Sorghum: eigenschappen, voedingswaarden, calorieën

Sorghum ( Sorghum vulgare ) is de vijfde belangrijkste graansoort in de agrarische economie ter wereld. Rijk aan vezels maar glutenvrij, het is ook perfect voor coeliakiepatiënten. Laten we het beter uitvinden.

Eigenschappen en voordelen van sorghum

De chemische samenstelling van sorghum is uit voedingsoogpunt uiterst interessant, omdat de gedroogde korrels veel vezels bevatten (ongeveer 80%), eiwitten (7-14%), lipiden (2-3% hoger dan die van tarwe en rijst, maar lager dan die van maïs) en vooral koolhydraten (20-30% amylose en 70-80% amylopectine) maar glutenvrij zijn, kan het ook in het dieet van de coeliakie worden gebruikt.

De bescheiden hoeveelheid eiwitten wordt echter vertegenwoordigd door enkele essentiële aminozuren, maar mist andere zoals lysine, die moet worden geassocieerd met die van pulsen om het volledige vereiste bereik aan aminozuren te verkrijgen.

Vanwege deze samenstelling is sorghum zeer goed verteerbaar en gemakkelijk assimileerbaar, en bevat het ook belangrijke minerale zouten zoals ijzer, calcium, kalium en vitaminen zoals niacine (vitamine B3) en vitamine E waardoor dit voedsel rijk is aan voedingswaarde.

Het bevat ook natuurlijke antioxidanten en fytochemicaliën zoals fenolzuren, fytosterolen en flavonoïden.

Calorieën en voedingswaarden van sorghum

100 g sorghum bevat 327 kcal.

Verder bevat 100 g product:

Eiwitten 11, 5 g
Lipiden 2, 3 g
Glucides 70 g
IJzer 2, 7 mg
Calcium 25 mg

Bondgenoot van

Sorghum maakt deel uit van de familie van granen, een familie die rijk is aan verschillende 'persoonlijkheden': er zijn veel granen en elk komt overeen met een andere kwaliteit die verschillende voorbereidingen mogelijk maakt.

Naast dat het een goede bron van energie is in onze voeding (granen in het algemeen zou ten minste 60% van de dagelijkse voedingsinname moeten uitmaken met ongeveer 330 kcal per 100 g voedsel), is het belangrijkste bestanddeel van granen (en pseudocereals, zoals quinoa, amarant en boekweit ) zijn complexe koolhydraten, die tijdens het metabolisme geleidelijk worden omgezet in eenvoudigere glucosemoleculen, nuttig om energie vrij te maken, maar die tegelijkertijd nuttig zijn bij het niet bepalen van een sterke stijging van de bloedsuikerspiegel in de bloed (glycemische piek).

U kunt leren over aandoeningen en natuurlijke remedies voor diabetes

Wetenschappers van de Universiteit van Georgia voerden tests uit op de werking van sorghum-antioxidanten tegen ontstekingsziekten door bepaalde sorghumensoorten te onderzoeken en hun zemelen te vergelijken met die van andere planten.

Het bewijsmateriaal toonde aan dat er van 23 tot 64 milligram polyfenolen waren, tegen die van bosbessen, vruchten die bij uitstek rijk zijn aan antioxidanten en 2-3 mg appelsap.

Plantbeschrijving en variëteit

Sorghum ( Sorghum vulgare ) is een eenjarige kruidachtige plant behorend tot de familie Gramineae, beschouwd als de vijfde belangrijkste graansoort ter wereld landbouweconomie na tarwe, rijst, maïs en gerst (6% van het totale areaal met granen, 3% van de productie) .

Van de Latijnse surgo (stijging = snelheid van ontwikkeling) was het een van de eerste planten die werden gekweekt (er zijn archeologische vondsten die dateren uit 2200 voor Christus), dankzij zijn vermogen om droogte te weerstaan, het Westen te veroveren in de vorm van een zoetstof ( Sorghum vulgare var. saccharatum ). Men gelooft dat de huidige vormen enkele duizenden jaren geleden in de tropische gebieden van centraal-oostelijk Afrika en in de bergen van centraal en westelijk China zijn voortgekomen.

Sorghum wordt voornamelijk gekweekt in de tropische gebieden van Azië en Afrika, in Noord-Amerika (de VS zijn de grootste producenten ter wereld) en in Centraal-Zuid-Amerika. In Europa daarentegen wordt de sorghum vooral in Frankrijk en in Italië verbouwd (vooral in Emilia Romagna en in de centrale regio's zoals Marche, Toscane, Umbrië), die qua oppervlakte slechts de tweede is.

Ze zeggen over hem

De teelt van sorghum om graangewassen en silagevoeder te produceren, is een waardevol alternatief voor maïs, met name in gebieden waar een slechte irrigatie en minder neerslag in de zomer de maïsteelt onproductief maken.

In de zelfvoorzieningslandbouw van de Derde Wereld wordt het graan rechtstreeks voor menselijke consumptie gebruikt, terwijl het in de geavanceerde landbouw wordt gebruikt voor veevoer, in concurrentie met dat van maïs, waarvan het een vergelijkbare voedingswaarde heeft. In de VS is bovendien een bepaald deel gericht op industriële omzetting in zetmeel, suikers, siroop, ethylalcohol, olie, enz.

Zoals alle granen worden de delen van de gebruikte plant vertegenwoordigd door de vrucht ( caryopsis ) voor menselijke voeding of in het geval van de hele plant als sorghum.

De aanwezigheid van tannines in sorghum (chemische stoffen die tot polyfenolen behoren) leidt tot een waardevermindering van het product; de tannines gedragen zich namelijk, indien aanwezig in aanzienlijke hoeveelheden, als anti-nutritionele stoffen, omdat ze de verteerbaarheid en dus de assimilatie van eiwitten belemmeren, waardoor de voedingswaarde van het voedsel wordt aangetast.

Om deze reden geeft de markt de voorkeur aan tannine-vrije sorghumkorrels, ondanks het feit dat deze chemicaliën nuttig zijn voor het beschermen van het graan tegen vogelaanvallen en voor het geven van een grotere weerstand tegen atmosferische agentia en schimmels.

Curiosa over sorghum

Er zijn veel sorghum-gebaseerde producten in menselijke voeding; ze worden voornamelijk aangetroffen in verschillende vormen zoals sorghummeel, sorghumpasta, sorghumbrood, sorghummelasse, gefermenteerde sorghum (voor de productie van bier), sorghumvlokken, gepofte sorghum en andere gebakken producten. Wanneer sorghum wordt gemengd met tarwemeel, worden gebakken goederen gemaakt .

In de diervoederindustrie wordt de hele droge korrel gebruikt bij het voederen van vogels, terwijl de grond met andere voeders geschikt is voor elk type dier; nat graan wordt ook gebruikt om puree voor te bereiden.

De stengels en bladeren van de Sorghum gens (een andere sorghumvariëteit dan die welke werd gebruikt om alleen granen te verkrijgen), na het oogsten van de caryopsen, vertegenwoordigen een bron van groenvoedsel, terwijl de hele plant een goede kwaliteit volkorenharing oplevert.

Sorghum wordt ook wel "saggina" genoemd, omdat sommige soorten van deze soort precies worden gebruikt voor de vervaardiging van bezems of borstels.