De Functional Regulatory Medicine (MFR), de modernste tak van de geneeskunde, biedt een geïntegreerde lezing van het pathofysiologische fenomeen: het bestudeert het menselijke organisme in zijn geheel en in zijn fundamentele relatie met de omgeving. De ontwikkeling van modern wetenschappelijk onderzoek op dit gebied heeft ons in staat gesteld duizenden medische tradities terug te krijgen die ten onrechte als " onconventioneel " zijn gedefinieerd (zoals homeopathie, fytotherapie en acupunctuur), waaronder Floriterapia terecht is geplaatst door Bach (filiaal opgericht door de Engelse arts Edward Bach (1886-1936)), die ook officiële erkenning kreeg van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).
Lichamelijke, ecologische en emotionele stressomstandigheden kunnen de homeostase van het organisme aanzienlijk beïnvloeden: de functionaliteit van verschillende organen en systemen ondergaat wijzigingen die in eerste instantie als "disfunctioneel" worden aangeduid en die later alleen maar kunnen aarzelen in echte verwondingen. De PNEI (Psycho-Neuro-Endocriene Immunologie), het geïntegreerde systeem dat door het beheersen van stress in disfunctie wordt gebracht, promoot de adaptieve respons die tegelijkertijd de toename van verschillende hormonen en neurotransmitters met zich meebrengt, evenals het moduleren van de verschillende responsen (zowel in de hypo- che iper-) van het immuunsysteem: het concept dat ziekte altijd het meest logische, economische en effectieve antwoord is dat het systeem kan bieden voor de oplossing van een probleem, is duidelijk. De disfunctionele gebeurtenis is daarom de spiegel van het verlies van het normale basisritme!
Nooit eerder werd de noodzaak en urgentie gezien om deze leesmethode te verwerven: elke arts voelt de behoefte om naar zijn patiënt te verwijzen volgens een kompas dat hem in staat stelt om het geheel van het systeem te zien en niet de individuele aspecten (deze benadering te duur voor Academische Geneeskunde!). Diagnose, therapie en prognose ondergaan dus een grote evolutionaire drive.
