze hypotensie die de schade verergert en een eindeloze vicieuze cirkel creëert.

Acupunctuur-therapie omvat in deze gevallen het gebruik van hoofdpunten en symptomatische punten afhankelijk van het type Bi Calore of Tenace dat het betreft.

In de Bi Calore, in aanvulling op het verspreiden van de warmte, is het noodzakelijk om de wind te elimineren en het bloed te versterken. De belangrijkste acupunten, te behandelen in dispersie, zijn: 4LI, 11LI, 43ST, 14GV 10SP, 2LR. Symptomatische acupunten daarentegen zullen worden gekozen in relatie tot de betrokken joint en kunnen als volgt worden samengevat:

Cervicale regio

- distale punten: 39 GB 3SI 5TE 8TE 60BL

- lokale punten: 10BL 20GB

pols

- distale punten: 36ST 5SP 40GB

- lokale punten: 4TE 5LI 5SI 4SI

Hand vingers

- lokale punten: 3TE 3LI BAXIE

Lumbale gebied

- distale punten: 40 60 59 62 BL

- lokale punten: 23 26 25 24BL 3GV

heilig

- distale punten: 40 58 BL

- lokale punten: 27 28 32 BL

Anca

- distale punten: 40 58 BL

- lokale punten: 27 28 32 BL

knie

- distale punten: 5SP 5SI

- lokale punten: 36ST 9SP 7-8LR

enkel

- lokale punten: 5SP 40GB 41ST 6OB

Temporo-mandibulair gewricht

- distaal punt: 2 LI

- lokaal punt: 7ST

Tenen van de voet

- distale punten: 4LI

- lokale punten: 3SP en Extra Bafeng-punten (19FM)

elleboog

- distale punten: 4LI 5TE 1LI

- lokale punten: 11LI 10TE 8SI

In de Bi Tenace kunnen als hoofdpunten worden gebruikt: 39 GB en 5 TB, 3KI en 3LR naast de eerder beschreven symptomatische acupunten.

In de meer ernstige vormen die gekenmerkt worden door misvorming, ankylose en spieratrofie, is het raadzaam om een ​​bepaald acupunctuurschema te gebruiken dat zorgt voor de stimulatie van het yuan-punt van de aangetaste meridiaan in tonificatie en van het luo-punt van de meridiaan gekoppeld in dispersie.

Wanneer de schadelijke actie veel massiever is, zal er een diffusie in de diepte van de ziekte zijn met betrokkenheid en betrokkenheid van organen en ingewanden met de respectievelijke afbeeldingen van:

• BI van de Lung
• BI van de milt
• BI van de lever
• BI del Rene
• BI del Cuore

Elk heeft onderscheidende onderscheidende kenmerken en verschillende acupunctuurbehandelingen gebaseerd op de identificatie van prevalerende energie in die specifieke situatie en de betrokkenheid van een of meer krachten gebaseerd op de klassieke wet van 5 bewegingen : lucht - water - hout - vuur - aarde . De bewegingen die het vaakst worden beïnvloed zijn de Loggia dell'Acqua die " de botten vasthoudt ", die van het hout dat " de pezen reguleert " en die van de aarde die " spieren zoals vlees, verbindend en het synovium" en bijgevolg "de gewrichten regelt" " . In gevallen waar bijzonder agressieve pathologische vormen aanwezig zijn, zoals vasculitis in de loop van SLE of AR, auto-immune thyroïditis, enz., Lijkt de betrokkenheid van de Loggia del Fuoco ook evident .

De AR is, aan het einde van deze korte excursie, een chronische en evolutionaire auto-immuunpathologie met complexe pathogenese, die daarom onderworpen is aan complexe therapieën om een ​​goed therapeutisch resultaat te verkrijgen. Acupunctuur als energiegeneesmiddel kan goede resultaten geven, zowel bij pijn als bij het voorkomen van de mogelijk slopende evolutie van deze pathologie, maar bij de toepassing ervan moet er rekening mee worden gehouden dat acupunctuurtherapie veel verder moet gaan dan de gestandaardiseerde toepassing van een reeks, hoewel goed bestudeerd, van acupunten. In deze medische branche is het daarom, net als in veel andere takken van Aanvullende Geneeskunde, meer dan ooit nodig om de therapie te individualiseren en aan te passen aan de individuele patiënt, waardoor een niet-generiek acupunctuurschema wordt toegepast, maar zo dicht mogelijk bij de ' kenmerken ' van het zieke subject en de "ziekte die zich ontwikkelt in dat onderwerp", rekening houdend met, dat wil zeggen, tegelijkertijd de constitutieve kenmerken van de patiënt en het evolutionaire stadium van de ziekte zelf.

bibliografie

American College of Rheumatology subcommitte on Rheumatoid Artritis Guidelines. Richtlijnen voor het management van reumatoïde artritis. 2002 Update. Artritis Rheum 2002; 46: 328-46.

Cimmino MA, Parisi M, Moggiana G et Al.: " Prevalentie van reumatoïde artritis in Italië: de Chiavari-studie ". Ann. Rheum. Dis. 1998; 57: 315-8

De Waure C., Sferrazza A. et al.: Epidemiologie en ziektelast van reumatoïde artritis . IJPH-jaar 8, vol.7, n.2, suppl.2, 2010

Ding L.: Acupunctuur. Meridiaan theorie en acupunctuurpunten, Ed. Foregein Linguages ​​Press, Beijing, 1991.

Giullaume G., Chieu M .: Dictionaire des points en rhumathologie, Ed, Guy Trèdaniel, Parijs, 1999 Maciocia G.: The Clinic in Chinese Medicine, Ed. CEA, Milaan, 1995.

Tedesco F., Gambari PF: Rheumatic Diseases, 3rd Ed., Ed. Mc Graw-Hill, Milan, 2002

Sowen: lessen in acupunctuur en traditionele Chinese geneeskunde, Milaan 2013

Vandermeersch I., Pei-Lin S.: Bi Syndromen of Reumatische Aandoeningen Behandeld door TCM, Ed SATAS, Brussel, 2001.