Als we de ontelbare gemoedstoestanden zouden registreren, ervaren we dat we op een dag de pagina's van ons dagboek met veel tegenstrijdige emoties zullen vullen. Angst, woede, gehechtheid, jaloezie, verschijnen en verdwijnen herhaaldelijk in de geest als piraten van onze innerlijke vrede. Maar waarom voelen we deze emoties en de daaruit voortvloeiende staat van lijden?
Meestal wijzen we de verantwoordelijkheden toe aan de ander of aan de buitenkant van ons: "Je maakt me boos, omdat je het niet met me eens bent" ... of je hebt me onrecht gedaan, iets gestolen ... Dit zijn de eerste reacties die meestal worden we geconfronteerd met wat we beschouwen als een "aanval" op onze persoon, onze idealen of wat dan ook. Maar is het echt zo?
De boeddhistische leer die filosofen en psychoanalytici inspireerde, waaronder Jung, stelt dat de kiem van die emotie voornamelijk in ons is en de buitenkant niets anders is dan de stimulus, de 'lont' die onze reactie ontsteekt. . Dus als we bijvoorbeeld geen achting hebben in onszelf, lijden we enorm wanneer we geconfronteerd worden met een kritiek die ons wordt gegeven, terwijl we onze goedkeuring 'projecteren' op de andere. Evenzo, als we een compliment ontvangen, voelen we ons goed en gelukkig; maar toch is het een projectie van ons ego. We begrijpen dan dat alleen ons ego lijdt of terugvalt, niet onze essentie, wat we werkelijk zijn.
Mensen of situaties achtervolgen die ons de illusie geven tevreden te zijn, is een grote verspilling van energie. Zelfs als we het doel bereiken waarop we ons geluk projecteren (als ik een nieuwe baan, een huis, een liefde heb ... dan zal ik gelukkig zijn ...), moeten we ons de vergankelijke aard herinneren. Het zal niet voor altijd zijn, want dat zijn we niet .. Hoeveel leed wanneer het object waarop we ons geluk hebben geprojecteerd, zal ontbreken! De historische Boeddha Shakyamuni, evenals de yogische filosofie, herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om het huidige moment te leven. Op deze manier zal onze geest niet nadenken over wat het vijf minuten geleden was, noch over wat er zal komen. Het is niet belangrijk wat we ervaren, wat we doen of waar we zijn: niets kan ons wegnemen of ons die integriteit, vrede, wijsheid geven die altijd in ons is geweest. Geluk is slechts een innerlijke toestand ...
Tibetaanse reiki is een daad van mededogen tegenover zichzelf. Volgens oosterse filosofieën hebben negatieve emoties een wisselwerking met het fysieke lichaam, waardoor energieonbalans en dus ziekte worden veroorzaakt. Door de chakra's en de energiemeridianen te stimuleren, vindt er een diepe innerlijke genezing plaats, die de emoties zuivert die overeenkomen met de verschillende elementen zoals aarde, vuur, lucht, water en ruimte.
Paolo Prunotto, Satyananda Yoga Association
