We kennen Massimo Rizzoli, internationaal kampioen vechtkunsten, leraar aan de Rendoki Dojo, zelfs gerespecteerd door degenen die zijn standpunten niet kunnen delen die nooit banaal en attent zijn op conventies.
Maar zijn persoonlijkheid blijft niet gesloten binnen de ringen en sportscholen: zoals tijdens de gevechten, Massimo is een echte, stoere, directe persoon, iemand die goed weet dat alleen toewijding en praktijk terugbetalen en tevredenheid toestaan in leven, zelfs in kleine dagelijkse en alledaagse ethische keuzes zoals wat je op tafel moet leggen.
Dit is zijn ervaring.
Laten we beginnen met de vechtkunst Maximum. Wil je ons vertellen hoe en wanneer deze passie is begonnen?
Ik was negen en woonde in een 'moeilijke' buurt. Ik werd gevraagd om de gebruikte fiets die ik had gekregen als geschenk van een of andere neven te lenen en ik leende het. Het is niet aan mij teruggegeven. Toen ik haar terug vroeg, werd ik geslagen en naar huis gestuurd.
Ik ging naar mijn fiets en begon een oorlog tussen packs die duurde tot zestien / zeventien jaar. Toen vonden we een overeenkomst en besloten voor niet-oorlogszucht en een eerlijke verdeling van de gebieden. Ze waren sterker, maar we slimmer en we hebben het opgeblazen.
Na het fietsen, toen ik tien jaar oud was, had ik slechts één geschenk voor Kerstmis en verjaardag (ik werd geboren op 22 december en het was gebruikelijk om te zeggen "we zullen je groter maken, dus dat is beter ...) dan conisté in een gebruikte judogi en eerste twee maanden gymzaal. Ik ben Ju Jitsu begonnen. Vanaf dat moment is het geschiedenis.
Welke krijgskunsten heb je geoefend en welke blijf je beoefenen? Wil je ons iets vertellen over je successen? Wat leer je momenteel?
Ik begon met Ju Jitsu, en toen voelde ik de behoefte om te concurreren in competitie en niet alleen om tentoonstellingen. Dus Kick Jitsu ook in totale versie (de huidige MMA), semi-contact, volledig contact, kickboks, Muay Thai, K1, Braziliaans Jiu Jitsu, MMA / Valetudo, boksshoot, grappling, boksen. Deze als een agonist en een leraar (onlangs in BJJ, omdat ik een paar maanden geleden de paarse riem kreeg).
In plaats daarvan als een nieuwsgierige beoefenaar: Judo, Karate, Aikido; Ik oefen nog steeds in BJJ, in Grappling, in Kick en K-1, en in MMA, die ik ook allemaal les geef.
De belangrijkste resultaten zijn die op wereldniveau. De gouden medaille bij amateurs, een van de mooiste doelen van mijn leven, dan als een professional in volledig contact, in Kick boksen in drie gewichtsklassen, in de toenmalige Thaise kick (tegenwoordig K-1), in de shoot boksen. Alle wereldtitels.
En de wedstrijden gespeeld in de afgelopen twee jaar in een kooi (MMA). Maar mijn reis is zeer gevarieerd en allemaal heel bevredigend geweest.
Ik heb deelgenomen aan de Muay Thai-wereldkampioenschappen, ik heb meegedaan aan belangrijke Grappling-evenementen, ik won tweemaal de Golden Dragon-beker, een heel leuk en lonend interdisciplinair toernooi.
Wat waren volgens jou de belangrijkste voordelen van het beoefenen van vechtsporten?
Ik vat het samen door je te vertellen dat het leven een compositie is . Duizend aspecten, gezichtspunten, duizend emoties, duizend sensaties: ik realiseerde me dat ze allemaal belangrijk zijn en vanuit alle gezichtspunten moeten worden geëvalueerd. Ik heb geleerd alles wat in het leven opkomt te evalueren, waarderen, bestrijden en ondersteunen .
Het bestaan is een geweldige match, en als zodanig heb ik geleerd om het te leven. Vreugde, pijn, duur ... alle aspecten min of meer gemakkelijk te accepteren en te genieten.
Vechtsporten en krijgskunsten hebben me een groot vermogen gegeven om te leven . De geest is om eerst de route te waarderen, het doel alleen bij aankomst.
Hoe begon je interesse in vegetarisme?
" Nieuwsgierigheid " was het wachtwoord dat me vergezelde in het leven en begeleidt me nog steeds vandaag. Als ik sprong met een rubberstrook van 140 meter of vanuit een vliegtuig op 4200 meter, of klom op rotswanden en afdaalde op een rivierboot, of ondergedompeld met haaien op 74 meter en nog veel meer was niet voor ijdelheid, maar voor nieuwsgierigheid.
Zul je zeggen "wat heeft dat ermee te maken?" Wacht: sinds ik hou van dieren en ik denk dat ze een fundamentele bron van leren zijn voor ons ellendige mensen, besloot ik om mezelf te onderzoeken en te informeren. Vanaf daar was de stap kort. Ik ontdekte hoe ze ze grootbrengen, voeden, slachten, de hoeveelheid medicijnen die ze bijsnijden om ze op te blazen als zwaardboten. Ik ontdekte hoe ze met ze omgaan. Verplichte ethische en gezonde keuze, althans voor mij.
Als ik de moed en de nieuwsgierigheid heb om grenzen te verkennen waarvan ik dacht dat die er waren voor weinigen en ik doe het door wat meer kracht, veiligheid en zelfwaardering te krijgen door gevaarlijke spellen zoals die ik in het leven heb beoefend, hoe kan ik dan niet proberen een intelligent "dier" te zijn? wie ziet af van het eten van lijken? Ik verliet zes jaar geleden en vandaag ben ik erg blij met mijn keuze.
Denk je dat het mogelijk is om het leven van een professionele krijgskunstenaar te combineren met een vegetarisch of veganistisch dieet?
Ik heb het gedaan, zodat iedereen het kan doen. Ik denk dat het vooral een mentale keuze is, met alle mentale offers die daaruit voortkomen. Ik was een geweldige eter van lijken, land en zee. Aanvankelijk leed ik, zelfs voelde de geur van sintels (ik woon in het land) van de buren me op de proef, maar vandaag de geur van vlees op de grill geeft me meer problemen dan iets anders.
Het lijdt geen twijfel dat we in elk geval voorzichtig moeten zijn om "goed" te eten door alle voedingsstoffen die we nodig hebben in het lichaam te brengen, vooral pro en niet-professionele atleten. Maar gebruik dit innovatieve medium dat internet wordt genoemd (voor een keer op een nuttige manier) door meer onderzoek te doen en daarna wat tijd door te brengen met winkelen en voedsel bereiden.
Gebruik ook supplementen zoals veganistische eiwitten en combineer voeding en training goed. Ik hoop dat een serieuze atleet al over zulke middelen beschikt.
Het juiste dieet voor degenen die vechtsporten beoefenen
Kent u andere atleten die uw eigen 'filosofie' hebben omarmd?
Persoonlijk weinig. Maar internationaal, als je online gaat, zul je er veel ontdekken. De broers Diaz komen voor de geest, ik geloof dat ze veganisten zijn, maar er zijn er veel, geloof me.
Wat is het grootste obstakel dat je op deze reis tegenkwam?
Misschien, zoals ik al eerder zei, de beginfase . Het hoofd was nog steeds vastgebonden aan het oude gebruik en om er vandoor te gaan, was er veel energie voor nodig. Misschien zelfs een beetje om de "machismo" van bepaalde vleeseters te verdragen die ervoor zorgen dat vegetariërs kleine "mannen" lijken.
Maar ik heb altijd geleefd om dat te observeren om het levenssysteem te consolideren, veel mensen moeten de anderen in diskrediet brengen en ik ben altijd van hen weggegaan, ik dacht dat als ik het niet zou hebben gedaan om de dierlijke zaak te verdedigen.
Een ander groot obstakel is reizen : helaas wanneer ik in Italië en de rest van de wereld ben en ik vraag om vegetarisch te eten, assisteer ik achtereenvolgens om te kijken naar mededogen, zucht van berusting, lijst met voedsel dat op zolder lijkt te blijven als de ballen van Kerstboom.
Is er een bepaalde vooruitgang of bijzondere voldoening die je hebt door je dieet te veranderen?
Fysiek maakte ik een kwantumsprong. Voorbij de trauma's dat ik constant vecht en sparring, heb ik alle kwaliteiten van kracht verbeterd . Zelfs de snelheid die heel moeilijk te ontwikkelen is, stel je nu voor. Nee, ik zou zeggen dat ik alleen op algemeen niveau verbeteringen heb aangebracht.
Wat de tevredenheid betreft, zou ik zeggen dat de persoon niet meer bijdraagt aan onverschilligheid.
Zou je dit dieet aanbevelen aan je studenten?
"Adviseren" is een vreemd woord, laten we zeggen dat als ze deze keuze zouden maken (zoals meerdere al hebben gedaan) ik ze 100% zou steunen. In het leven volgt iedereen zijn pad en luistert naar waar het oor rust.
Ik heb geen zin om mensen te benadrukken en ik denk dat het niet erg nuttig is . De anderen moeten echte achting voor je hebben, die gereserveerd is voor vertrouwde mensen, en dan zullen ze het je vragen en alleen dan zullen ze naar je luisteren. Stress wordt als een vervelende ruis.
Maar het is noodzakelijk om de informatielijn hoog te houden . Zoals je werk. Dit is wat nuttig is. Het interview zal op zijn minst worden gelezen door die van de wereld van vechtsporten, zowel door degenen die mij waarderen als door degenen die me haten. Wie weet.
Welke boodschap zou je willen geven aan een vechtkunstenaar die geïnteresseerd is in het volgen van jouw voorbeeld en het omarmen van een vegetarisch of veganistisch dieet?
Een jager volgt en respecteert verschillende regels. Eén, voor mij het belangrijkste, is om nooit achter een vinger te verbergen, niet om te doen alsof er niets is gebeurd . Ik herhaal vaak aan mijn studenten wat ik mezelf heb herhaald: niet bang te zijn bang te zijn, anders heeft leren al een houdbaarheidsdatum. Dus kom erachter, wees nieuwsgierig, in sport en in het leven. Blijf geen dienaren van manieren van zijn of denken.
Als iets weten je een zetje geeft om te veranderen, doe het dan. De rest is supermarktartikelen. Wij zijn de krijgers. De krijger heeft een ander, belangrijk licht. De krijger is puur omdat hij de moeilijkste taak heeft om te vechten en te lachen om wat hem kan overkomen als hij vecht.
Wees krijgers en lach in het aangezicht van degenen die dieren martelen om rijk te worden met onze toestemming. Zij zijn de dieren om te vechten, de anderen, zij die een verachtelijk leven leiden om mensen te voeden, zijn de laatste werkelijk zuivere wezens. Als we echt van hen houden, moeten we hun verdedigers en kampioenen zijn, omdat we hun laatste hoop zijn. Veel succes iedereen, zonder onderscheid.
