Curated by Maria Rita Insolera, Naturopath

Rue, wiens wetenschappelijke naam Ruta graveolens is, behoort tot de familie Rutaceae . Het is een plant die op grote schaal wordt gebruikt als smaakstof voor likeuren, om verschillende gerechten op smaak te brengen en voor zijn therapeutische eigenschappen . Laten we het beter uitvinden.

Eigenschappen van de route

Ruta graveolens heeft de volgende therapeutische eigenschappen: emmenagogues, sedativa, spijsvertering, windafdrijvend, wormverdrijvend . Als zodanig vermindert het de zwelling, voert het een desinfecterende werking uit en is het een bekend middel bij de behandeling van wonden veroorzaakt door sportongevallen .

Het kalmeert ook het zenuwstelsel, kalmeert kramp en vermindert pijn. De homeopathische remedie is geïndiceerd in geval van reumatische pijn, verstuikingen en vermoeide ogen. Het wordt verkregen met verse bladeren van de rue.

Met uitzondering van de wortel, worden alle delen van de plant geoogst tijdens de bloei. De plant is rijk aan heterosiden, dat wil zeggen glycosiden die de weerstand van bloedcapillairen verhogen naast het uitvoeren van een krampstillend en diuretisch effect; flavonoïden, erkende antioxidanten; fucumarine met fotosensibiliserende en vasodilatoire werking en essentiële oliën. Een specifieke flavonoïde, rutine, wordt gewonnen uit de rue, die door de farmaceutische industrie wordt gebruikt voor de preventie en behandeling van capillaire fragiliteit .

Wijze van gebruik

La Ruta wordt gebruikt als smaakmaker en wordt traditioneel gebruikt om likeuren en grappa's op smaak te brengen. Verse bladeren kunnen met mate worden gebruikt om salades, vlees, vis, aromatische oliën en azijn te aromatiseren. Zeer geschikt voor de bereiding van een soort aromatische grappa, als spijsvertering, om lucht in de maag en darmkrampen te voorkomen, omdat het de maagactiviteit stimuleert en de gisting tegengaat.

Ruta graveolens kan ook in de keuken worden gebruikt . In kleine hoeveelheden, in salades (verse bladeren) of smaakolie, azijn- of vleesgerechten. Thuis, om muizen weg te houden, kun je verse twijgen regelen op plaatsen waar hun aanwezigheid wordt vermoed. De geur die het afgeeft is niet welkom bij knaagdieren, maar ook bij muggen, daarom wordt het in tuinen gekweekt. De aanwezigheid van de rue in de tuin houdt zelfs de adders weg.

De uiteinden van de plant worden meer teder gebruikt en de bladeren worden geoogst van mei tot augustus. Ze kunnen ook gedroogd worden gebruikt. De route voor medicinaal gebruik wordt bijna uitsluitend extern toegediend in de vorm van olie en massagekleuren voor gewrichtspijn, neuralgie en krampen.

De sleur onder homeopathische remedies voor artritis

Contra-indicaties van de route

De infusie van Ruta graveolens, in het verleden, is gebruikt om de menstruatie te stimuleren, maar vandaag is het niet aan te raden, omdat een overdosis ontsteking van het spijsverterings- en urogenitaal apparaat kan veroorzaken.

Het sap en de pulp werden op de huid aangebracht om de prei te verwijderen, maar deze indicatie wordt ook niet aanbevolen door kruidkundigen omdat de plant erg irriterend is.

Het is af te raden om de plant met blote handen aan te raken vanwege de mogelijkheid van roodheid, zwelling en blaren. Vermijd het gebruik tijdens de zwangerschap, in geval van nefritis of overgevoeligheid voor een of meer componenten. Na de veronderstelling zijn fotosensibilisatie-episodes mogelijk vanwege de aanwezigheid van coumarines . Het verdient de voorkeur om geen zelfgemaakte kruidenpreparaten op basis van rue te maken, omdat deze giftig zijn maar gebruik maken van kant-en-klare producten die zijn gekocht bij gespecialiseerde winkels.

Beschrijving van de plant

De rue is een meerjarige kruidachtige plant, met vrij vertakte kruidachtige stengels tot een meter hoog. De bladeren zijn verdeeld in zeer geurige lacinias. De bloemen zijn klein, onopvallend, van gele kleur gedragen door apicale apex-achtige bloeiwijzen. De vruchten zijn capsules die tal van zaden bevatten.

Plant habitat

Het is een plant afkomstig uit Zuid-Europa . Het groeit op grasrijke plaatsen, in niet-gecultiveerde gebieden, langs muren, gekweekt in moestuinen. In Italië is het spontaan aanwezig, in alle regio's behalve de eilanden (waar het alleen in de boomgaarden en tuinen wordt gevonden), van het vliegtuig tot 1.000 meter.

Historische aantekeningen

Rue werd door de volksgeneeskunde alleen extern gebruikt met essentiële olie om gewrichtspijn, neuralgie en krampen te behandelen, terwijl de infusie werd gebruikt om pijnlijke menstruatie te behandelen, intestinale winderige koliek te kalmeren, hysterische aanvallen te kalmeren en de spijsvertering .

Vanwege de antispasmodische werking werd het ook gebruikt voor de behandeling van hypertensie, epilepsie en koliek. Het gras van de rue werd beschouwd als het gras tegen angst . Hij plaatste zichzelf in zijn zak wanneer hij werd geconfronteerd met angstige situaties. In populaire opvattingen geloofde men dat de huizen waar de rue groeide als bevoorrecht moesten worden beschouwd.