Op een dag krijg ik de volgende boodschap van een patiënt: "Ik vond dit van de groenteboer: wat is het? Ik kan het in het dieet gebruiken, en hoe? "Toen kwam er een foto van een wortel: het was de Jeruzalemse artisjok, een knol die nog steeds weinig bekend is en weinig aanwezig op onze tafels.

Ja, we kunnen het zelfs gebruiken als we op dieet zijn, want het is rijk aan vezels, maar dit kenmerk maakt het tegelijkertijd ongeschikt voor mensen die lijden aan meteorisme . We proberen te begrijpen waarom.

Artisjok en meteorisme in Jeruzalem

De Jeruzalemse artisjok bestaat voor het grootste deel uit (80%) uit water, 15% uit koolhydraten (inuline, asparagine, betaïne, choline, fructose), voor 2% uit eiwitten, minerale zouten inclusief kalium (ongeveer 400 mg), fosfor, calcium, magnesium en ijzer.

Het is rijk aan vitamine A (ongeveer 2%), vitamine B (met name foliumzuur) en vitamine H of biotine (bestand tegen koken), het gebrek daaraan levert vermoeidheid, verlies van eetlust, slaperigheid en spierpijn op.

Hoewel het een knol is, hebben aardperen van Jeruzalem een compleet andere samenstelling van koolhydraten dan bijvoorbeeld die van aardappelen (de knol bij uitstek): zetmeel, het koolhydraat dat het meeste voorkomt in aardappelen, eenmaal gekookt is licht verteerbaar voor het menselijk organisme terwijl de fructo-oligosacchariden, koolhydraten die voorkomen in Jeruzalem-artisjokken niet dezelfde bestemming volgen tijdens de darmtransit.

In feite maken deze verbindingen, zoals inuline, deel uit van de zogenaamde oplosbare voedingsvezel, die slechts gedeeltelijk wordt verteerd door onze intestinale bacteriële flora. Een deel van de topinambur-inuline, in onze darm, oefent een probiotische werking uit die de ontwikkeling bevordert van nuttige bacteriën zoals Bifidobacteria en Lactobacilli ten koste van potentieel pathogene bacteriën, die een positief effect op de darmfunctie uitoefenen.

Het teveel aan inuline - niet gebruikt door onze bacteriële flora - kan echter buikpijn, diarree, winderigheid en intestinaal meteorisme veroorzaken .

Laten we de kneepjes van het gebruik bekijken om de artisjok van Jeruzalem te kunnen consumeren zonder de ongewenste neveneffecten te ondervinden:

> overschrijd niet de geadviseerde dagelijkse dosis voor een volwassene, die 200 gram is;

> de darm moet geleidelijk worden gewend, te beginnen met de consumptie van kleine porties artisjokken uit Jeruzalem, die vervolgens met de tijd worden verhoogd;

> geef de voorkeur aan de juiste combinaties van voedsel om te voorkomen dat de consumptie van Jeruzalemse artisjokken meteorisme veroorzaakt. Dit zijn de toegestane associaties: aardperen uit Jeruzalem zijn bij uitstek geassocieerd met alle andere groenten en fruit. Dit zijn geen aan te bevelen associaties: om intestinale problemen zoals meteorisme te vermijden, mogen aardperen uit Jeruzalem niet bij dezelfde maaltijd met peulvruchten worden geconsumeerd.

Jeruzalemse artisjok: wat is het?

De Jeruzalemse artisjok is een plant afkomstig uit Canada, die vooral in Italië wordt gebruikt voor het voederen van het vee . Afhankelijk van de plaats van herkomst wordt de Jeruzalemse artisjok ook "Duitse raap" of "aardpeer van Jeruzalem" of "knolvormige zonnebloem" of "aardappel van Canada" genoemd.

Er zijn twee soorten artisjokken uit Jeruzalem: een paarse kleur die rijpt in de herfst en winter en een witte, beschikbaar eind augustus. Het eetbare deel van de plant is de wortel, een onregelmatig gevormde knol, vergelijkbaar met gember . Het witachtige vlees heeft de neiging zoet, vlezig en met een delicate smaak te zijn.

Deze knol kan - in tegenstelling tot aardappelen - ook rauw worden gegeten, in plakjes gesneden, misschien in salades. Op deze manier behoudt het alle heilzame en nutritionele eigenschappen, die gedeeltelijk verloren zouden gaan tijdens het koken.

Kortom, de belangrijkste kenmerken van de Jeruzalemse artisjok:

> levert heel weinig calorieën (ongeveer 30 Kcal per 100 gram product);

> het is een echte inuline-mijn (tot 60% droog gewicht), waardoor het bijzonder geschikt is voor diabetici, omdat de aanwezigheid van oplosbare vezels een lagere glycemische belasting produceert in vergelijking met andere knollen, waardoor insuline en pieken worden vermeden te hoog glycemisch. We herinneren ons echter de risico's van meteorisme en intestinale problemen gerelateerd aan inuline;

> heeft galactogene eigenschappen, waardoor de afscheiding van borstvoedingmelk kan worden verhoogd en bevorderd;

> verbetert de spijsvertering;

> vormt geen gluten, daarom is het geschikt voor coeliacs.