We moeten ons het bloed voorstellen als een fantastisch "vloeibaar koninkrijk", waarbij elk onderdeel zijn eigen "ecologische nis" heeft en een precieze functie: rode bloedcellen dragen zuurstof, micro-cellen schone bloedplaatjes werken als onvermoeibare werkers ...
Vandaag geven we u enkele korte informatie en richtlijnen over het lezen van bloedtesten .
Bloedonderzoek, transaminasen en andere tests om te weten
Het bloedbeeld is de test die ons informatie geeft over het aantal witte bloedcellen, rode bloedcellen en bloedplaatjes . Samenvattend, en heel kort, zouden we kunnen zeggen dat als de blanken hoog zijn, er een ontsteking op zijn plaats zou kunnen zijn (het lichaam verdedigt zichzelf). Als de rode bloedcellen laag zijn, kan de hypothese van bloedarmoede worden beoordeeld. Bloedplaatjesberekening laat eventuele stollingsproblemen zien.
De hematocriet, ook bekend als HCT, onthult het totale volume rode bloedcellen in vergelijking met bloed . Het moet worden gecontroleerd om de blootstelling aan het risico op een hartaanval, trombose, beroerte te begrijpen.
Als je de naam HB hoort , heb je het over hemoglobine . In dit geval kunnen waarden buiten de norm wijzen op problemen in verband met de lever. MCHC (gemiddelde concentratie van corpusculair hemoglobine) neemt af in het geval van ijzergebrek en neemt toe na hemolytische anemie. Zelden te veranderen, wordt het meestal gebruikt als een controle-index.
Het beruchte cholesterol
Resultaten met hoog cholesterolgehalte duiden op misbruik van voeding en kunnen vatbaarheid voor hart- en vaatziekten hebben. Maar we moeten het verschil herhalen tussen HDL-cholesterol, het cholesterol dat wordt geëlimineerd en LDL-cholesterol, dat in plaats daarvan het proces is van accumulatie .
Uiteindelijk, als we het hebben over transaminasen, gaat het om leverenzymen of lever. De leukocytenformule biedt daarentegen de waarden van de verschillende subpopulaties van witte bloedcellen. De veranderingen van de gemiddelde waarden zijn het gevolg van verschillende pathologieën: allergieën, astma (verhoging van eosinofielen en basofielen), ontstekingsreacties (in dat geval zijn neutrofielen hoog) of tumoren (neutrofielen, monocyten en lymfocyten hoog).
