Akebia is een vrucht die rijk is aan kaliumzouten. Van de werking van iuretica, analgesica, maar vooral galattogoga, is het nuttig om borstvoeding en diurese te bevorderen. Laten we het beter uitvinden.

Beschrijving van het fruit

Het geslacht Akebia omvat verschillende planten waarvan de bekendste Akebia-quinata is, in de volksmond bekend als " chocolade liaan " en "akebia met vijf bladeren", hoewel het meestal alleen wordt aangeduid als Japanse akebia .

Het is een Ladirzabalacea afkomstig uit Japan en de Chinese eilanden, zo invasief dat het in Nieuw-Zeeland en in veel Amerikaanse staten is genaturaliseerd. De vruchten zijn lichtpaarse peulen, die een eetbare gelatine bevatten die de zaden bedekt, waarvan de smaak zoet is en nauwelijks waarneembaar.

In de landen van herkomst wordt het gebruikt in de geneeskunde en als tweede levensmiddel (vooral de bladeren en de bittere schil van de vrucht), en het is gebruikelijk om ze aan kinderen aan te bieden . In het Westen wordt het gebruikt als bloeiende klimplant, negeert de kwaliteiten van zijn vruchten en concentreert zich alleen op de schoonheid en de sterke geur van chocolade die ze uitstralen.

Akebia, bondgenoot van

Moeders die borstvoeding geven, opgroeiende kinderen, diegenen die problemen hebben met diurese.

Calorieën, voedingswaarden en eigenschappen van akebia

Verwijzingen naar de vrucht van akebia zijn te vinden in de oude teksten van de Japanse, Koreaanse en Chinese geneeskunde: soms worden de pulp en bladeren van akebia voorgeschreven vanwege hun diuretische werking (dankzij de rijkdom aan kaliumzouten), pijnstillende, ontstekingsremmende, antioxidant, maar vooral galactogogas; niet vaak wordt de consumptie van pulp van akebia en schorspoeder van de houtachtige stengel aanbevolen aan vrouwen tijdens de periode van borstvoeding.

De lijst met aandoeningen waarvoor de traditionele Chinese geneeskunde de consumptie van akebia voorschrijft, gaat verder: het is nuttig tegen amenorroe, reuma en lage rugpijn, pijn op de borst en hoofdpijn, diabetes, verkoudheid en algemene zwakte, ontsteking van de urinewegen, gevallen van infecties en mycosen.

De meeste actieve ingrediënten zijn afkomstig van de aanwezigheid van saponinen en triterpenen en van de rijkdom van vele zuren, waaronder het ascorbinezuur, de olenol, de foliumzuur, de gallische en de mesembryanthemoïdische stof.

De calorieën in een akebia fruit, inclusief de schil, (ongeveer 70 g) zijn 24 kcal.

70 g akebia bevat ook 6, 02 g koolhydraten, 0, 21 g vet, 0, 21 g eiwit.

Contra-indicaties van akebia

Hoewel er geen bekende contra-indicaties zijn met betrekking tot de consumptie ervan, zijn de pulp, zaden, bladeren, schil en schors van de akebia stello rijk aan actieve ingrediënten, vooral saponinen en terpenen, die in hoge doses bijwerkingen kunnen hebben (vooral voor de darm) of kunnen interageren met medicijnen.

Het is altijd goed om door te gaan met modereren en nieuwe voedingsmiddelen toe te voegen aan uw dieet met het grootste gezond verstand.

nieuwsgierigheid

• De akebia-plant heeft een extreem snelle groei en kan in gunstige omstandigheden gemakkelijk twintig meter hoog worden.
• De snelheid van groei en reproductie maakt het een niet te stoppen invasieve plant, zodat in Australië en Nieuw-Zeeland echte campagnes zijn ondernomen om het uit te roeien uit sommige gebieden.

Hoe Akebia te eten

De akebia pod is een vrucht die heel gemakkelijk te consumeren is : wanneer hij volwassen is, kan de vrucht gemakkelijk openen, zoals gebeurt met bepaalde passievruchten, waar hij ook op lijkt.

De pulp wordt zonder problemen met een theelepeltje geëxtraheerd . De schil, bitter, wordt als groente gebruikt: gesneden en toegevoegd in soepen of soepen of gebakken. De nogal neutrale smaak van de pulp kan worden verbeterd in tegenstelling tot citroensap, vooral als het wordt gebruikt als ingrediënt in salades, anders wordt het samen met yoghurt gebruikt.

In samenwerking met Giacomo Colomba