Een van de personages uit de cultfilm "Un sacco bello" (Carlo Verdone) is Ruggero, de hippiezoon van een onvergetelijke Mario Brega die, ervan overtuigd dat hij een mystieke visie had, zich voegde bij de gemeenschap van "Sons of Eternal Love" "Belichamen alle clichés van het bloemkind.
Welnu, hoewel helaas de hippie-revolutie heeft gefaald en zijn scherven liggen te midden van het puin van verloren kansen, is dat verlangen naar broederschap en vrede niet gedoofd, wat vele oprechte supporters heeft gemarkeerd.
Op dit moment is een voorbeeld de geweldige gemeenschap van het Ananda World Brother Village, dat maar liefst 1200 permanente bewoners heeft verspreid over de hele wereld: in Italië, de VS en Australië zijn er negen gemeenschappen en zijn er 150 meditatiegroepen tussen Afrika en de Nieuwe Zeeland.
Wat zijn ze? Een netwerk van dorpen verenigd door waarden voor veel niet-gepubliceerde werken zoals wederzijdse hulp, delen en vrijheid . Een plek waar mensen individualisme, competitie, het soort beweging willen hebben dat helaas vele menselijke relaties kenmerkt. Een beetje Eden?
Laten we samen ontdekken, wetende dat hun geschiedenis en hun filosofie in detail zijn!
Een model van duurzaam leven
De gemeenschappen van het Ananda World Brotherhood dorp zijn geboren in een uiterst suggestief jaar: 1968. De maker is Swami Kriyananda (1926-2013), een bekende naam voor alle yogaliefhebbers. Hij kocht land in Californië om de World Brotherhood Colony te stichten.
Er zijn twee basisprincipes: "Verandering begint binnenin ons" en "Onze omgeving heeft een grote invloed op onze zoektocht naar geluk". Twee diepzinnig betekenisvolle filosofische kernen die al het werk vanaf dat moment zullen leiden.
Zoals verwacht in de inleiding, zullen in feite vanuit deze eerste gemeenschap anderen over de hele wereld opkomen, zelfs in Italië. In feite woont een groep van ongeveer 120 mensen plus twintig kinderen in Assisi.
Laat de persoon die de communicatie verzorgt, Paolo Tosetto, ons hun manier van leven en de keuze van de plaats zelf beschrijven: " Het is geen toeval dat dat gebied werd gekozen. Het was al een speciale plaats, vol spiritualiteit. In Ananda is iedereen vrij om te komen, te blijven, weg te gaan. Als je komt, betekent dit dat je nodig hebt ".
Niemand is verplicht om iets te doen, of om het leven buiten de gemeenschap op te geven: iemands werk, iemands bezittingen ... Men is betrokken in de mate en op de manier die men wenst en het dorp heeft alle noodzakelijke bronnen, van biologische velden tot instituten van onderzoek, medische hulp, school.
Tosetto vervolgt: " Samen leven heeft dan veel voordelen. We kennen elkaar, we helpen elkaar en we voelen ons beschermd. Heel eenvoudig, u bespaart: slechts één meter, drie wasmachines en niet 15. De Gemeenschap zorgt dan voor het milieu en het territorium. En als je goed leeft, word je minder ziek. Op deze manier wordt het leven een meesterwerk ".
Bovendien wordt het dagelijks leven gekenmerkt door activiteiten zoals meditatie, yoga, groepsconsolidatie in de overtuiging dat verbeteren en verbeteren mogelijk is; in de overtuiging dat evolutie niet alleen technologisch is, maar ook noodzakelijk menselijk moet zijn; in de overtuiging dat het in de ongebreidelde race richting de toekomst op dramatische wijze zijn menselijkheid op straat verliest.
Advies tegen aankopen, interview met Cinzia Picchioni
Het sociale leven herdenken
Deze gemeenschappen zijn niet sectair of religieus. Je kunt komen en gaan wanneer en wanneer je gelooft en voor iedereen openstaat. De enige twee regels zijn geen alcohol en geen drugs, anders zijn er richtlijnen die iedereen vrij is om te volgen.
Dit type menselijke aggregatie is gebaseerd op het principe dat kleine gemeenschappen het enige echte sociale model zijn dat mogelijk is voor de nabije toekomst, niet alleen in louter stedelijke termen (steden kunnen niet voor onbepaalde tijd blijven uitbreiden), maar ook sociale. Inderdaad, we zijn getuige van de groeiende opkomst van structuren gebaseerd op wederzijdse hulp en delen.
Geplaatst (en opgelegd) als rem op overmatig consumentisme, men keert terug naar hergebruik, recyclen, uitlenen door een stille revolutie door te voeren in de manieren om zijn bezittingen te beheren en door rekening te houden met de kleine gemeenschap waarmee men dagelijks in contact komt. Buurten, flatgebouwen, vriendengroepen delen het winkelen, lenen gereedschappen, wisselen diensten uit: dit geweldige experiment in social engineering is al aan de gang (met name in het buitenland) en de gemeenschappen in het Ananda World Brotherland Village vertegenwoordigen een prachtig vintage exemplaar.
"I disagree" ("Society", Eddie Vedder)
De gemeenschappen zoals Anandadorpen hebben twee recente films geïnspireerd: '' ' Finding Happiness ' en ' The Answer ', de laatste komt uit in 2015. In plaats daarvan een alternatieve opvatting van de economie en sociale dynamiek in termen van delen en wederzijdse hulp, beveel ik de tekst "La degrescita felice" (M.Pallante) niet altijd volledig aanvaardbaar (naar mijn mening), maar zeker vol stof tot nadenken.
Zowel de filosofie van de gemeenschappen als de tekst van Pallante komen samen in de noodzaak om de mars naar de toekomst opnieuw te bekijken in sociale, menselijke en ecologische termen.
Het huidige waardensysteem stort in op ons en demonstreert (in de micro en in de macro) dat er iets absoluut moet worden heroverwogen. De Anandadorpen willen een weg zijn om te gaan denken dat een andere manier van leven mogelijk is, dat als we het gevoel hebben dat we ons niet houden aan het dominante model dat ons door de mode of de media wordt opgelegd, het toelaatbaar en onschadelijk is om het oneens te zijn of om de woorden van de grote te gebruiken Eddie Vedder: "Het spijt me, het spijt me, ik ben niet boos als ik het niet eens ben / Maatschappij, gek en diep / Ik hoop dat je niet eenzaam bent zonder mij ".
