We kennen integrale yoga

Veel van de zogenaamde 'moderne' yogas zijn gesystematiseerd door ongebreidelde Amerikaanse trainers (juvamukhti yoga, wateryoga, enz.) Of ze bestaan ook uit min of meer dubieuze variaties op het thema uitgewerkt door karakters die niet altijd even helder zijn, soms meer als ondernemers dan meesters (we verwijzen in het bijzonder naar de vader van anusara yoga, John Fried, en naar de vader van bikram yoga, Bikram Choudhury).

In dit artikel willen we een typologie van yoga illustreren die niet wezenlijk afwijkt van de klassieke hatha-yoga, maar die integendeel op de opname van de delen is gericht; een typologie van yoga ontwikkeld door een filosoof, mystieke, Indiase militant, niet geboren uit de studie van wijze marketingonderzoeken, maar volgens de legende vanuit een intuïtie binnen de muren van de gevangenis.

We hebben het over integrale yoga : laten we het samen uitzoeken!

Hoe wordt integrale yoga geboren?

Integrale yoga, purna yoga genaamd, is ontwikkeld door de beroemde Indiase filosoof en dichter Sri Aurobindo .

Dit veelzijdige personage van Bengaalse oorsprong werd in 1872 in Calcutta geboren maar cultureel in Europa gevormd, juist in Cambridge.

Betrokken bij de strijd van onafhankelijkheid die in die tijd India had ontstoken, neemt het actief deel aan het politieke en culturele leven van zijn land.

Maar burgerlijke betrokkenheid is niet wat hij zelf als zijn "echte" baan beschouwt, maar als zijn innerlijke zoektocht . Hij richt in Pondicherry een ashram op - later wordt hij zeer beroemd - en besluit zich vrijwillig uit de wereld te verbannen om zich aan filosofie en mystiek te wijden. Uit deze retraite worden talloze spirituele werken geboren en de principes van integrale yoga krijgen vorm.

Ik goeroe, jij guri, hij gura: ware meesters en pseudo-spirituele gidsen

De weg naar menselijke evolutie

Aan de basis van de systematisering van integrale yoga is er een complex filosofisch systeem waarvan de ruggengraat ligt in de behoefte aan evolutie, zodat de mens een glimp kan opvangen van het goddelijke in het dagelijks leven . Er zijn drie fasen op dit pad:

Persoonlijke inspanning: de onderzoeker moet zich op een authentieke en overtuigde manier intensief bezighouden met deze reis naar het goddelijke met elk deel van hemzelf.
De opening van het hartcentrum ( anahata chakra ): opent het individu voor het goddelijke, waardoor deze de grillen van het ego kan vervangen.
De opening van de hoogste chakra's (vishudda, ajna, sahasrara chakra) zodat genade en vrede over de mens kunnen komen.

Het doel van deze reis is de totale, integrale transformatie van het hele bestaan dat niet langer louter menselijk zal zijn, maar verheven door de aanraking van het transcendente.

De principes van purna yoga

Om de reis te begeleiden is (onder andere) de yogapraktijk die de drie evolutiefasen verlicht . Purna yoga stelt geen nieuwe theorieën of praktijken voor, maar omvat al het materiaal dat de Indiase cultuur door de eeuwen heen heeft gesystematiseerd.

Sri Aurobindo zelf zei: " Ik heb nooit gezegd dat mijn yoga iets absoluut nieuw was in al zijn elementen. Ik noemde het Integrale Yoga, wat betekent dat het de essentie en vele processen van oude yoga in beslag neemt; zijn nieuwheid ligt in zijn doel, in zijn standpunt en in de hele methode (...) ".

Asana's, pranayama, meditatie, contemplatie, onzelfzuchtige dienstbaarheid, het zingen van mantra's, zijn allemaal oefeningen in dienst van integrale yoga. Het diepgaande en onmiddellijk begrijpbare gevoel van deze discipline, voorbij het fundamentele filosofische raamwerk (waarvan we een zeer kleine smaak hebben gegeven), is dat yoga ook buiten de mat moet worden beoefend en een integraal deel van het leven van het individu moet worden.

Een type yoga dat het hele leven omvat

In Italië bieden veel scholen integrale yogalessen. Een beschrijving ervan kunnen geven is ingewikkeld omdat elke leraar het yogavoorstel afwijst op basis van zijn training en zijn gevoeligheid.

Een algemene noemer zou moeten zijn om meerdere praktijken en kennis te laten samenwerken om een pad te bieden dat de student omhelst vanuit alle gezichtspunten, fysiek, emotioneel, psychologisch.

Daarom is het meer dan een goed gesystematiseerde discipline waarschijnlijk juister om te spreken van een "integrale" benadering : een oefening die niet alleen fysiek is, maar die ook de innerlijkheid van de student voedt en hem aanzet tot het zoeken naar spiritueel leven .

Een praktijk die niet stopt bij de mat, maar die het leven in zijn geheel investeert en het dagelijks leven met een yogische ziel doordrenkt. Een praktijk, tenslotte, die niet alleen ontspanning of vorm, maar ook de verbetering en evolutie van het individu en van de hele mensheid beoogt.