Racing Extinction, een pyrotechnische en ontroerende documentaire uit 2015, vertelt ons door de ogen van verschillende protagonisten waaronder we vernieuwers, fotografen, activisten, journalisten, onderzoekers, primatologen enzovoort vinden, de onheilspellende vooruitzichten van sommige dieren en hun voorkomen dat zich afspeelt recht onder onze ogen, vaak afgewend.
Het thema van de film Racing Extinction
Het thema dat wordt geraakt door de schitterende documentaire Racing Extinction, de antropogene uitsterving, die door de mens is veroorzaakt, is niet zo gemakkelijk te behandelen, vooral als het niet de bedoeling is om stil te staan bij een wetenschappelijke lijst van de soorten die helaas de planeet hebben verlaten voor altijd, maar eerder om het geweten van mensen te bereiken.
De regisseur, een succesvolle fotograaf van internationaal kaliber, samen met een enorm team van getalenteerde medewerkers, experts in verschillende sectoren, wil niet alleen aangeven hoeveel soorten door de menselijke hand zijn uitgestorven, maar ook hoeveel er geleidelijk aan uitsterven, juist vandaag, nu, vanwege een aantal vaak vermijdbare, soms snode, gedragingen.
De schoonheid van sommige liedjes van vogels die niet langer bestaan en opgenomen zijn in een Amerikaans archief, het magnifieke en mysterieuze lied van de walvis, en de ontroerende beelden van talrijke dieren, voorzien van een batman-logo, van de nachtelijke hemel van Amerikaanse steden, worden gecompenseerd door scènes gruwelijke, kille getuigenissen van zeer gewelddadige dagelijkse gegevens: het vissen op enkele bedreigde dieren zoals haaien en manta's, vooral voor de Chinese binnenlandse markt. De film heeft als doel het geweten te raken, de emoties te stimuleren die gewoonlijk worden opgewekt in het licht van het vrije lijden.
Maar er is nog veel meer: de documentaire vermeldt en verklaart het mechanisme van enkele eerdere massale uitstervingen in de geschiedenis van de planeet, zoals de grote afsterving, massa-extinctie opgetreden in de Premiano-Trias, en koppelt een aantal elementen van het aanwezige risico aan de tijdperk nog steeds aanwezig, zoals de buitensporige productie van koolstofdioxide, de onmatige introductie van methaan in de atmosfeer en de daaruit voortvloeiende verzuring van de zeeën.
Schelpen spreken voor zich dat ze niet kunnen groeien vanwege de corrosie van de schaal in wateren die te zuur zijn.
Aan de basis van dit alles ligt een wrede en onbekeerde onwetendheid, een blinde link naar zaken, miljonairszaken, zonder de catastrofale gevolgen te overwegen die een massale uitsterving met zich mee kan brengen.
Zelfs het uitsterven van een beperkt aantal soorten is niet alleen een onschatbaar verlies vanuit academisch of genetisch oogpunt, het is een compromis van het grote en verfijnde uurwerkmechanisme dat de planeet is, een soort van levend en bewust ding waar elke vorm van het leven speelt zijn rol in een concert van schoonheid, elk moment onherhaalbaar.
Aan het einde van de film blijft er een sensatie hangen, een vraag aan het einde van al deze emoties die opkomen in het licht van schoonheid en brutaliteit, poëzie en bloed.
Is het mogelijk dat uitsterven altijd en alleen zo negatief is en alleen het leven ten koste van alles de positieve pool van het bestaan is? We komen allemaal overeen om de dwaasheid aan te klagen van bepaalde nutteloze en vermijdbare sterfgevallen van antropogene oorsprong, maar op zichzelf, zonder uitsterven, zou evolutie niet plaatsvinden, omdat leven en dood beide delen zijn van een kracht die hen overstijgt.
Wat ons echt ontzet en ons tot nadenken dwingt, is niet zozeer het uitsterven zelf, maar de zinloosheid en het afval dat de heiligheid van het leven, niet de dood, aantast.
Enkele interessante feiten over de film
De film snijdt bepaalde prachtige artikelen van National Geographic, sommige van zijn moedige champagne ten gunste van respect voor de natuur, en hierin zien we de achtergrond van de naturalistische fotograaf van de regisseur, zijn tweede avontuur achter de camera na The Cove, documentaire van 2009, waar het massale bloedbad van dolfijnen door enkele Japanse organisaties werd gemeld.
Briljant is de betrokkenheid van Elon Musk, de man die verantwoordelijk is voor Tesla Motors, beschouwd als de Tesla van onze tijd en altijd gevoelig in termen van nieuwe groene technologieën. Elon Musk zal aan het eind van de film een gemodificeerde Tesla Model S (een volledig elektrische auto) ter beschikking stellen, waarmee afbeeldingen van de dieren die afscheid nemen, in de stad kunnen worden geprojecteerd.
De documentaire Racing Extinction won in 2016 de Cinema for Peace International Green Film Award en heeft in het algemeen zijn stempel gedrukt op de meeste critici.
Titel : Racing uitsterven
Jaar : 2015
Land : Verenigde Staten
Regisseur : Louie Psihoyos
Duur : 94 minuten
