Centraal Azië heeft een lange en complexe geografie, geschiedenis en cultuur. Het is momenteel samengesteld uit een aantal voormalige Russische republieken zoals Kazachstan, Oezbekistan, Turkmenistan, Tadzjikistan en Kirgizië; zelfs als je cultureel bent, kun je Xinjian (Oeigoers grondgebied dat overeenkomt met ongeveer een vijfde van China), Afghanistan en vooral Mongolië samenvoegen.
Het is juist uit Mongolië, met Genghis Khan, dat de verenigende stuwkracht, de schepper van de Turks-Mongoolse cultuur, in staat was om het grootste oude rijk te vormen dat ooit bestond.
De Turks-Mongoolse volkeren zijn beruchte krijgers en jagers, eervolle en onverschrokken jagers die goed gewend zijn aan de kunst van oorlog. Genghis Khan slaagde erin de verschillende specifieke culturen te vermengen zonder ze uit te wissen, dus deze krijgerader versmelt met de vechtscholen uit China en met het oude krijger-substraat van de oude Koerdan-volkeren.
In recentere tijden hebben het Sovjetrijk en Rusland deze gebieden in bezit genomen door ze in contact te brengen met hun vechtschool.
Vechtsporten in de voormalige Russische republieken
Veel van de hierboven beschreven landen zijn van de voormalige Russische republieken . Het Sovjet-systeem heeft altijd veel belang gehecht aan dwang en vanaf het begin veel middelen ingezet door zijn beste mannen te sturen om alle mogelijke krijgskunst in de vier hoeken van de wereld te leren . Dit model had zijn discrete invloed ook op de Turks-Mongoolse volkeren van Centraal-Azië, al sterk van hun natuurlijke krijgershouding.
Hoewel de etnische groepen in Centraal-Azië specifieke genetische kenmerken hebben, zoals de lengte van de armen, blinkt een groot aantal uit in het boksen . Alle mogelijke lokale kunsten zijn echter gerelateerd aan de meest populaire krijgskunst: kurash, een samensmelting van alle verschillende soorten strijd, vooral de Mongoolse (waaruit de Turkse is afgeleid) en de Perzische .
De huidige stijlen van vrije strijd en sportstrijd in het algemeen (inclusief het Japanse judo ) laten zich inspireren door deze oude Centraal-Aziatische strijd en van de Grieks-Romeinse strijd. Van buitenaf gezien lijkt de Kurash op een kruising tussen judo en worstelen, omdat het doel is om de tegenstander met kracht, snelheid en stijl terug naar de grond te projecteren, en er absolute controle over te behouden.
Vechtsporten: wat ze zijn en hoe ze verschillen
Vechtsporten in Mongolië en islamitische landen
De geboorteplaats van een overwinnaar als Genghis Khan kan niet anders dan een krijgscultuur hebben. De belangrijkste krijgskunst in Mongolië is de Mongoolse strijd ( bokh genaamd), die al door Genghis Khan zelf werd beoefend en aangemoedigd onder zijn troepen.
Het doel van dit soort gevechten is om de tegenstander de grond met de romp of de knieën te laten raken en het mag zich aan de zodog vasthouden, een soort van zeer strakke bovenkant die de schouders bedekt maar onbedekt blijft in de borst. Er is een legende aan de oorsprong van dit kledingstuk: lang geleden vermomde een Mongoolse vrouw zichzelf als een man en versloeg ze al haar tegenstanders voordat ze haar identiteit openbaarde en ze vernederde. Hierna moeten de worstelaars hun borst laten zien om te laten zien dat zij mannen zijn.
Het gevecht lijkt sterk op Sumo en de Olympische strijd . Zelfs landen van de islamitische cultuur hebben bijgedragen aan de effectiviteit van deze vechtstijlen: de Pahlevani ("sport van helden") is een trainingsysteem voor de oude Perzische krijgers. Deze kunst is gekoppeld aan een gedragscode en ridderlijke rituelen en wordt nog steeds in veel landen beoefend als een soort strijd in Arabische landen.
Evolutie van gevechtskunsten in Centraal-Azië
In sommige centraal-Aziatische grotten zijn fresco's gevonden rond het thema van de strijd van 7000 voor Christus . Sindsdien is de Centraal-Aziatische strijd vertakt over de hele wereld en kunnen we zijn achterkleinkinderen herkennen in judo, worstelen, sambo, Grieks-Romeins worstelen, sumo, shuaijao en laamb, maar ook in de zogenaamde traditionele stijlen. of folklore .
Momenteel zien we veel Centraal-Aziatische meesters in de trainingsteams van vele vechtsporten, zowel op het gebied van boksen als het aspect van de strijd. In Italië, tussen de derivaten die het dichtst bij de strijd in Centraal-Azië staan, is het mogelijk om sambacursussen te vinden, krijgskunst die naar voren is gebracht door sommige MMA-kampioenen zoals Emilianenko Fedor, Andrei Arlovski, Oleg Taktarov en Khabib Nurmagomedov.
