Emulgatoren zijn onmisbare ingrediënten voor het bereiden van veel cosmetica, waaronder lichaams- en gezichtscrèmes.
Laten we eens kijken wat de natuurlijke emulgatoren zijn en hoe ze worden gekozen.
Wat zijn emulgatoren en waarvoor worden ze gebruikt?
Veel cosmetica die we kopen zijn emulsies, van gezichtscrème tot reinigingsmelk, van bodycrème tot bescherming tegen de zon.
Chemisch gezien bestaan de emulsies uit een systeem waarin een vloeistof gelijkmatig wordt verdeeld in een andere vloeistof, in de vorm van kleine druppeltjes: het systeem is daarom samengesteld uit een gedispergeerde fase en een dispersiefase.
Als de gedispergeerde fase bestaat uit een olie of een mengsel van oliën en de dispergerende fase is waterig, worden ze "olie in water" -emulsies genoemd, vaak aangeduid met O / A; integendeel, water-in-olie (of A / O) -emulsies worden gedefinieerd als de systemen waarin de gedispergeerde fase wordt weergegeven door water en de dispergerende fase bestaat uit een olie of een mengsel van oliën.
Omdat water en olie niet met elkaar mengbaar zijn, worden de emulsies gestabiliseerd dankzij het gebruik van emulgeermiddelen, oppervlakteactieve stoffen die de oppervlaktespanning van de fase waarin ze minder oplosbaar zijn verminderen, wat hun fragmentatie tot druppels bevordert.
De emulgatoren zijn daarom stoffen die een zekere mate van oplosbaarheid hebben, zowel in water als in olie: elke emulgator heeft zijn eigen hydrofiel-lipofiele balanswaarde (of HLB, hydrofiel-lipofiele balans), gegeven door de verhouding tussen de hydrofiele en lipofiele component van het molecuul.
Over het algemeen zijn de emulgatoren met een HLB tussen 4 en 6 geschikt voor het verkrijgen van water-in-olie-emulsies, die met een HLB tussen 8 en 18 geven in plaats daarvan olie-in-water-emulsies.
Natuurlijke reinigingsmiddelen: wat ze zijn en hoe ze te maken
Natuurlijke emulgatoren: wat ze zijn
Emulgatoren zijn, zoals we hebben gezien, stoffen die waterige en olieachtige fasen bij elkaar kunnen houden, die normaal niet met elkaar kunnen worden gemengd. Een natuurlijke emulgator is lecithine: sojalecithine wordt in feite in de voedingsmiddelenindustrie gebruikt als emulgator. In doe-het-zelf-cosmetica wordt sojalecithine gebruikt om koude emulsies te bereiden.
Andere emulgatoren die in cosmetica worden gebruikt, worden geproduceerd door de sterilisatie van een vetzuur en een suiker : Sucrose-stearaat en methylglucose-sesquistearaat maken deel uit van deze categorie.
Verdere voorbeelden van emulgatoren zijn de esters van vetzuren en glycerol, zoals Glycerylstearaat en de alcoholen van vetzuren, waaronder cetylalcohol ( Cetylalcohol ).
In tegenstelling tot sojalecithine, die ook bij de supermarkt verkrijgbaar is, om deze emulgatoren te kopen, moet je je wenden tot winkels die gespecialiseerd zijn in de verkoop van cosmetische grondstoffen.
Natuurlijke emulgatoren: hoe ze te kiezen
Wanneer een emulsie wordt geformuleerd, hangt de keuze af van zowel de HLB van de emulgator als de HLB die vereist is door de olie of het mengsel van cosmetische oliën die wordt geformuleerd.
De vereiste HLB hangt af van het type emulsie dat moet worden verkregen: in het algemeen hebben plantaardige oliën en boters een vereiste HLB van 4, 5-5, 5 voor het formuleren van water-in-olie emulsies en een vereiste HLB van 10-11 voor de olie-in-water emulsies. De wassen hebben in plaats daarvan HLB tussen 5 en 8 voor water-in-olie-emulsies en tussen 10 en 16 voor olie-in-water-emulsies.
Zodra we het type emulsie hebben vastgesteld dat we willen bereiken en de vereiste HLB-waarde, identificeren we de te gebruiken emulgator: in elk geval adviseren experts om twee emulgatoren te mixen, één met een hoge HLB en één met een lage HLB, aangezien opgemerkt werd empirisch gezien dat de met deze methode verkregen emulsies stabieler zijn .
